EduNet.sr: ‘Wij weten niet met wie wij te doen hebben’

Redacties controleren ingezonden stukken niet

- Ingezonden stuk op EduNet zonder toestemming schrijver geplaatst; delen tekst uit groot artikel van schrijver gerukt en ondertekend met voornaam en beginletter achternaam schrijver

- Wie verschuilt zich achter paulkraai123@hotmail.com?

31-03-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – De directie van de website EduNet.sr ofwel Sheila Mijnals, oud-voorlichtster van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (MinOV), plaatst ingezonden stukken zonder de afzender ervan, de inhoud en de herkomst ervan voor plaatsing goed tegen het licht te houden. Dat werd mij duidelijk toen ik op 25 maart ontdekte, dat iemand delen tekst uit een groot artikel van mij als ingezonden stuk had weten te plaatsen op deze website, ondertekend met ‘Paul K.’ Op mijn verzoek is het stuk door EduNet verwijderd. Maar, de directie weigert mij te informeren over wie het stuk heeft verzonden en welk emailadres daarvoor is gebruikt. De argumentatie van EduNet om dat te weigeren is echter op z’n zachtst gezegd zeer curieus en absoluut onbegrijpelijk.

Bij toeval ontdekte ik dat op EduNet onder ‘Ingezonden’ iemand delen tekst uit een artikel van mij, gepubliceerd op 10 juni 2013 op dit blog getiteld ‘Herdenking 25 jaar SLM-vliegramp in 2014 leidt nu al tot aangestuurd conflict’, als ingezonden stuk heeft geplaatst ondertekend met ‘Paul K.’…. Waarom heeft iemand besloten om in maart 2014 delen tekst uit een artikel van mij van juni 2013 te gebruiken als ingezonden stuk?
Heeft EduNet bij de ontvangst van het stuk ook niet even nagedacht over het waarom van het ingezonden stuk? Neen, want bij websites als EduNet wordt simpelweg niet nagedacht, worden de inhoud en afzender van een ingezonden stuk niet kritisch tegen het licht gehouden en plaatst men gewoon.

Hoe zorgvuldig en betrouwbaar zijn EduNet en Sheila Mijnals?

Ongelooflijk hoe mensen, en welk lef ze hebben, om ten eigen voordele misbruik te maken van artikelen van anderen door die deels (waardoor de tekst uit de context wordt gerukt: het ingezonden stuk richt zich slechts op een persoon waarover ik schrijf in het eigenlijke grote artikel en geen letter in het ingezonden stuk wordt besteed aan de herdenking van de SLM-ramp) of geheel als ingezonden stuk elders te plaatsen en dan te ondertekenen met de naam van de oorspronkelijke schrijver terwijl die schrijver daarvan niet in kennis is gesteld. Natuurlijk heb ik meteen EduNet benaderd en verzocht het ingezonden stuk per direct van de website te verwijderen.

Dit was 26 maart een eerste reactie van de ‘directie’ van EduNet, nadat ik de website via email had benaderd:

‘Beste,

Het stuk waar u naar verwijst, is inderdaad ontvangen van P. Kraaijer en al zodanig ook ondertekend door Paul K. Wij proberen het in ieder geval na te trekken door te e-mailen naar desbetreffende om hetgeen u nu aanhaalt op juistheid te verifieren.

Het verbaast ons ten zeerste dat bewust geprobeerd is de media om de tuin te leiden.

Wij stellen in elk geval een onderzoek in. Voor zover wij ons kunnen herinneren, is het stuk ook opgestuurd naar overige media.

Gr

Directie Edunet’

Tja, natrekken, verifiëren, onderzoeken….. Allemaal leuk en aardig, maar ik heb simpelweg niet dat ingezonden stuk aan die website of aan wie dan ook verzonden. Natuurlijk heb ik meteen gereageerd op de reactie van de directie van EduNet:

‘Beste,

Dank voor deze snelle reactie. Maar, ik kan u verzekeren dat ik het stuk op uw website niet heb verzonden, en niet aan wie dan ook. Overigens ook het oorspronkelijke, grote, artikel (dat dus dateert van juni 2013) waaruit delen van het ingezonden stuk zijn gekopieerd heb ik aan niemand verzonden.

Wanneer ik artikelen e.d. aan media hier en elders verstuur doe ik dat altijd via dit emailadres en met ondertekening.

Ik ben dan ook heel benieuwd wie u het stuk heeft verstuurd, met welk emailadres en wie dus kennelijk mijn oorspronkelijke artikel heeft misbruikt voor eigen doeleinden.

Maar, dat media bewust om de tuin worden geleid is overigens in Suriname niet ongewoon.....vooral als het gaat om ingezonden stukken en brieven en dergelijke.

Ik ga ervan uit dat het stuk van uw website wordt verwijderd.

Met vriendelijke groet,

Paul Kraaijer.’

’s Avonds 26 maart bleek het ingezonden stuk door EduNet te zijn verwijderd. Daarover heb ik verder geen bericht meer ontvangen van de ‘directie’ van deze website ofwel Sheila Mijnals.

Mijnals, na herhaald verzoek, weigert te antwoorden op mijn vragen wie mijn teksten als ingezonden stuk aan EduNet heeft gemaild en welk emailadres hiervoor is gebruikt…… Van EduNet ontving ik zondagavond 30 maart deze onbegrijpelijke reactie waarbij je je afvraagt of zij zelf wel begrijpt wat zij schrijft:

‘Beste,

Wij voelen ons niet verplicht dat te doen, te meer wij ook niet in het geval van u weten met wie wij te doen hebben.

U kunt proberen bij Suriname Herald of GFC Nieuws, daar het stuk ook daar was/staat opgenomen.

Mvgr’

Sheila Mijnals en emails….?? Onbetrouwbaar

Maar, hieruit blijkt, dat mevrouw Mijnals kennelijk met door haar ontvangen emails van personen die zij niet kent niets zou kunnen doen, want ook die emails zouden van iemand anders dan de zender afkomstig kunnen zijn……, maar toch heeft zij het ingezonden stuk wel geplaatst. Haar argument is extra vreemd, daar zij wel op mijn verzoek het ingezonden stuk van haar website heeft verwijderd. Dus, zij gaat er wel degelijk van uit dat ik werkelijk de schrijver van de tekst ben.

Het is, gelet op bovenstaande reactie van EduNet, onbegrijpelijk dat wel is overgegaan tot plaatsing van het door iemand aan EduNet verzonden ingezonden stuk met mijn teksten of kent mevrouw Mijnals wellicht de persoon die het stuk heeft gestuurd en dus willens en wetens misbruik heeft gemaakt van mijn artikel en naam??

Uit haar onbegrijpelijke reactie zou afgeleid kunnen worden, dat het een werkelijk stompzinnige uitleg is om de werkelijke reden om mij niet te informeren wie het stuk heeft verzonden met welk emailadres willens en wetens te verhullen.

Dat zou mij niet verbazen, immers ooit is een email met vragen over het project Naschoolse Opvang aan de afdeling Voorlichting van het MinOV van de redactie van het Nederlands/Surinaams Obsession Magazine als ingezonden stuk belandt op de website van GFC Nieuws… Nooit heeft mevrouw Mijnals in deze zaak enige plausibele opheldering hierover kunnen verschaffen aan de redactie van Obsession Magazine. 

Dat het ingezonden stuk, zoals EduNet mij mailt, kennelijk ook is geplaatst op de websites van Suriname Herald en GFC Nieuws is niet zo vreemd: dit zijn beide twijfelachtige nieuwswebsites die het niet zo nauw nemen met het plaatsen van ingezonden stukken en dergelijke en bij plaatsing niet nadenken over de betrouwbaarheid en herkomst ervan.

Suriname Herald heb ik 30 maart benaderd met het verzoek het ingezonden stuk, dat daar op 9 maart is geplaatst, te verwijderen en om mij te informeren over wie dat stuk aan de redactie heeft verzonden en welk emailadres daarvoor is gebruikt. De volgende dag had Suriname Herald het stuk 's avonds verwijderd.

Suriname Herald heeft mij keurig vandaag wel in kennis gesteld van 'de naam' van de persoon die het stuk heeft verzonden en het gebruikte emailadres:

From: paul kraainest <paulkraai123@hotmail.com>
Sent: Sunday, March 9, 2014 12:45 AM
To: Suriname Herald
Subject: artikel ter publicatie

Geachte heer, mevrouw,

Kunt u dit artikel ter publicatie in uw nieuwsblad plaatsen

met vriendelijke groet,

Paul Kraainest

Uit deze email blijkt dat het stuk niet is verzonden door 'P. Kraaijer' zoals de 'directie' van EduNet in haar email van 26 maart. En weer kan de vraag gesteld worden: hoe betrouwbaar zijn EduNet en Sheila Mijnals? Waarom heeft EduNet het ingezonden stuk van 'Paul Kraainest' geplaatst? Wist Mijnals met wie zij te doen had???? En wist zij dat niet met mijn emails aan EduNet, terwijl ik mijn emails altijd afsluit met mijn contactgegevens, iets dat 'Paul Kraainest' niet heeft gedaan....
Op GFC Nieuws heb ik het stuk overigens niet aangetroffen.

Redacties te onzorgvuldig bij plaatsing ingezonden stukken

Uit het vorengaande wordt maar weer eens duidelijk dat er nieuwswebsites zijn die op een gemakzuchtige wijze omgaan met binnenkomende ingezonden stukken, brieven en dergelijke. De herkomt, betrouwbaarheid en inhoud worden zelden goed tegen het licht gehouden. Veel ingezonden stukken worden valselijk ondertekend of alleen met initialen. Dat belemmert webredacties niet om dergelijke stukken domweg te plaatsen.
Niets wordt gecontroleerd.
Neen, dat is net iets teveel werk.

Wat hebben mensen te verbergen die ingezonden stukken naar media versturen niet ondertekend met hun echte naam?

Waarom zijn mensen zo onfatsoenlijk en zelfs zo onbeschoft om bestaande teksten van anderen te misbruiken voor ingezonden stukken en brieven voor hun eigen doeleinden? Het wordt tijd dat redacties van nieuwswebsites eens wat zorgvuldiger en serieuzer omgaan met ingezonden stukken, brieven en dergelijke.
Waarom plaatsen redacties ingezonden stukken, brieven en dergelijke terwijl ze kunnen aanvoelen dat die stukken valselijk zijn ondertekend en dan heb ik het nog niet eens over de inhoud van negen van de tien van dergelijke stukken tekst.......