maandag 30 april 2018

Armand Zunder voorstander van bezoldiging vakbondsleiders

'Het vele werk en verantwoordelijkheid rechtvaardigen bezoldiging'

'Vakbonden zijn klein en contributie van leden maakt vergoeden van vakbondsleiders onmogelijk'


'Het vele werk dat verzet wordt, de kennis, de zorgvuldigheid die het ambt vraagt en de verantwoordelijkheid die de functie met zich meebrengt, rechtvaardigen de bezoldiging van vakbondsleiders’, aldus voorzitter Armand Zunder van de Progressieve Werknemersorganisatie (PWO) aan de vooravond van de Dag van de Arbeid 2018, zo bericht het Dagblad Suriname vandaag, maandag 30 april 2018.

‘In de statuten van de PWO en andere vakorganisaties en bonden is opgenomen, dat vakbondsleiders bezoldigd zouden kunnen zijn. Ik ben, gezien de inzet die van een vakbondsleider gevraagd wordt en de kwaliteit van het werk dat geëist wordt, van mening dat een financiële vergoeding op z’n plaats zou zijn. Daarvoor moet de vakbond wel inkomsten hebben. De kleinschaligheid in Suriname is echter een sta in de weg. Vakbonden zijn klein en de contributie van leden maakt het vergoeden van vakbondsleiders onmogelijk.’ 

Maar, deze materie wordt nauwelijks besproken binnen de vakbeweging.

Vakbondsleiders hebben een volle dagtaak. Er worden zeven dagen in de week lange uren gemaakt. Zunder: ‘De vakbeweging is een sociale partner die betrokken is bij ingrijpende werkzaamheden. Er moet regelmatig worden vergaderd, er dient onderzoek gepleegd, gestudeerd en rapporten geschreven te worden. De vakbeweging is vertegenwoordigd in meerdere organen en instituten, waaronder de Sociaal Economische Raad. Als voorbeeld kan de invoering van de BTW genoemd worden, die is opgeschort nadat de vakbeweging twijfels had uitgesproken over de gedegen uitvoering hiervan. De werkzaamheden binnen RaVakSur (Raad van Vakcentrales in Suriname) zijn ook niet mals.’ 

Naar zeggen van Zunder is het vakbondswerk nauwelijks te onderscheiden van wat hij dagelijks doet. ‘Vroeger hield de vakbeweging zich voornamelijk bezig met de klassenstrijd die zich bezighoudt met de strijd die voortvloeit uit de tegengestelde belangen van de verschillende klassen van de maatschappij. Anno 2018 moet de vakbondsleiders ook kunnen meepraten en denken over investeringen, productie, het milieu, nationale vraagstukken, problemen, crises, werkgelegenheid, vrede en andere complexe zaken. Van vakbondsleiders wordt verwacht dat zij in staat zijn om, waar zaken verkeerd lopen, oplossingen te bewerkstelligen.’

Volgens Zunder zijn leden van vakbonden veeleisend. Er is vaak onbegrip. Er wordt onvoldoende rekening gehouden met het feit dat zaken niet altijd snel tot stand komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten