‘Nanga un wroko nanga un strey, Sranan sa go no hey’De Surinaamse artiest Oscar Harris heeft bij de onafhankelijkheid in 1975 met zijn Srefidensi lied, op artistieke wijze enkele bouwstenen aangedragen om van dit land een Rijk land te maken 'Wan nyun historia gi Sranan na un’ e mek’ en ibriwan... Nanga un’ wroko nanga un’ strey Sranan sa kon na hey'. Ook het 2e couplet van ons volkslied zegt aan het begin: 'Opo kondre man un Opo, Sranan gron e kari un'. Oscar Harris en ons volkslied vertellen ons dat de mens, de Surinamer een centrale rol speelt indien wij de loop van onze 'toekomstige' geschiedenis willen wijzigen in positieve zin; door als individu een bijdrage te leveren in de vorm van arbeid, strijd en inzet zullen wij Suriname hoger op brengen.
Menigmaal wordt Suriname vanwege zijn potentie aan natuurlijke hulpbronnen en soms hoog nationaal inkomen per hoofd van de bevolking, gecategoriseerd als het 17e rijkste land in de wereld. Dat elke Surinamer smacht naar een realiteit als deze is geen publieksgeheim. De harde realiteit leert ons evenwel, dat we verre van het 17e rijkste land van de wereld zijn.
Op basis van de UNDP Human Development Index zitten we van een lijst van 189 landen in 2017 op de 100e plek en tonen de ABS en CBvS cijfers en andere rapporten:
• dat er sprake is van een grote mate van ongelijkheid in inkomens, met grote verschillen tussen de verschillende districten (15 tot 60%);
• dat het werkloosheidscijfer al jaren schommelt tussen de 10 en 13%: 1 van de hoogste cijfers van de regio;
• komende van een negatieve groei van -5.6% in 2016 zullen we het jaar 2018 afsluiten met een geschatte economische groei van 2%. Dit is hoofdzakelijk te danken is aan de verbeterde grondstofprijzen van goud en olie, een afhankelijkheid van een 100% zeker eindigende mijnbouwindustrie, waarvan wij niet los schijnen te kunnen komen;
• een inflatie van totaal 86.7% over de afgelopen 3 jaren; • een schuldpositie van SRD 18 miljard in 2018;
• een verder afbrokkelende gezondheidszorg en onderwijssector met abominabele financiële en organisatorische problemen.
Wij zouden zo verder kunnen gaan met de sociaal – economische status van het land te benoemen, maar willen niet een nog somberder beeld schetsen. Een lichtpunt o.a. is de diversiteit van onze multiculturele bevolking. Het is paradoxaal, dat het juist dit is wat ons bindt, evenwel buiten de politiek. We zijn altijd trots als we daarover eens weer in alle euforie praten. En dit is wat we positief moeten uitbuiten.
Elke bewuste Surinamer zou continu een evaluatie dienen te maken van de ontwikkeling van Suriname. Bij de evaluatie van 43 jaar onafhankelijkheid van de Republiek Suriname wil DOE daarom aanzetten geven om de oproep van Harris, ons volkslied en de hartenwens van elke vaderlandslievende Surinamer meer gestalte te geven. De preambule in Grondwet is daarvoor de basis; “WIJ, HET VOLK VAN SURINAME, geïnspireerd door de liefde voor dit Land en het geloof in de kracht van de Allerhoogste en geleid door de eeuwenlange strijd van ons volk tegen het kolonialisme, welke werd beëindigd met de vestiging van de Republiek Suriname op 25 november 1975”. Het lied van Harris, legt de nadruk op wat wij als Surinamers moeten DOEn.
Samen gevat zal de evaluatie van elke Surinamer, met het oog op een rijk Suriname, zich in hoofdlijnen dienen te richten op de volgende punten en vragen;
- Hoe definiëren we de rijkdom van Suriname en zijn bevolking en hoe en wat zet je in om daadwerkelijk die rijkdom te realiseren en te ervaren;
- Zijn we op de juiste weg als Suriname en wat moeten wij samen doen om positief de loop van de geschiedenis te veranderen en Suriname naar grotere hoogte te brengen;
- Hoeveel Surinamers laten zich nog inspireren door liefde voor ons land?
- En is de strijd tegen kolonialisme en neokolonialisme werkelijk beëindigd met de vestiging van de Republiek in 1975?
De partij komt tot de conclusie, dat we eerst gezamenlijk deze vragen moeten beantwoorden en daarna heel hard moeten werken in eenheid aan het vastgestelde indien wij de komende 40 jaar rijk willen zijn, Suriname naar grotere hoogte willen brengen en succes willen boeken in deze wereld. DOE stelt vast, dat met de ondertekening van de akte van overdracht in 1975 wij er nog lang niet zijn. Hoe wij over elkaar denken, met elkaar omgaan en met het belang van Suriname is vaak nog zo oer koloniaal terwijl wij allemaal Surinamers zijn.
Voor DOE is Suriname rijk als de toekomst van alle toekomstige generaties duurzaam is gegarandeerd en de Surinamer ook rijk is.
De definitie van een rijke Surinamer voor DOE is: wanneer elke individu, waar van het land ook gevestigd, onbegrensde mogelijkheden heeft om gelukkig te zijn, gelijke kansen heeft om zich gezond te ontwikkelen op o.a. de vlakken van, het gezin, geestelijk, lichamelijk, onderwijs en ondernemerschap. Verder dat, elk individu gelijke toegang heeft tot duurzaam gebruik van onze natuurlijke hulpbronnen en dat de meest basale basisvoorziening van het leven z.a. goede huisvesting, kleding, kwalitatief goede gezondheidszorg en onderwijs en gezonde voeding, met een minimale inzet vanuit het individu gegarandeerd kan worden.
DOE droomt over en gelooft in een Suriname als rijk land dat niet perse op de 17e rijkste plaats hoeft te staan, het mag zelfs op de 500e plek, zodra er maar wordt voldaan aan de bovenstaande definitie van rijkdom. Een rijk land dat tot stand is gebracht door een trots en verenigd volk. Trots over zijn culturele diversiteit, de kenniscapaciteit van het volk, de liefde voor elkaar en de onbegrensde mogelijkheden van onze natuur.
Zij roept daarom in haar streven naar het realiseren hiervan Surinamers waar ook van het land en in de wereld op, om vanaf nu en zeker de komende 40 jaren:
- Het accent te leggen op de centrale rol van de burgers, hun groei en ontwikkeling en hun betrokkenheid bij de duurzame ontwikkeling van ons land;
- Te breken met de verdeel en heers politiek;
- Wetten aan te nemen die ex-veroordeelden en van criminaliteit verdachte personen uitsluit van functies binnen staatsorganen;
- Ter zake deskundigen in te zetten om de verschillende instituten van ons land te leiden;
- De overheid zich uit de productie – sector terugtrekt en overgaat tot privatisering van staatsbedrijven;
- Herstel van morele waarden en normen;
- Diversiteit te respecteren en te waarderen en grote inzet te betrachten om te investeren in wat ons verbindt als volk.
- Te kiezen voor dienende leiders met visie, die liefde hebben voor hun naaste Surinamers en dit land. - De scheiding der machten te respecteren en de aanverwante instituten om deze te garanderen, te versterken.
- Corruptie hardhandig aan te pakken;
- Geldende wetten na te leven of deze aan te passen op basis van de visie en ambitie van het volk.
- Rekening te houden met het bestaan van de volgende generaties bij het nemen van besluiten.
- DOEn wat Nodig is voor de duurzame ontwikkeling van dit land!
Wij zullen slechts met gezamenlijke inspanning in staat zijn om de potentie van Suriname als 17e rijkste land om te buigen naar de realiteit van Suriname als 17e rijkste land of gewoon een rijk land. Niet door het doen van loze beloftes en het bouwen van luchtkastelen, maar zoals Harris bezingt: ‘Nanga un wroko nanga un strey, Sranan sa go no hey’.
DOE feliciteert alle Surinamers met deze dag en wenst eenieder een bezinningsvolle Srefidensi toe.
Steven Alfaisi
voorzitter DOE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten