Passagiers in Venezuela riskeren hun leven in 'mobiele kooien', de 'kennels'

(Bron foto's: AFP)

Gevaarlijke 'kennels' worden gezien als de oplossing voor Venezuela's openbaar vervoer crisis

- 90 Procent van de openbaarvervoervloot is verlamd door hyperinflatie
- 'Van de 12.000 bussen is nog maar 10 procent over'


Opeengepakt in een pick-up truck, die eruitziet als een mobiele kooi, riskeren passagiers hun leven in de gevaarlijke oplossing voor Venezuela's openbaar vervoer crisis. Verre van het verbieden van de 'kennels', zoals ze bekend staan, lanceren gouverneurs en burgemeesters, vanwege een golf van dodelijke ongelukken, zelfs hun eigen wagenpark, gratis.

In de gemeente Libertador, de geboortestad van president Nicolas Maduro, zelf een voormalig buschauffeur, zijn de woorden 'Loving Caracas'  te lezen op de transportvrachtwagens. Maar, dat logenstraft de realiteit van een situatie waarin 55 mensen sinds april zijn gestorven door geïmproviseerde transportmethoden zoals de 'kennels'. In mei stierven er in Merida in één ongeval 16 mensen. Naast het gevaar zijn de trucks echter ongemakkelijk om in te rijden.

'Ze zijn zo lelijk als het maar kan zijn. Het is net alsof je in een kooi van dieren rijdt, je wordt hier gebotst, gestuiterd', zegt Jose Miguel, een 20-jarige metselaar uit de Caracas buitenwijk Los Valles del Tuy, dinsdag 10 juli 2018 tegen het Franse persbureau AFP. ' Het is een grap!', voegt hij toe. 'Verdomme, als je een busdienst gaat aanbieden, hoe kun je dan een kennel gebruiken!'

De regering geeft de schuld echter aan vakbonden en beschuldigt hen van sabotage. Het openbaar vervoer in Venezuela wordt verzorgd door particuliere bedrijven die een vergunning hebben om passagiers te vervoeren. Maar, 90 procent van de openbaarvervoervloot is verlamd door hyperinflatie. Aanbieders kunnen simpelweg niet genoeg verdienen om reserveonderdelen te betalen, dus stoppen ze met het rijden met hun bussen. Een bus met een capaciteit van 30 personen kan slechts vijf miljoen bolivars (1,5 dollar) per dag genereren, maar bijvoorbeeld een reserveband op de zwarte markt kost een miljard bolivars (300 dollar). 'Hyperinflatie heeft ons allemaal verscheurd. Van de 12.000 bussen is nog maar 10 procent over', vertelt Oscar Gutierrez, een buschauffeur en vakbondsleider in Miranda, aan AFP.

Hetzelfde probleem veroorzaakte de ineenstorting van het metrosysteem van Caracas, dat in feite vrij was geworden, aangezien de absurde prijs van tickets de operationele kosten niet kon dekken. Volgens Gutierrez hebben buschauffeurs hun toevlucht genomen tot opmerkelijke maatregelen om te proberen te overleven, werk vermijden tijdens de heetste uren om de levensduur van hun banden te verlengen.

De bussen van Venezuela zijn de oudste in de regio, maar niet omdat ze geen nieuwere bussen hebben. 'De regering heeft nieuwere geïmporteerd in 2015, maar er is al een kerkhof voor die bussen, diezelfde overheid kon ze niet onderhouden', zegt Gutierrez.

De toekomst is somber. Het Internationaal Monetair Fonds heeft voorspeld dat de inflatie in Venezuela dit jaar 13.800 procent zal bereiken, terwijl het land de terugslag voelt door voedsel- en medicijntekorten. Door het ontbreken van bussen in de praktijk begonnen eigenaars van privé-trucks met het rondrijden van passagiers voordat Maduro's regering besloot om hun eigen wagenpark gratis uit te rollen.

De crisis heeft zich over het hele land verspreid. In de olierijke staat Zulia, de meest bevolkte, moet Henry Morales uren wachten om ergens heen te gaan. 'Ik heb op vuilniswagens gereden en vrachtwagens zonder dak', zegt de 51-jarige ziekenhuismedewerker.

Bovenop het gebrek aan bussen is het ontbreken van bankbiljetten. Een enkele reis kost 30.000 bolivars, maar banken verdelen slechts 100.000 bolivars per dag, waardoor mensen een delicate en dagelijkse evenwichtsoefening moeten uitvoeren om te beslissen hoe ze hun schamele middelen kunnen besteden. Gezien het ontbreken van bussen en bankbiljetten, kiezen veel passagiers voor de gratis kennels. 'Ik stap liever in een vrachtwagen dan uren wandelen', zegt Ruth Mata, een 52-jarige winkelier met een probleem aan de wervelkolom.

Niet alleen de  'kennels' zijn begonnen met het vervoeren van mensen, maar ook met andere voertuigen, zoals gekoelde vrachtwagens die overdag eten vervoeren en 's avonds een heel andere lading. 'We leven in doodsangst', zegt Humberto Navarro terwijl hij betaalde voor vervoer in zo'n voertuig.

Na 35 jaar als buschauffeur te hebben gewerkt, moest Gutierrez de handdoek in de ring gooien: hij kan het zich niet langer veroorloven zijn voertuig op de weg te houden. En hij verwacht niet dat dingen zullen verbeteren. 'We zijn als een terminaal zieke patiënt.'

(Suriname Mirror/AFP/YouTube)