Mathoera (VHP): 'NDP misleidt met etnische sentimenten' - NDP-leiders hebben mond vol van nationalisme, maar maken desnoods bedrijfsleven kapot om politiek te scoren'

'Geprobeerd wordt bepaalde groep te stigmatiseren waarbij door NDP gecreëerde armoede wordt uitgebuit'


VHP-parlementariër Krishna Mathoera zegt maandag 30 maart 2020 in het Dagblad Suriname, dat met de aanname van de controversiële 'valutawet' de NDP een zeer vals beeld creëert, waarbij de indruk wordt gewekt, alsof handelaren de prijs van de dollar opschroeven, terwijl de NDP zelf verantwoordelijk is voor een funest wanbeleid. 

'Want daar kunnen ze op kort termijn mooi politiek mee scoren. Het kan de NDP-regering niet schelen als bedrijven over de kop gaan, als mensen hun baan verliezen en als meer afhankelijkheid en armoede ontstaat. Zolang zij maar winnen.' 

'De NDP hanteert dezelfde strategie van 2015, waarbij al het geld van de Centrale Bank van Suriname is opgemaakt, om de koers te bedwingen. Toen werd er een mooie presentatie gegeven door de baas himself, hoe goed de economie ervoor stond. Het was grove misleiding. En nu met deze wet, wordt het volk wederom zwaar misleid met een etnisch sentiment. Er wordt geprobeerd om een bepaalde groep te stigmatiseren waarbij de door de NDP gecreëerde armoede wordt uitgebuit.'

'De boodschap naar het kiezersvolk is: de goederen in de winkels worden duurder, omdat de handelaren en hindoestanen het geld hebben en zij de koers opdrijven. De waarheid is echter, dat er gigantisch is gestolen in de afgelopen jaren. De NDP heeft geen kaas gegeten van goed economisch beleid. Men is niet verder gekomen dan ministers en governors reshuffelen.' 

'De drang naar macht van de NDP is zo heftig, dat de eenheid, de vrede en de democratie op het spel worden gezet. Het is de verdeel-en-heers-politiek van de koloniale regering, die ze zogenaamd verafschuwen, maar geen gelegenheid te baat laten om het zelf toe te passen. Met deze wet mogen de ondernemers het gelag betalen, ongeacht de impact voor de totale samenleving. Volgens de bedrijventelling van 2015 waren er 12.475 bedrijven in Suriname met 80.699 werkzame personen. Hiervan waren slechts 7.574 werkzaam in de mijnbouwsector. Meer dan 55.000 personen zijn werkzaam in de tertiaire sector, handel, hotels, transport, et cetera.'

'Elke regering zou, zeker in een tijd van financiële crisis en Covid-19, kijken naar hoe zij de werkgelegenheid kan beschermen en hoe zou zij deze bedrijven tegemoet kan komen. Alleen de NDP-regering, gaat buiten alle bestaande procedures en in het holst van de nacht, een wet aannemen, waarbij onze ondernemers gedwongen worden om 60% van hun valuta te repatriëren, zonder enige zekerheid in de wet of ze nog deviezen kunnen krijgen om hun bedrijfsactiviteiten te continueren.'

'Elke nationalist zou het opnemen voor haar eigen ondernemers, temeer daar ondernemers de ruggengraat zijn van elke samenleving. Zij produceren, exporteren, importeren en zorgen dat wij voorzien worden van goederen en diensten. Zij creëren werkgelegenheid voor een jonge Surinaamse bevolking en zorgen ervoor dat de overheid inkomsten binnenkrijgt via belastingen. En nu met deze wet, worden ondernemers geconfronteerd met willekeur, extra administratieve procedures en onzekerheid. Immers, wie en op grond van welke criteria gaat men bepalen wie wel mag importeren en wie niet? En door wie en hoe is deze prioritering bepaald? Wie krijgt wel valuta en wie niet? Er is totaal geen zekerheid.'

'Het moet nu al duidelijk zijn voor elke Surinamer, dat de NDP-regering een zeer slecht en selectief beleid voert. Wanneer het hun uitkomt speelt men stoer en hard ball en wanneer het hun niet uitkomt zijn ze bang en laks. Vandaag zijn de cambio’s de boosdoeners en zij drijven de koers omhoog. Maar, in 2017 kocht dezelfde regering, dagelijks 2 miljoen Amerikaanse dollars bij diezelfde cambiohouders. De cambiohouders waren met regelmaat op de stoep van de president. Waarom heeft men toen niet opgetreden? Lafheid of paste het allemaal in hun straatje?'

'Hetzelfde patroon zien we bij de scalians. Laksheid, omdat erg grote belangen spelen, die gaan tot naar de hoogste bazen. Een ander mooi voorbeeld is geweest, de vergunning voor de Chinese trawlers. Er moest door lokale visondernemers strijd worden gevoerd, tot naar de rechter, om de NDP tot het verstand te brengen, dat de vergunning ingetrokken moest worden. Ook bij de onderhandeling met Alcoa/Suralco is de zelfde houding gedemonstreerd. De belangen van de Staat waren ondergeschikt aan die van het buitenland. De talloze buitenlanders, die gehaald worden en alle banen krijgen, tot bij de overheid, waar onze jongeren gewoon niks krijgen.'

'De NDP-leiders, die hun mond vol hebben van nationalisme, maken desnoods het bedrijfsleven kapot om politiek te scoren, dan toegeven dat ze fout zijn en gefaald hebben. Het is hard ball game en een demonstratie van domme macht en polarisatie, waar niemand baat bij heeft. Zinloze misleiding met enorme schade. Het kan toch niet waar zijn, dat mensen met 25 jaar parlementaire ervaring stiekem zulke slechte wetten maken. Ach nee, want volgens de regels werken en transparantie, paste niet in hun straatje. Het zou vooraf gebost zijn.'