(Bron foto: Joana Toro/The Wall Street Journal) |
'Je moet alles naar het ziekenhuis in Venezuela brengen, er zijn zelfs geen chirurgische handschoenen'
Terwijl het gezondheidssysteem van Venezuela instort, vluchten zwangere vrouwen naar Colombia, uit angst voor de dood thuis. Uitgeput maar opgelucht, ligt Yariani Flores naast haar gezonde pasgeboren zoon, samen met vier andere Venezolaanse vrouwen die net in een ziekenhuis zijn bevallen in de grensstad Cucuta in Colombia.
Duizenden Venezolaanse vrouwen hebben de afgelopen jaren hetzelfde gedaan, omdat het gezondheidssysteem in hun thuisland is afgebrokkeld. Ze staken de grens over, gedreven door de angst dat zij of hun baby's zouden kunnen sterven. Vroeg in haar zwangerschap zocht Flores een prenatale controle in een gemeentelijk ziekenhuis in de grensstaat van Venezuela van Tachira, alleen om te horen te krijgen dat het weinig zin had.
De dokter zei: 'Doe niet de moeite om hier te komen, ik kan niet veel voor je doen', zei Flores, liggend in de kraamkliniek met 12 bedden in het Hospital Universitario Erasmo de Meoz in Cucuta. 'Ze heeft me aangeraden om naar Cucuta te komen en hier te bevallen.'
De economische crisis in Venezuela heeft zijn gezondheidssysteem aangetast. Het aantal baby's en vrouwen dat sterft tijdens of na de bevalling is gestegen, terwijl medicijnen en voorraden steeds schaarser zijn geworden.
'Je moet alles naar het ziekenhuis in Venezuela brengen', zegt Flores, een 33-jarige moeder van vijf. 'Er zijn zelfs geen chirurgische handschoenen.'
(Bron foto: Amnesty International/Sergio Ortiz) |
Een onderzoek in maart onder 137 ziekenhuizen, geleid door het door de oppositie gedomineerde congres, toonde aan dat ze vaak basisuitrusting zoals katheters, incubators en röntgeneenheden ontberen. Venezolaanse ziekenhuizen worden ook geplaagd door water- en elektriciteitsuitval en slechts 7 procent van de hulpdiensten is volledig operationeel, zo blijkt uit de enquête. De kindersterfte in het olierijke land steeg vorig jaar met 30 procent, volgens de laatste gegevens van de overheid.
Moedersterfte - overlijden tijdens de zwangerschap of binnen 42 dagen na de bevalling - is omhoog geschoten met 65 procent. De economische inzinking van Venezuela, inclusief hyperinflatie, legt nu een financiële druk op het gezondheidssysteem in Cucuta en andere Colombiaanse steden. Bijna 820.000 Venezolanen hebben hun geboorteland verlaten om de laatste 15 maanden in Colombia te gaan wonen, en volgens de Colombiaanse autoriteiten zullen de aankomsten naar verwachting doorgaan.
Cucuta, de grootste stad langs de poreuze grens en gescheiden door een brug die verbonden is met Venezuela, is het zwaarst getroffen door de instroom. Alleen al in het hoofdziekenhuis, Erasmo Meoz, zijn in de afgelopen drie jaar ongeveer 14.000 Venezolaanse patiënten behandeld, waarvan de meeste geen ziektekostenverzekering hebben, zei Juan Agustin Ramirez, directeur van de 500-bedden-faciliteit. Het ziekenhuis heeft schulden van ongeveer $ 6 miljoen om te zorgen voor Venezolanen, wat de Colombiaanse regering nog moet vergoeden, zoals het vorig jaar beloofde, zegt Ramirez. 'Dit heeft een financiële crisis veroorzaakt ... en er komt een tijd dat we instorten.'
Tot voor kort behandelde het ziekenhuis slechts een paar Venezolanen, meestal voor in het verkeer opgelopen verwondingen, zegt Ramirez. Maar nu, op een willekeurige dag, is maximaal 1 op de 5 patiënten in het ziekenhuis Venezolaans, en zijn drukke noodafdeling is overweldigd. Velen zijn kinderen die lijden aan huidziekten, diarree en ademhalingsproblemen. Anderen zijn vrouwen met een hoog risico op zwangerschappen en komen ondervoed aan, omdat ze weinig of geen prenatale controles hebben ondergaan. 'Het is een teken dat er iets ernstigs gebeurt met de volksgezondheid in Venezuela', vertelde Ramirez aan de Thomson Reuters Foundation. Ramirez zei dat Colombia de plicht heeft om Venezolanen te helpen.
Colombianen verwijzen vaak naar Venezolanen als hun 'broers', omdat ze nauwe culturele en familiebanden hebben. In de afgelopen decennia heeft Venezuela zijn deuren geopend voor miljoenen Colombianen die de burgeroorlog ontvluchtten. Velen vonden banen en hypermoderne medische zorg in het ooit welvarende land, aldus Ramirez. 'We mogen niet vergeten, dat tijdens al deze jaren van geweld in Colombia, vier tot vijf miljoen Colombianen naar Venezuela gingen waar ze gratis diensten kregen.'
'We hebben een immense schuld bij Venezuela.'
In het afgelopen jaar hebben volgens de autoriteiten ongeveer 54.500 Venezolaanse migranten spoedeisende hulp ontvangen in openbare ziekenhuizen in Colombia, terwijl bijna 200.000 zijn gevaccineerd, velen bij grensovergangen. Maar, alleen patiënten die noodhulp nodig hebben, inclusief zwangere vrouwen, krijgen een gratis behandeling. Degenen met chronische ziekten zoals kanker, nierfalen en HIV / AIDS worden weggestuurd vanwege een gebrek aan middelen. 'Voor die arme mensen is de situatie catastrofaal', zegt Ramirez. Eerder deze maand herhaalde de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) zijn oproep aan Venezuela om internationale hulp in het land toe te staan, om te verlichten wat het een 'humanitaire crisis' heeft genoemd.
Velen verwachten dat de migratie zal doorgaan na de herverkiezing van Venezuela's socialistische president Nicolas Maduro vorige maand. 'We zijn niet voorbereid, en we zullen ook niet voorbereid zijn als er een grotere uittocht van burgers uit Venezuela is, terwijl de omstandigheden nog verder verslechteren', stelt Ramirez.
Een ander slachtoffer van de crisis in Venezuela werd blootgelegd op de kinderafdeling van het ziekenhuis. Een zwaar ondervoede 4 maanden oude baby uit de Yukpa-stam van Venezuela slaapt, verbonden met een intraveneuze buis om hem te helpen herstellen van ondervoeding. Ongeveer 200 Yukpas zijn gevlucht uit hun voorouderlijk land. Ze leven nu in rafelige, geïmproviseerde tenten net binnen Colombia, vlakbij de grensovergang. In de stad, bij een opvangcentrum van het Scalabrini International Migration Network, een katholieke organisatie voor migrantenhulp, krijgen zwangere vrouwen voorrang, terwijl andere Venezolanen buiten op karton slapen, wachtend op een bed en een warme maaltijd.
Keila Diaz, 23, die hoogzwanger is van haar tweede kind, kwam in mei met haar man naar het opvangcentrum. Wanneer de weeën beginnen, zei ze, zal ze naar het ziekenhuis gaan. 'Ik ben bang om mijn baby in Venezuela te hebben. Baby's sterven, moeders sterven daar', zegt Diaz. 'Ik heb hier een betere kans.'
(Suriname Mirror/Thomson Reuters Foundation)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten