Populatie gegroeid van vier naar tussen de 65 en 80 dieren Een nieuwe studie suggereert, dat de kolossale nijlpaarden lokale waterlichamen veranderen met hun badkamergewoonten. In 1978 kocht drugsbaron Pablo Escobar een uitgestrekt Colombiaans landgoed, dat hij vulde met een assortiment extravagante en ongewone zaken - waaronder een voetbalveld, standbeelden van dinosaurussen, een arena voor stierenvechten en een dierentuin gevuld met neushoorns, giraffen, zebra's en... vier nijlpaarden.
Expertos dicen que hipopótamos traídos por Escobar tendrán un impacto negativo https://t.co/fRnpEIMSqz pic.twitter.com/IIyRPiVLOW— pulsociudadano.mx (@Pulsociudadanom) February 14, 2020
Nadat Escobar in 1993 was doodgeschoten, nam de regering van het land de controle over zijn landgoed over en verhuisde de meeste dieren die daar woonden naar dierentuinen. Maar de nijlpaarden, waarvan werd gezegd dat Escobar er bijzonder dol op was, werden als te agressief en gevaarlijk beschouwd om te verhuizen.
Aan hun lot overgelaten, begonnen de nijlpaarden door Hacienda Nápoles te zwerven, zoals het pand bekend is, en verder. Ze vormden een wilde populatie in zowel kunstmatige meren als de rivier de Magdalena, en zijn sindsdien gespot tot 93 mijl afstand van het landgoed. Nu, bestaande uit 65 tot 80 dieren, kan deze kudde een probleem vormen voor de aquatische ecosystemen van Colombia - een poep probleem, om precies te zijn.
'Ze eten alleen op het land', vertelt Jonathan Shurin, een bioloog aan de Universiteit van Californië, San Diego, tegen Peter Rowe van de Los Angeles Times. 'Dan komen ze in het water en zijn daarin de hele dag.'
In hun inheemse Afrikaanse habitat kan het productieve badkamergedrag van nijlpaarden gunstig zijn, omdat voedingsstoffen zoals silicium van land naar water worden getransporteerd. Maar in Colombia, waar de dieren nu invasief zijn, 'is het milieu natter en zijn de waterniveaus minder seizoensgebonden variabel', schrijven Shurin en een team van onderzoekers in het tijdschrift Ecology.
De invloed van nijlpaarden op ecosystemen in het Zuid-Amerikaanse land bleef onduidelijk - dus begon de groep aan een reis van twee jaar om erachter te komen. De onderzoekers bemonsterden water uit 14 kleine meren rond Hacienda Nápoles, en vergeleken de waterkwaliteit, zuurstofniveaus en stabiele isotoop handtekeningen in meren met nijlpaarden en zonder. Ze ontdekten dat cyanobacteriën, ook wel blauwgroene algen genoemd, vaker voorkomen in met nijlpaarden gevulde meren, waarschijnlijk omdat de voedingsstoffen in grote hoeveelheden nijlpaarden bacteriën bevruchten. Dit is verontrustend, zegt Shurin in een verklaring, omdat het 'kan leiden tot problemen zoals eutrofiëring of overmatige algenproductie die kan leiden tot schadelijke algenbloei.' Andere tekenen suggereren ook, dat de dieren de chemie van lokale waterlichamen veranderen.
— #AnálisisUrbano S.A.S (@AnalisisUrbano) February 14, 2020
Volgens Jessica Leigh Hester van Atlas Obscura is de hoeveelheid opgeloste zuurstof in hippo-habitats soms onder het niveau dat vissen aankunnen. Bovendien kunnen nijlpaarden, door hun dikke lichamen te verplaatsen, hun omgeving veranderen, waardoor kanalen ontstaan die water meer plaatsen geven om te zwemmen. 'Dat kan het leven moeilijker maken voor planten en dieren die zich hebben aangepast aan een ecosysteem zonder de grote zoogdieren', schrijft Hester.
En 2050 los 4 hipopótamos de Pablo Escobar se habrán hecho miles en Colombia https://t.co/I9iUrsWJbd— Diario La Tribuna (@LaTribunahn) February 14, 2020
In een gesprek met Christie Wilcox van National Geographic merkt Shurin op, dat de verschillen die hij waarnam tussen nijlpaard- en niet-nijlpaardmeren 'meetbaar waren, maar niet dramatisch'. De hoeveelheden en variëteiten van ongewervelde dieren of zoöplankton lijken nog niet te zijn beïnvloed. Maar, dat kan veranderen als de dieren zich blijven vermenigvuldigen. Als ongecontroleerd wordt toegestaan om te fokken, 'kunnen er in de komende decennia duizenden [nijlpaarden] zijn', zegt Shurin in de verklaring. 'De effecten van nijlpaarden op het watermilieu die we waarnemen, suggereren dat aanhoudende bevolkingsgroei een bedreiging vormt voor de waterkwaliteit in meren en rivieren naarmate ze hun bereik uitbreiden in het stroomgebied van Magdalena Medio en mogelijk nieuwe regio's koloniseren op de Caribische helling van Colombia', schrijven hij en zijn collega's in de nieuwe studie.
Así lo asegura un estudio publicado por la Universidad de California, que indica que esta especie ha cambiado la calidad y naturaleza del agua del lugar. https://t.co/dFCfGmjT6S— Canal 10 - Nicaragua (@canal10nica) February 9, 2020
Wat er precies aan de nijlpaarden moet worden gedaan, is een lastig probleem. De belangrijkste mogelijkheden zijn ze te steriliseren, te vangen en te verplaatsen, of ze te doden. De laatste optie is niet smakelijk: 'De nijlpaarden trekken toeristen aan', vertelt Shurin de Los Angeles Times. 'En mensen houden van dieren.'
Maar, het is uitdagend, gevaarlijk en duur om de dieren te vangen zodat ze kunnen worden verplaatst of gecastreerd. Het proces van het verplaatsen van slechts één jonge nijlpaard naar een Colombiaanse dierentuin in 2018 kostte ongeveer $ 4.500, meldt National Geographic. Maar, zoals Shurin uitlegt, het omgaan met enkele tientallen kolossale, poepende nijlpaarden zal gemakkelijker zijn dan te proberen om een paar duizend te beheren. 'Deze studie suggereert dat er enige urgentie is om te beslissen wat te doen met ze', zegt hij. 'De vraag is: wat moet dat zijn?'
(Suriname Mirror/Smithsonian Magazine/PubliMetro/YouTube/Clarin/Twitter)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten