Schadeclaim tegen notaris die cliënt onjuist informeerde inzake meenemen fors geldbedrag op vlucht

'Cliënt heeft vanwege de verkeerde informatie en daaruit voortvloeiende gevolgen enorme financiële- en reputatieschade geleden'


Er komt een schadeclaim tegen de notaris die eind vorige week een cliënt heeft geadviseerd om zonder deviezenexportvergunning een groot bedrag naar het buitenland mee te nemen. De notaris had geassisteerd bij een vastgoedtransactie. De vijftigjarige cliënt werd op de Johan Adolf Pengelluchthaven aangehouden op verdenking van poging tot geldsmokkel en witwassen. 

Nadat uit onderzoek was gebleken, dat het geld niets met een misdrijf te maken had, moest de niet-ingezetene de helft van het bedrag als boete betalen, omdat hij geen vergunning had om zoveel geld mee te nemen. Hij moest 180.000 euro en 45.000 Amerikaanse dollar storten op rekeningen van de Staat bij de Centrale Bank van Suriname.

'De cliënt heeft vanwege de verkeerde informatie vanuit het notariaat en daaruit voortvloeiende gevolgen enorme financiële- en reputatieschade en overweegt dan ook stappen om die schade vergoed te krijgen', zegt Michella Lau-Kerssenberg, advocate van het slachtoffer, donderdag 25 oktober 2018 in de Ware Tijd. 'We gaan schadevergoeding van de notaris eisen.'

Zij benadrukt, dat de man een hem toebehorend onroerend goed heeft verkocht en dat het geld niet is verkregen via een illegale activiteit. 'Het ging in zijn geval mis, toen hij meende dat de koopsom die cash was ontvangen, ook cash meegenomen mocht worden zonder vergunning en dat alles na ingewonnen advies bij de notaris die de transactie verzorgd heeft.' De cliënt heeft de notaris gevraagd of dit geen probleem zou opleveren, omdat men met slechts tienduizend Amerikaanse dollar in contanten de grens over mag zonder vergunning. Die zei hem dat hij, met een vertaling van de verkoopdocumenten, het geld wel mocht meenemen. 'Dit is ook de reden dat hij zich argeloos bij de douane meldde op de luchthaven.'

De raadsvrouwe vraagt zich af of niet ook de notaris aansprakelijk gesteld moet worden. Autoriteiten moeten volgens haar niet onderschatten, dat 'de gemiddelde burger en al helemaal niet-ingezetenen, afhankelijk zijn van en volledig afgaan op het advies van deskundigen, zoals notarissen'.

Lau-Kerssenberg merkt op, dat de Staat zich aansluit bij allerlei internationale verdragen, maar dat intern de regelgeving ontbreekt of verouderd is en dat toezicht en handhaving te wensen overlaten. In dit specifieke geval heeft de notaris geen melding gedaan bij het Meldpunt Ongebruikelijke Transacties (MOT), zoals de regels dwingend voorschrijven.

De advocate vraagt zich af, waarom er bijvoorbeeld vanuit de vakgroep nooit beroepsregels zijn geïntroduceerd, die verplicht stellen dat koopsommen via storting op de derdenrekening van een notaris worden voldaan en niet cash.
Problemen zoals die van haar cliënt worden dan voorkomen, omdat transacties via de bank verlopen en de regels over uitvoer van geld direct in werking treden.