 |
| (Bron screenshot:YouTube/DNA Suriname) |
André Misiekaba (NDP), voorzitter van de Assemblee-commissie van rapporteurs 'Parijs Akkoord' heeft donderdag scherpe vragen gesteld tijdens de behandeling van de overeenkomst in De Nationale Assemblee. Net als alle fracties is Misiekaba voorstander van ratificeren van het 'Parijs Akkoord', maar hij wil weten of Suriname daadwerkelijk zover is met de voorbereidingen, zo bericht Starnieuws vrijdag 8 juni 2018.
'Suriname holt continu achter de feiten aan', benadrukte hij. De volksvertegenwoordiger stelde, dat Surinamers kampioen zijn in het discussiëren, maar dat concreet handelen uitblijft. MIsiekaba plaatste diverse kanttekeningen en wil de visie van de regering weten. Aan het 'Parijs Akkoord' kan niets gedaan worden, maar het gaat om de stappen die het land moet doen.
De commissievoorzitter kaartte enkele vraagpunten aan.
'- De lucratieve kleinschalige goudwinning, met haar negatieve milieu impact, draagt qua belastingen nog steeds niet bij aan de staatskas.
- Suriname heeft geen structureel herbebossingsplan.
- Door rondhout te blijven exporteren, heeft Suriname relatief weinig verdiensten tegenover grote druk op de bossen.
- Ondanks dat vernietigende rukwinden structureel zijn geworden, ontbreekt het aan een nationale adaptatieplan.
- Watersnoden in het binnenland nemen toe in frequentie, zonder dat er concrete oplossingen voor wordt aangedragen.
- Suriname is 'Carbon negative, most forested country', met een Centraal Suriname Natuurreservaat, dat 13% van het grondgebied beslaat, zonder dat het land daartegenover worden gecompenseerd.
- We horen steeds vaker: we zijn niet schuldig aan het feit dat we bedreigd worden. Mooie slogan, maar oma bereikt Albina niet hiermee.
- We blijven maar worstelen met plastic afval en petflessen; iedereen scheldt Openbare Werken uit, maar de overvolle goten, die het afval naar boven brengen, herinneren ons hoe slordig we zijn met plastic afval.
En zo zou ik door kunnen gaan...',
stelde Misiekaba, die erop bleef hameren of het land er klaar voor is om de condities te halen.
Het 'Parijs Akkoord' komt dus in 2020 in de plaats van het Kyoto Protocol. Suriname ratificeerde ook het Kyoto Protocol.
'Wat zijn de lessen die we hebben geleerd van het feit dat we partij zijn bij het Kyoto Protocol? Is er volgens Suriname sprake van een mislukking van het Kyoto Protocol of niet? Het overall doel van The Paris Agreement is het zodanig aan banden leggen van de uitstoot van broeikasgassen, dat de klimaatopwarming beperkt blijft tot 1,5 graden of 2 graden Celsius ten opzichte van het pre-industrieel niveau. Hoe realistisch is dit doel?', vroeg Misiekaba zich af.
Dit verdrag markeert de eerste keer dan van alle landen wordt gevraagd dat ze duidelijke mitigatieplannen ontwikkelen. Deze plannen moeten gegoten worden in 'Nationally Determined Contributions (NDC). 'Wat is de status van onze NDC? Wat zijn de concrete speerpunten van onze NDC? Hoe financieren we onze NDC?'
Er is een wezenlijk verschil tussen het Kyoto Protocol en deze overeenkomst. Het Kyoto Protocol had specifieke emissietargets voor landen, terwijl The Paris Agreement afhankelijk is van vrijwillige mitigatie bijdragen. Daarnaast zijn er processen beschreven hoe individuele landen en landen in collectief verband vooruitgang kunnen boeken in zowel initiële als meer ambitieuze mitigatie bijdragen. Volgens artikel 2.2 erkent het verdrag, dat elk land haar eigen startpunt en verantwoordelijkheid heeft. Er zal rekening worden gehouden met nationale omstandigheden.
Misiekaba voerde aan, dat terwijl de regering antwoordt dat het land REDD+ ready zal zijn medio 2020, zijn de doelen die gesteld waren nog niet gehaald. Hij merkte op, dat deze zaken eerst in orde gemaakt moeten worden, voordat overgegaan wordt tot ratificatie van de overeenkomst.
De regering moet nog antwoorden op de vragen en opmerkingen van De Nationale Assemblee.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Akkoord_van_Parijs
Het akkoord van Parijs (ook Parijs-akkoord of klimaatakkoord), een onderdeel van het Klimaatverdrag, is een internationaal verdrag om de opwarming van de aarde te beteugelen. Het akkoord is op 12 december 2015 gepresenteerd op de klimaatconferentie van Parijs 2015.
In het akkoord wordt de bovengrens van 2 graden opwarming ten opzichte van het pre-industriële tijdperk voor het eerst in een juridisch instrument vastgelegd. Bovendien wordt het streven vastgelegd om de opwarming beperkt te houden tot 1,5 graad. Verder moet er nu snel een eind komen aan het gebruik van fossiele brandstoffen, aangezien dit een belangrijke oorzaak is van de overmatige CO2-uitstoot.
Het verdrag vereist lidstaten om nationale klimaatplannen (nationaal vastgestelde bijdragen, National Determined Contributions, NDC's, of Intended National Determined Contributions, INDC's, als het over intenties gaat) op te stellen die ambitieus zijn en waarvan het ambitieniveau bij ieder nieuw plan moet toenemen. Bovendien werd opgenomen dat van de rijke landen wordt verwacht dat zij ontwikkelingslanden financieel zullen steunen bij het terugbrengen van hun eigen uitstoot. De Amerikaanse president Barack Obama had deze twee laatste zaken als voorwaarde voor het akkoord gesteld.
Het akkoord betreft de periode na 2020 en zou pas in werking treden na ratificatie door 55 landen, die gezamenlijk meer dan 55% van de broeikasgassen uitstoten. Het Akkoord werd ongewoon snel geratificeerd: reeds op 5 oktober 2016 werd de drempel bereikt, zodat het Akkoord op 4 november 2016 in werking kon treden, vlak voor de klimaatconferentie van Marrakesh 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten