'Ik pleit voor harder straffen als afschrikkingsmiddel voor die mensen, die kiezen om crimineel gedrag in het verkeer te vertonen' 'Tijdens mijn politieopleiding deed een der docenten Verkeersrecht terecht de uitspraak dat de wegen van Suriname nooit berekend waren voor zoveel voertuigen. Hoezeer deze bewering ook dient als uitleg voor de dagelijkse filevorming, houdt het geen stand als uitleg voor de vele verkeersdoden die wij steeds weer moeten betreuren: reeds 44 dit jaar. De vele bezorgdheden en aanmaningen van de politie, alsook de oproepen van de president van de republiek tijdens zijn nieuwjaarsredes, en de bewustwordingscampagnes in de media ten spijt, kampen we nog steeds met dit fenomeen van tevéél verkeersslachtoffers.
Elke wetenschapper die het probleem analyseert, zal aangeven dat een complexiteit van factoren ten grondslag ligt aan het probleem: onvoldoende kennis over het voertuig, onvoldoende verkeersinzicht, het niet opvolgen van verkeersregels, een moment van onoplettendheid, kiezen voor asociaal gedrag, ronduit crimineel gedrag door bijvoorbeeld onder invloed deel te nemen aan het verkeer, etc.
Evenzo complex is de oplossing. Er is geen simpele truc om in één keer nul slachtoffers meer te hebben; immers, een ongeluk schuilt soms ook gewoon in een klein hoekje. We kunnen wel een bijdrage proberen te leveren aan het terugbrengen van de gevallen die voorkomen hadden kunnen worden.
In mijn geval kan ik een kleine rol spelen vanuit De Nationale Assemblee. Ik geloof namelijk dat we het gedrag van weggebruikers kunnen beïnvloeden door wetgeving met stevigere straffen. In andere landen is het niet ongewoon een onderscheid te maken tussen een verkeersovertreding (een stopbord negeren) en een verkeersdelict dat rechtstreeks onder het strafrecht valt vanwege de ernst (onder invloed deelnemen aan het verkeer).
Als lid van De Nationale Assemblee heb ik daarom de stap genomen om wetgeving te maken voor verkeerscriminaliteit. Kort gezegd pleit ik voor harder straffen als afschrikkingsmiddel voor die mensen, die kiezen om crimineel gedrag in het verkeer te vertonen. In de voorgestelde wetgeving krijgt Justitie en Politie verruiming van de gevallen waarbinnen zij mogen overgaan tot invordering of vervallen verklaren van het rijbewijs, alsook verruiming van de mogelijkheden om over te gaan tot insluiting.
wijziging van de Rijwet 1971 - Suriname by Suriname Mirror on Scribd
Deze initiatiefwet geniet in dit stadium reeds de ondersteuning van de DOE-fractie en is derhalve ingediend samen met de fractievoorzitter van de DOE, dhr. Carl Breeveld.
Zoals gezegd, is wetgeving alleen niet de oplossing, maar kan het wel dienen als a means to an end. Naast wetgeving wil ik pleiten voor een bredere aanpak. Laten we de straffen verhogen, maar ook onze handhavers in staat stellen om daadwerkelijk te handhaven, mensen bewust maken van hun (asociale) gedragingen en de impact daarvan op overige weggebruikers, alsook onze technologie gebruiken.
We hebben 300 Safe City camera’s geïnstalleerd in de meest bewoonde en de drukst bereden districten: Paramaribo en Wanica. Laten we de camera’s inzetten om de verkeerssituatie te monitoren én zo de pakkans te vergroten. We weten immers dat mensen pas gedrag veranderen wanneer men weet dat men gepakt kan worden. En als we toch bezig zijn, laten we de camera’s meteen inzetten om die andere vorm van criminaliteit die een doorn in mijn oog is, te helpen indammen: het dumpen van afval langs de weg door milieucriminelen.
Ondanks de volle agenda in DNA hoop ik dat de voorzitter deze initiatiefwet toch nog kan agenderen, zodat we de voorstellen voor een safer city kunnen bespreken.
R.R. Hopkinson
Sr. Lid van De Nationale Assemblee NDP-fractie'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten