VSB-directeur: 'Absurd dat ondernemers die personeel niet raadplegen bij beslissingen beboet kunnen worden'

'Het mag nimmer zo zijn dat arbeidswetgeving ondernemerschap en investeringen ontmoedigt'


'Het is totaal absurd dat ondernemers die hun personeel niet raadplegen bij het nemen van beslissingen beboet of in de cel gegooid kunnen worden. Dit gegeven het feit dat Suriname grote behoefte heeft niet alleen aan lokale ondernemers, maar ook buitenlandse directe investeringen.' Dat is de reactie van Steven MacAndrew, directeur van de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB), vandaag, donderdag 6 september 2018, in de Ware Tijd, op bepalingen in de Wet Ondernemingsraadpleging die nog door het parlement behandeld moet worden. 

'Modernisering van de arbeidswetgeving is noodzakelijk, zelfs heel noodzakelijk in gevallen waar de wetgeving ernstig verouderd is of hiaten heeft. Maar, het mag nimmer zo zijn dat arbeidswetgeving ondernemerschap en investeringen in Suriname ontmoedigt', stelt MacAndrew. Dit leidt ertoe dat duurzame ontwikkeling en daarmee ook decent work in Suriname onmogelijk wordt gemaakt.

'Want verhoging van economische bedrijvigheid en diversificatie van onze economie zijn hoogst noodzakelijk, omdat hiermee inkomsten voor de Staat worden verdiend, waarmee de overheid aan de slag kan.'

Hij stelt ook, dat het bedrijfsleven in de afgelopen jaren daarom continu heeft gepleit voor een 'trade and investment promotion agency'. Nu er stappen worden ondernomen om InvestSur volledig te operationaliseren, constateert hij dat, voordat dit is gebeurd, het geconfronteerd wordt met een enorme barrière om Suriname op de investeringskaart te plaatsen. De VSB heeft vaker gepleit voor geïntegreerd nationaal beleid, aangezien in het verleden al vaker is opgemerkt, dat 'congruentie een probleem is bij de overheid, omdat maatregelen van ministeries, vaak genoeg tegenstrijdig zijn en juist niet versterkend werken'.

MacAndrew: 'Dit zorgt voor een heel frustrerend ondernemers- en investeringsklimaat, hetgeen ook een issue is, waarvoor vaker de aandacht is gevraagd.' Hij zegt dat sociale dialoog, op welk niveau dan ook, volkomen berust op vrijheid van en vertrouwen tussen de sociale partners. 'Dit is waarvoor de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) al bijna een eeuw pleit. Ook de VSB pleit al heel lang hiervoor. Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van het ministerie van Arbeid, want ook de VSB is voorstander van grotere coöperatie op de werkplek, maar dwang is uit den boze. Voorts is het niet noodzakelijk om voor elk wissewasje een wet te maken.'


De directeur benadrukt bovendien, dat de ILO geen voorstander is van wetten met een repressief karakter, zeker niet bij sociale dialoog. In geen enkele conventie of aanbeveling is te zien dat de sociale partners, vooral werkgevers en werknemers in hechtenis genomen of beboet moeten worden, omdat ze niet in dialoog willen treden.

De VSB-directeur vindt het vreemd, dat het ministerie persisteert met de wet, terwijl het ontwerp in het Arbeidsadviescollege resoluut is afgewezen door de vertegenwoordigers van zowel werkgevers als werknemers, omdat zij er geen heil in zien.