zaterdag 24 december 2016

Den Blauwvinger: Zes jonge monkimonki's aan een touwtje....

COLUMN: Op een brommer in drukke winkelstraat centrum Paramaribo vastgebonden aapjes en niemand treedt op

Jonge monkimonki's horen in het regenwoud thuis en niet aan touwtjes op een bromfiets in stadscentrum

24-12-2016  De Surinaamse Krant


Het is zaterdagochtend, rond tien uur. Het is al aardig druk in de binnenstad van Paramaribo. De Kerstdagen staan voor de deur. Je loopt over het trottoir van de gezellige Jodenbreestraat. Links en rechts toch hier en daar straatventers, zittend op de stenen, illegaal. Vrouwen vooral, marrons, die trachten om vooral een beetje fruit en groente aan de man te brengen. Niemand die iets zegt. Geen agent te zien.

En dan geloof je je eigen ogen niet. Maar, je kijkers bedriegen je niet. Aan de linkerzijde van de stoep, voor geparkeerde auto's, zie je ze. Zittend op het stuur en de bagagedrager van een bromfiets. Vastgebonden met korte touwtjes. Aaibaar, voor Jan en Allenman. Klein, fragile. Zo'n zes kleine, jonge monkimonki's. Grijsgroene doodshoofdaapjes. Saimiri sciureus.
Ze zien er niet vrolijk uit. Het lijkt of ze huilen. Ze vragen zich af wat ze in vredesnaam daar doen, op een brommer, in het centrum van Paramaribo, aangestaard door honderden zwijgzame voorbijgangers.
Vastgebonden. Voor de verkoop. Voor mensen met een gebrekkige herseninhoud en zonder dierenliefde.

Het doodshoofdaapje is een sociaal dier dat voornamelijk in boomtoppen leeft. Het springt van tak naar tak door de boomkruinen.
Maar, geen boom te zien hoor in de Jodenbreestraat.
Niemand die iets zegt. Geen agent te zien.
Iedereen lijkt het de gewoonste zaak van de wereld te vinden.
Geen kreten van verontwaardiging of boosheid te horen.
Dit is Suriname.

Al jaren schreeuwt een handjevol dierenrechtenactivisten de kelen schor voor een Dierenwelzijnswet, een wet die dinsdag 20 december 2016 eindelijk door De Nationale Assemblee werd aangenomen. Tja, zo'n wet kan dan wel hard nodig zijn, maar wat heb je eraan wanneer velen totaal geen problemen schijnen te hebben met het hebben van bijvoorbeeld een monkimonki, papegaaiensoorten, ocelot of zelfs een jaguar als huisdier of met de verkoop in louche dierenwinkels of langs de straat van papegaaien, monkimonki's, groene leguanen, et cetera en wanneer jaarlijks vele honderden dieren worden geëxporteerd, de hele wereld over? Wanneer wordt er een halt toegeroepen aan de export van bijvoorbeeld leguanen en gifkikkertjes en diverse vogelsoorten (zie onderaan overzicht van in 2014 - laatst bekende gegevens - legaal geëxporteerde diersoorten vanuit Suriname volgens de handels database van CITES, Convention on International Trade in Endangered Species. In 2014 werden nog onder andere 140 monkimonki's geëxporteerd en zo'n 5.000 groene leguanen)?

Zo'n zogenoemde Dierenwelzijnswet kan effectief zijn, wanneer door de autoriteiten (handhavend) wordt opgetreden.

Maar, zolang iemand gewoon ongestoord, ongehinderd, in een drukke winkelstraat in hartje stad kan staan met een bromfiets waarop een aantal met touwtjes vastgebonden doodshoofdaapjes zit, met hoog aaibaarheidsgehalte, blijft het slecht gesteld met dierenwelzijn en dierenbescherming in Suriname.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
24 december 2016
Amsterdam-Paramaribo


Geen opmerkingen:

Een reactie posten