Porto Alegre wordt nu bedreigd door de Guaíba-mijnBedrijven en de overheid verkiezen steenkool boven veilige rijst
De overwinning van Jair Bolsonaro in de Braziliaanse presidentsverkiezingen in 2018 betekende een nieuwe ultraconservatieve machtstoename die het milieubeleid radicaal ontmantelde. De Braziliaanse minister van Milieu is eerder veroordeeld voor het illegaal bevoordelen van mijnbedrijven. Alleen al in de zuidelijkste staat Rio Grande do Sul zijn meer dan 150 mijnbouwprojecten die de nieuwe milieuwet in hun voordeel kunnen benutten.
Porto Alegre, een stad die beroemd is om zijn geschiedenis van directe democratie en voor het hosten van de eerste sessies van het World Social Forum, wordt nu bedreigd door de Guaíba-mijn. Daarnaast zijn drie bijzonder extreme mijnconflicten in Três Estradas, Caçapava do Sul en Retiro gedocumenteerd in de wereldwijde Environmental Justice Atlas (EJatlas).
Guaíba-mijnproject
Het Braziliaanse particuliere mijnbedrijf Copelmi, met financiering van de Verenigde Staten en China, wil de grootste open mijnbouwmijn van Brazilië op slechts 15 kilometer van het centrum van Porto Alegre en te midden van beschermde natuurreservaten. Steenkoolreserves bevatten naar schatting 166 miljoen ton erts over meer dan 4.300 hectare. De milieueffectanalyses van Copelmi negeren de nabijheid van het project tot het centrum van de hoofdstad. Bovendien ligt de voorgestelde locatie op minder dan anderhalve kilometer van een rivier die meer dan 80 procent van het water van Porto Alegre inkoopt, met een hoog risico op grondwaterverontreiniging door zware metalen. Veel gezinnen zouden worden uitgezet, waaronder boeren die de grootste rijstopbrengsten in Latijns-Amerika produceren.
Te midden van de strijd van de mensheid tegen klimaatverandering verkiezen bedrijven en de overheid steenkool boven veilige rijst.
Bolsonaro ondersteunt het Australische bedrijf Aguia Resources Limited, geassocieerd met de Canadese groep Forbes & Manhattan, en zijn voorstel voor een open-pit fosfaatmijn en staartdam in Lavras do Sul. De site bedreigt het Pampa-bioom, dat 85 procent grasland is, vanwege afbraak door kuilen en enorme residuen en steriele afvalstapels. De regio herbergt meer dan 4.000 gezinnen en verschillende inheemse volkeren die wonen in nederzettingen voor landhervorming. Onlangs heeft de National Human Rights Council de nietigverklaring van de voorlopige licentie voor het project aanbevolen. Redenen zijn omkoping en twee door de universiteit uitgevoerde technische rapporten waarin omissies en kritieke fouten in de milieueffectrapportage (MER) worden vastgesteld.
De Pampa's worden ook bedreigd door een koper-, lood- en zinkmijnproject bij de Camaquã-rivier in Caçapava do Sul, beschouwd als een van de zeven natuurlijke wonderen van Rio Grande do Sul. Dit project wordt voorgesteld door Nexa Resources S / A, een bedrijf met hoofdkantoor in Luxemburg en aandelen die worden verhandeld in Toronto en New York, gevormd in een fusie tussen Votorantim Metais (Brazilië) en Milpo (Peru).
Naast waterverontreinigingsrisico's kunnen landbouw en veeteelt ook worden beïnvloed op boerderijen die het Braziliaanse erfgoed behouden. Er is al in de vroege jaren tachtig een kwiklek geweest. Steden in de buurt in hetzelfde hydrografische bassin verzetten zich momenteel tegen het project.
Retiro-project In São José do Norte heeft de door Canada gefinancierde Rio Grande Mineração S / A de winning van ilmeniet, rutiel en zirkoniet voorgesteld in een regio tussen Lagoa de Patos en de Atlantische Oceaan die het ministerie van Milieu als zeer kwetsbaar heeft aangewezen. Ilmenite is een erts voor tintanium. Het project brengt de landbouw en ambachtelijke visserijactiviteiten in de regio in gevaar. De lokale bevolking is sterk gekant tegen het project en heeft juridische zaken aanhangig gemaakt bij het Federale Openbaar Ministerie van Brazilië waarin schendingen van het recht op informatie en publieke participatie in het milieuvergunningsproces worden blootgelegd.
In 2019 heeft de beweging We Don't Want Mining in São José do Norte een wet opgesteld die mijnbouw in de regio verbiedt. De gemeenteraad keurde de wet goed en deze werd gesanctioneerd door de burgemeester, de bevolking blijft mobiliseren tegen het bedrijf, dat het project niet heeft opgegeven.
Comité mega-mijnbouw
Als reactie op een mogelijke sociale en ecologische instorting in de regio werd in 2019 het Comitê de Combate à Megamineração no Rio Grande do Sul (CCM / RS) opgericht. Met de slogan 'Ja tegen het leven, nee tegen de vernietiging' was het oorspronkelijke doel om het bewustzijn te vergroten dat de strijd tegen megamining niet alleen iets van milieuactivisten is. De CCM / RS verenigde met succes ongeveer 120 organisaties, waaronder milieu- en sociale klassenverenigingen, vakbonden, groepen studenten en boeren en onderzoeksgroepen. Deze mobilisatie gaf de beweging kracht en overwon politieke en hegemonische barrières die activisme marginaliseerden. De CCM / RS protesteert sindsdien, verkoopt T-shirts, promoot en neemt deel aan debatten, maakt bezwaar tegen de MER's, naast andere mobiliserende activiteiten zoals het bekritiseren van het hegemonische ontwikkelingsmodel en het aanpakken van worstelingen over cultuur, territorium en plaats.
** Auteur Marcos Todt is sociaal wetenschapper en promovendus aan de Pontifícia Universidade Católica do Rio Grande do Sul (PUCRS) en gastonderzoeker aan het Institut de Ciència i Tecnologia Ambientals (ICTA-UAB). Hij is ook lid van het Comitê de Combate à Megamineração in Rio Grande do Sul.
(Suriname Mirror/The Ecologist)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten