 |
| (Bron foto's: macuxi-unb.blogspot.com) |
Een decennium nadat de Macuxi-gemeenschap een bloedige juridische strijd hadden gewonnen om rijstplanters uit hun reservaat in een afgelegen deel van Brazilië te verdrijven, is hun greep op voorouderlijke grond opnieuw bedreigd, nu door door de nieuwe rechtse president Jair Bolsonaro.
De uitgestrekte 1,7 miljoen hectare (savannah) aan de grens met Venezuela - een reservaat genaamd Raposa Serra do Sol - is de thuisbasis van 25.000 inheemsen wiens voornaamste levensonderhoud het fokken van vee is. Maar, het land blijft begeerd door commerciële boeren en mijnbouwspecialisten die geloven dat het gebied rijk is aan mineralen zoals goud, diamanten, koper, molybdeen, bauxiet en zelfs niobium, een metaal dat wordt gebruikt om staal te versterken, dat Bolsonaro als 'strategisch' beschouwt.
'In de strijd voor onze landrechten stierven 21 van ons', zegt Aldenir Lima, de leider van de 70 gemeenschappen in het reservaat. 'Sindsdien hebben we hersteld wat we hadden verloren en vandaag zijn de rijstplantages van de witte boeren vervangen door onze kuddes vee.' Dat zou kunnen veranderen als Bolsonaro zijn belofte nakomt om de grenzen te herzien - een deel van zijn drijfveer om een verbod op commerciële landbouw en mijnbouw op inheemse gronden in te trekken.
De Macuxi vrezen de terugkeer van illegale goudzoekers en andere stropers op hun land, aangemoedigd door Bolsonaro's retoriek en zijn bewegingen om hun rechten te verzwakken.
'Ik wil de nieuwe president Jair Bolsonaro vragen om de inheemse bevolking en onze grondwettelijke rechten te respecteren', zegt gemeenschapsleidster Tereza Pereira de Souza, haar haar is gekroond met een hoofdtooi van gele veren. 'Het kostte ons 30 jaar om onze landsgrenzen wettelijk erkend en geregistreerd te krijgen', zegt ze.
De 900.000 inheemse inwoners van Brazilië vormen minder dan 1 procent van de bevolking en leven in reservaten die 13 procent van het grondgebied uitmaken. Bolsonaro zegt dat ze in bittere armoede en honger leven en geassimileerd moeten worden in plaats van beperkt te worden tot reservaten zoals 'dierentuindieren'.
Elke poging om de juridische status van de reservaten te wijzigen zou waarschijnlijk door het Hooggerechtshof worden afgewezen op grond van het feit dat de Braziliaanse Grondwet van 1988 de inheemse landrechten beschermt. Antropologen waarschuwen dat het schrappen van die bescherming de tradities en talen van de Macuxi en vier andere verwante stammen in de reservaten zou vernietigen.
'De natuur is ons leven, ons bloed en onze geest, omdat het ons levensonderhoud geeft', zegt Martinho de Souza, een Macuxi-sjamaan. 'We zijn op dit land geboren, we leven hier en we zullen hier sterven.'
In de buurt, in het sjamanendorp Tamanduá, rennen kippen rond op de bodem van de aarde en kookt een pot voedsel boven een houtvuur. Het dorp is vernoemd naar een reuzen miereneter, een groot zoogdier dat met uitsterven wordt bedreigd. Jongere stamleden zeggen dat ze voor het land zullen vechten, waaronder Tiago Nunes Pereira, 24, die littekens op zijn been vertoont door een schotwond die hij opliep in een botsing met boeren toen hij nog maar 12 jaar oud was. 'Er heeft hier bloed gevloeid, dat doet heel veel pijn, ik ben niet bang om te sterven, we zullen nooit moe worden om te vechten, tot de laatste van ons.'
(Suriname Mirror/Reuters/EuroNews)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten