Producenten van doodskisten in Peru boeren goed door Covid-19 pandemie

(Bron foto's: Ernesto Benavides/AFP)

'Vóór de pandemie maakten we 100 doodskisten per maand, nu 100 in slechts een week'


Naarmate de door coronavirus getroffen economie van Peru de afgelopen drie maanden stagneerde, zag Lima-doodskistmaker Genaro Cabrera zijn verkoop verviervoudigen. 'Ik had nooit gedacht dat ik zo extreem zou werken', vertelde Cabrera aan persbureau AFP in zijn fabriek in het vervallen district San Juan de Lurigancho. 

Samen met zijn vrouw en een staf van 20 maakt hij een verscheidenheid aan doodskisten van hout, geperst karton en staal, waar de vraag naar is gestegen te midden van een stijgend Covif-19-dodental.

Peru is na Brazilië het tweede meest getroffen Latijns-Amerikaanse land. Met een bevolking van 33 miljoen heeft het bijna 180.000 infecties en bijna 5.000 doden. 'We zitten vol met bestellingen. Mensen willen zelfs van tevoren geld storten', zei Cabrera's vrouw Cesarela. 'Vóór de pandemie maakten we 100 doodskisten per maand, nu maken we dat in slechts een week.'

Doodskisten verkopen snel en kosten tussen de US $ 118 en bijna US $ 600. Sommige klanten van Cabrera zijn zijn eigen buren die aan de ziekte zijn bezweken. 'Ik heb zes buren die zijn overleden aan de pandemie', zei de 52-jarige Cabrera. Angst voor besmetting betekende dat 'sommige van mijn arbeiders niet meer kwamen'.

Maar, net als andere producenten in de bloeiende doodsindustrie, kan Cabrera rekenen op een grote hoeveelheid arbeidskrachten uit de naar schatting 800.000 Venezolaanse migranten in Peru. Hij heeft vier Venezolanen in dienst om de laatste hand te leggen aan zijn doodskisten.

De pandemie heeft de dromen van veel Peruaanse kleine bedrijven aan flarden gelaten, maar het maken van kisten en begrafenisdiensten floreren, waarbij Venezolaanse arbeid wordt gebruikt voor werk dat Peruanen weigeren te doen. 'Elke dag verleiden we de dood', zei Jhoan Faneite, wiens taak het is om de lichamen van coronavirus-slachtoffers op te halen en naar het crematorium te brengen. 'In het begin waren we bang, maar nu concentreer ik me op mijn werk. Ik maak mijn hoofd leeg zodat ik geen gevoelens heb', zei de 35-jarige Faneite. Hij is een van de 21 Venezolanen die werken om lijken te verzamelen om naar Piedrangel crematorium te vervoeren in het zuiden van Lima.

Na de economische crisis in hun eigen land te zijn ontvlucht, kleden deze Venezolanen zich in zwarte pakken en maskers om lijken van vermoedelijke Covid-19-slachtoffers te verwijderen uit ziekenhuizen en huizen in de armere districten van Lima. Het is een taak die niemand anders zal doen. 'Ze noemen ons dingen als de' Covid-jacht 'of' het doodseskader 'of' Covid-soldaten ',' zei Faneite, die sinds zijn vlucht uit Venezuela twee jaar geleden met zijn vrouw en drie kinderen in het vervallen district Agustino heeft gewoond.

Roberto Gonzalez, de eigenaar van de privé-Piedrangel-faciliteit, is vol lof over zijn Venezolaanse arbeiders. 'Negentig procent van het werk voor het inzamelen van lijken voor crematoria wordt gedaan door Venezolanen', zei Gonzalez. 'Onze Peruaanse arbeiders wilden uit angst het werk van het dragen van lichamen niet. De meest ervaren arbeiders zijn Venezolanen. Ze zijn niet weggelopen.' Naast de 21 'verhuizers', bedienen andere Venezolaanse arbeiders de ovens in het crematorium. 'Godzijdank zijn ze niet besmet. We hebben geen gevallen, hopelijk kunnen we zo doorgaan tot de pandemie verdwijnt', zei Gonzalez.

In het crematorium Piedrangel in de arbeiderswijk Chorrillos zijn zeven ovens met vloeibaar gas 24 uur per dag in bedrijf. Het bedrijf van Gonzalez staat onder contract van het Peruaanse ministerie van Volksgezondheid. Zijn werknemers verzamelen, desinfecteren en verpakken de lichamen van virusslachtoffers, voordat ze ze in een voertuig naar het crematorium brengen. Het bedrijf haalde in maart het eerste coronavirus-slachtoffer op, in het welvarende Miraflores-district. Sindsdien zijn de zaken gegroeid. Tot op heden zijn meer dan 2.000 lichamen gecremeerd in de ovens van Piedrangel.

'Ik had nooit gedacht dat ik zoiets zou meemaken. Elke dag verzamelen we tussen de 70 en 150 lichamen om gecremeerd te worden', zegt Gonzalez. Vóór de pandemie was het gemiddelde aantal slechts 15.

(Suriname Mirror/AFP/Channel News Asia/YouTube)