Suriname lijkt door laks beleid medeschuldig aan zelfmoord Franse jonge meisjes
14-05-2015 Door: Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant
Gebleken is, dat wanhopige jonge meisjes uit buurland Frans-Guyana de grensrivier met Suriname oversteken om daar het dodelijke onkruidbestrijdingsmiddel Gramoxone te kopen. Ze kopen het echter niet om het onkruid op het perceel van hun ouders te doden, maar om zichzelf te doden. In Suriname kan dat: gramoxone is her en der verkrijgbaar, niet verboden, door een lakse overheid, een lakse regering. Een regering die de dodelijke werking van Gramoxone kent, een regering die nu indirect meewerkt aan zelfmoorden van tienermeisjes in Frans-Guyana.
De Ware Tijd bericht woensdag 13 mei, dat er in het grensgebied rond Maripasoula aan de Marowijnerivier bezorgdheid is ontstaan over een reeks zelfmoordgevallen in dat grensdorp. Sinds begin dit jaar hebben vijf tienermeisjes Gramoxone ingenomen, na het gif in Suriname te hebben gekocht. Drie van de meisjes zijn niet meer in leven.
De districtscommissaris van Sipaliwini, Yvonne Malonti, weet alleen te reageren met een opmerking, dat het motief van die meisjes te maken heeft met 'liefde'. Volgens haar zou het om meisjes gaan van wie de ouders 'een uitverkoren liefde' hebben afgewezen. Maar, had zij niet anders moeten reageren? Had zij niet een strenge vingerwijzing moeten doen naar haar werkgever, de Surinaamse regering? Of zou zij niet bekend zijn met Gramaxone? Want daar moet zij over praten, niet over de achtergronden van de zelfmoorden en pogingen daartoe van die Franse meisjes, maar over het feit, dat dat dodelijke onkruidbestrijdingsmiddel voor die meisjes eenvoudig te koop bleek te zijn in haar district.
Malonti had er meteen bij 'Paramaribo' op moeten aandringen, dat nu eens eindelijk werk wordt gemaakt van een permanent verbod op Gramoxone. Immers, verboden in Frans-Guyana, nadat de Europese Unie het product per juli 2007 verbood, hebben jonge meisjes de weg naar Suriname makkelijk gevonden om Gramoxone daar ergens in een goudzoekersdorpje te kunnen kopen. Mogelijk verkrijgbaar bij elke 'Snesi' aan de Surinaamse zijde van de Marowijne(grens)rivier.
Op 1 mei berichtte De Surinaamse Krant nog, met kennelijk een vooruitziende blik, over het nog steeds in Suriname overal verkrijgbare zeer giftige Gramoxone. Terwijl op het Latijns-Amerikaanse continent de strijd, ook door nationale overheden, wordt opgevoerd tegen dergelijke dodelijke stoffen, toont de Surinaamse overheid een passieve houding als het gaat om het verbieden van dergelijke onkruidbestrijders en andere gifsoorten die in de landbouwsector worden gebruikt.
Het is nu echter echt tijd voor actie, tijd voor handelen door de Surinaamse regering. Het kan toch niet zo zijn, dat door een terughoudend en laks overheidsbeleid jonge meisjes uit het oostelijk buurland de weg weten te vinden, net over de grensrivier op Surinaams grondgebied, naar het uiterst dodelijke gramoxone?
Feitelijk maakt dat de Surinaamse overheid medeschuldig aan het overlijden door zelfmoord na inname van Gramoxone van jonge kinderen.
Iets om over na te denken voor de Surinaamse verantwoordelijken...
Hoogachtend,
Den Blauwvinger
14 mei 2015
Amsterdam-Paramaribo
Ter info:
Persbericht Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen van 11 juli 2007, verbod op paraquat (Gramoxone) in EU:
Het volledig vonnis:
Ter info:
Persbericht Gerecht van Eerste Aanleg van de Europese Gemeenschappen van 11 juli 2007, verbod op paraquat (Gramoxone) in EU:
Het volledig vonnis:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten