woensdag 12 februari 2020

Zeldzaam fossiel van botversplinterende neef van krokodil gevonden in Brazilië

(Bron: Márcio L. Castro)
Prehistorisch reptiel speelde waarschijnlijk verrassende, vitale rol in zijn Trias-ecosysteem


Rodrigo Müller werkte aan een blok rots en vuil aan de voet van de Agudo Berg, een uur van Porto Alegre, toen hij voor het eerst een ongebruikelijke set osteodermen zag, botachtige afzettingen die platen vormen op de huid van een reptiel of amfibie. 'Het was een verrassing, want we hadden nog nooit zoiets in Brazilië gezien', zegt Müller, een paleontoloog aan de Federale Universiteit van Santa Maria, over wat anders een gewoon bezoek was aan de Janner-opgraving, ooit de thuisbasis van enkele van de vroegste dinosaurussen die over de aarde zwierven. 

Terwijl hij zijn delicate werk voortzette, veegde hij vuil van een intacte schedel en verschillende andere gefossiliseerde botten. Samen vormde de collectie een goed bewaard gebleven en bijna volledig skelet van een zeldzaam reptiel Ornithosuchidae, een familie beschouwd als neven van de krokodillen en alligators van vandaag, die eerder alleen in Argentinië en Schotland waren waargenomen.


Gedateerd tot 230 miljoen jaar geleden, werd Dynamosuchus collisensis - zo nieuw genoemd vanwege zijn krachtige beet en de locatie van de vondst - op 31 januari beschreven in het tijdschrift Acta Palaeontologica Polonica door een team van collega's van Müller bij Museo de La Plata in Argentinië en Virginia Tech in de Verenigde Staten.

Slechts drie andere soorten Ornithosuchid zijn in de wereld ontdekt, waarvan de laatste in Argentinië werd gevonden en 50 jaar geleden werd beschreven. Hoewel de beet botten kon verpletteren en de mesachtige tanden door het vlees scheurden, geloven Müller en zijn team, dat Dynamosuchus collisensis een trage aaseter was, of necrofaag, vergelijkbaar met de gieren en hyena's van vandaag. Het voedde zich voornamelijk met kadavers en gemakkelijk te vangen prooien, wat betekent dat het een cruciaal deel van de voedselketen vulde waarvan paleontologen tot nu toe niet wisten dat het in deze regio van Brazilië bestond. 'Het helpt ons beter te begrijpen hoe dat ecosysteem werkte', zegt Müller.


Zonder aaseters zoals de Dynamosuchus collisensis zouden karkassen en ander organisch afval zich opstapelen in plaats van af te breken. Door dit verval kunnen planten essentiële voedingsstoffen opnemen. Die planten voeden dan herbivoren en omnivoren, waardoor de cyclus kan worden voortgezet.

Dit Trias reptiel was vrij groot, in vergelijking met andere dieren die tijdens die periode leefden, en meet ongeveer zeven voet lang. In tegenstelling tot zijn moderne familieleden was Dynamosuchus collisensis aards. Zijn vier ledematen zwaaiden onder zijn lichaam en niet aan zijn zijkanten, terwijl zijn osteodermen in twee beschermende rijen langs zijn rug liepen. Het liep langs beboste gebieden omringd door rivieren, naast enkele van de oudste bekende dinosaurussen ter wereld, zoogdiervoorouders genaamd cynodonts en andere reptielen zoals rhynchosauriërs.

De nieuw ontdekte fossielen verbinden de evolutie en interacties tussen de landmassa's waar Ornithosuchidae leefde, die destijds allemaal deel uitmaakten van het supercontinent Pangea.

Het in Brazilië ontdekte dier is nauwer verwant aan een van de exemplaren in Argentinië, dan de twee exemplaren in Argentinië met elkaar zijn verbonden. Deze bevinding geeft aan, dat de fauna leden over lange afstanden uitwisselde en niet op een geïsoleerde manier evolueerde, zegt Müller.

'Het feit dat u in dezelfde periode in Brazilië en Argentinië zeer nauwe organismen hebt wat betreft verwantschap, duidt op een overeenkomst in milieu en ecologieën, hoewel elke regio verschillen had die speciatie bevorderde', zegt Marco Aurélio Gallo de França, een paleontoloog van de Federal University of the Valley of San Francisco die niet heeft deelgenomen aan de ontdekking.

Dankzij de intactheid van het fossiel Dynamosuchus collisensis kunnen Müller en de andere onderzoekers verdere tests uitvoeren op de sterkte van de beet van het reptiel, met behulp van CT-scans om 3D digitale modellen te maken. 'Het is echt goed bewaard gebleven. Er is praktisch geen vervorming in een van de botten en er is een groot deel van de schedel en het postcraniale skelet, dus het is zeer compleet voor dit type dier', zegt Müller over het fossiel. 'Er zit zoveel informatie in die botten.'

(Suriname Mirror/National Geographic/YouTube)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten