(Bron foto: NII) |
Volgens het Nationaal Informatie Instituut (NII) vandaag, vrijdag 8 mei 2020, dat het Centraal Suriname Natuur Reservaat (CSNR) nimmer in concessie uitgegeven aan een buitenlands bedrijf of persoon noch op enigerlei wijze verkocht.
Het bericht in De Ware Tijd berust niet op waarheid en vindt geen steun in het beschikbare feitenmateriaal. Zonder hoor en wederhoor toe te passen worden personen geciteerd die verregaande conclusies trekken; de beweringen met betrekking tot het overheidshandelen zijn niet alleen onzorgvuldig maar bovenal onjuist. Het CSNR is beschermd grondgebied van Suriname, prijkend op de UNESCO-erfgoed lijst.
Het reservaat is onderdeel van Suriname ’s tropisch oerwoud en omvat de Raleighvallen, Eilerts de Haan en Tafelberg. In totaal bestrijkt het bijna 1.6 miljoen hectare. 'De overheid heeft dit nimmer in concessie gegeven aan de genoemde heer Eger noch aan diens bedrijf of bedrijven waarin hij direct of indirect participeert. Aan geen enkel bedrijf! Laat dat duidelijk zijn.'
De Surinaamse overheid kwam er op enig moment achter, dat Eger hier te lande een bedrijf had opgericht, waarvan hij enig bestuurder is. Opmerkelijk in dit verband is een bepaling in de statuten die inhouden dat deze vennootschap bij uitsluiting de concessierechten over het CSNR zal verwerven, beheren en voorts allerhande activiteiten hiermee zou kunnen ontplooien. Juist omdat de overheid zich hierin niet kon vinden heeft zij deze constructie resoluut van de hand gewezen.
Dezelfde verontwaardiging als in de Ware Tijd bestaat ook bij de overheid.
'Wij benadrukken, dat de overheid geen goedkeuring heeft gegeven aan concessie-overdrachten met betrekking tot CSNR, of marketing van ons CSNR, niettegenstaande de melding hieromtrent op de website van voornoemde heer Eger. Zijn handelen is voor zijn eigen rekening en risico en geeft nogmaals dat dit zonder medeweten van de overheid is en zonder grondslag. Van een verkoop en geldelijke transactie is ook geen sprake.'
Als er geen financiële vergoeding is ontvangen, valt er begrijpelijk ook niets te traceren. Over de waarde die genoemd wordt, kan verwezen worden naar de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IaDB). De private sector poot van de IaDB blijkt namelijk een studie bekostigd te hebben over de waardering van het natuurreservaat. Zij hebben naderhand verklaard dat dit een innovatieve (“laboratorische”) studie was over een potentieel nieuw activaproduct. Dit verzoek kwam niet van de overheid. De IaDB heeft dit in haar eigen niet-gouvernementele structuur uitgezet en uitbesteed aan een particulier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten