Theo Para: 'Zijn Amnestiewet raakt steeds meer verkreukeld, de prullenbak komt in zicht'

'Misiekaba doet aan cherry picking'

'Misiekaba heeft zich mèt de zelf-Amnestiewet schuldig gemaakt aan het schenden van de mensenrechten'


NDP-fractieleider Misiekaba heeft met een persoonlijke aanval gereageerd op mijn mening, dat de Amnestiewet (2012) van president Bouterse, niet te verdedigen is met de Amnestiewet (1989/92) van president Venetiaan. Anders dan in het geval van de Amnestiewet van 1989/92, is bij de Amnestiewet van Bouterse sprake van belangenverstrengeling, omdat Bouterse zelf in het 8 decemberstrafproces hoofdverdachte was en is. In die zelf-Amnestiewet wordt ook - anders dan in het geval van de Amnestiewet 1989/92 - amnestie verleend voor moord, folter en andere ernstige schendingen van de rechten van de mens. 

We kunnen vaststellen dat Misiekaba in zijn reactie, niet heeft geantwoord op deze twee argumenten tegen het gebruiken van de Amnestiewet van 1989/92 als schaamlap voor de zelf-Amnestiewet. Voor een eerlijk mens is het besef, argumentatief met lege handen te zitten, aanleiding tot zelfreflectie. Heb ik het misschien bij het verkeerde eind? Belangrijker dan eigen gelijk, is voor die mens immers de waarheid. Maar wat deed Misiekaba? Hij ging de man en niet de bal spelen. 

Politicide 
De NDP-fractieleider schroomde niet mij psychologisch de maat te nemen. Ik zou 'verward' zijn. Waarop stoelde hij zijn diagnose? Ik had gewezen op een belangrijke inconsistentie in de zelf-Amnestiewet. In navolging van de Amnestiewet van 1989/92, sloot de Amnestiewet van 2012, amnestie voor misdrijven tegen de menselijkheid uit. Maar, toch verleende hij expliciet amnestie voor decembermoorden. Terwijl er internationale jurisprudentie lag waaruit bleek, dat de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerden als misdrijven tegen de menselijkheid, een van de ernstigste internationale misdrijven. 

De Zuid-Afrikaanse hoogleraar internationaal recht mr. dr. John Dugard, had als Amicus Curiae van het Amsterdams Gerechtshof, op basis van een uitgebreide studie en argumentatie, geconcludeerd dat de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerden als misdrijven tegen de menselijkheid. Er is sprake van misdrijven tegen de menselijkheid als met staatsbetrokkenheid ernstige misdrijven als marteling en moord, systematisch, in het kader van vervolging van bepaalde groepen worden gepleegd. Het volgens plan folteren en vermoorden door de militaire dictatuur in Suriname, van advocaten, journalisten, universiteitsdocenten, ondernemers, vakbondsleiders en militairen, paste naadloos in de delict-omschrijving misdrijven tegen de menselijkheid. Mensen werden niet vermoord om wat ze deden, maar om wie zij waren: politiek andersdenkenden. Die politicide had nog meer slachtoffers moeten maken. 

In haar boek 'Standplaats Paramaribo' (2007) getuigde journaliste Nina Jurna van een vertrouwelijke ontboezeming door Bouterse, met wie zij in het binnenland een uitgebreid televisie-interview had: '...toen de camera uit was, zei hij plotseling, doelend op de vijftien vermoorde Surinamers: "Eigenlijk hadden het er nog veel meer moeten zijn." 

Misiekaba verzweeg, ook na mijn aangeven, het 8 december oordeel van de gezaghebbende anti-apartheid rechtsgeleerde, die ook wel 'de vader van de mensenrechten in Zuid-Afrika' wordt genoemd. Hij noemde mij 'verward', omdat ik de uitspraak van de Krijgsraad, dat de decembermoorden, niet kwalificeren als misdrijven tegen de menselijkheid, niet zou hebben gelezen. Ik had die uitspraak wel gelezen, maar in dit discours genegeerd, omdat zelfs een poging tot onderbouwing in die uitspraak ontbreekt. Terwijl naar de wet, rechters verplicht zijn hun uitspraken te onderbouwen. 

Misiekaba doet aan cherry picking. Het 8 decemberstrafproces is volgens hem een 'politiek proces', behalve als in een rechterlijke uitspraak-zonder-onderbouwing wordt gesteld dat de decembermoorden niet kwalificeren als misdrijven tegen de menselijkheid. 

Onrechtmatige wet 
In de aanmatigende geest van politieke discriminatie, ontzegde de fractieleider van de regeringspartij mij, op grond van mijn woonplaats, beroep en vermeende psychologische toestand, recht van spreken: 'Schoenmaker hou je bij je leest.' 

Zonder onderbouwing dichtte Misiekaba mij kwaadaardige intenties toe. Ik zou 'constant stoken' en 'onrust zaaien in onze republiek'. Het kwam hem niet goed uit dat ik criticus was en ben van zowel de amnestiewet van 1989/92 als die van 2012. Dus kwam de paarse fractieleider met de volgende frommelzin op de proppen: 'De Amnestiewet van 2012, ik weet dat het steekt, is de Amnestiewet 1989 die door Henry Does (mijn persoonsnaam TP) gezinden is gemaakt, hebben wij aangepast en alleen (! TP) de periode uitgebreid.' 

Misiekaba vlucht in 'alternatieve feiten'. Ik begrijp zijn onrust. Zijn Amnestiewet raakt steeds meer verkreukeld, de prullenbak komt in zicht. Kantonrechter mr. Alida Johanns heeft op de zitting van het 8 decemberstrafproces op 25 januari jl., het volgende over de Amnestiewet van 2012 geoordeeld: op grond van artikel 106 en 137 van de Grondwet is de rechter bevoegd de Amnestiewet buiten toepassing te laten, omdat die wet in strijd is met de rechten van onder andere de nabestaanden, zoals vastgelegd in artikel 8 (recht op een eerlijk proces TP) en 25 (recht op rechtsbescherming TP) van het Amerikaans Verdrag voor de Mensenrechten van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) en hoofdstuk 5 (grondrechten, persoonlijke rechten en vrijheden TP) van de Grondwet. 

De Surinaamse rechter heeft geoordeeld dat de Amnestiewet van 2012 een onrechtmatige wet is, het schendt constitutionele grondrechten en internationaal gecodificeerde mensenrechten. 

Misiekaba heeft zich mèt de zelf-Aamnestiewet schuldig gemaakt aan het schenden van de mensenrechten. 

Theo Para