woensdag 26 september 2018

John van Coblijn: ‘Assembleeleden buiten de staat uit’

'Gelden worden gewoon weggehaald uit de staatskas die voor betere alternatieven gebruikt zouden kunnen worden'

'Wie controleert of een DNA-lid of minister inderdaad zijn of haar salaris/schadeloosstelling wel of niet doneert?'


De schadeloosstelling van leden van De Nationale Assemblee (DNA) en de salarissen van de regering moesten volgens de politicus John van Coblijn al jaren geleden zijn ontkoppeld van dat van de ambtenaren. Van Coblijn, trekker van de politieke beweging Unopo, vindt dat de oppositiepartijen hiermee ook als schuldigen kunnen worden aangewezen voor het feit, dat zij de staat nu zullen uitbuiten bij het innen van exorbitante schadeloosstellingen. 

'De afgelopen jaren hebben wij juist exorbitante verhogingen gezien die men niet heeft kunnen financieren op een fatsoenlijke manier. Uiteindelijk heeft de staat daar miljarden aan schulden overgehouden. Het steeds meer uitgeven aan politici zorgt ervoor, dat er bijna geen respect meer bij de samenleving is voor deze groep. Met al die verhogingen die worden gegeven, worden gelden gewoon weggehaald uit de staatskas die voor betere alternatieven gebruikt zouden kunnen worden', zegt de politicus dinsdag 25 september 2018 in het Dagblad Suriname.

DNA-leden zullen vanaf eind deze maand bruto Srd 23.048 verdienen. De Assembleevoorzitster krijgt in totaal bruto Srd 60.478, terwijl de vicevoorzitter aanspraak maakt op ruim bruto Srd 34.118.

Van Coblijn voert aan, dat de oppositie al jaren de gelegenheid had om de ontkoppeling van de salarissen van DNA-leden van dat van de ambtenaren middels initiatiefwetten in De Nationale Assemblee aan te kaarten, maar dit niet heeft gedaan. Uiteindelijk is het nu de huidige coalitie die daarnaar toe werkt. Toen hij dit ongeveer 15 jaren geleden ook op verschillende manieren aan de toenmalige regeerders en volksvertegenwoordigers voorhield, dat de koppeling averechts zou werken, werd het hem kwalijk genomen.

'Dat de oppositie door de coalitie is afgetroefd in verband met die verhogingen is voor mij onvoorstelbaar. De president heeft zijn stem ook jaren niet hierover laten horen, maar hij komt ineens out of the blue en kondigt de bevriezing van de salarissen van de leden van de regering aan. Maar, de president moet ook beseffen dat het nooit zover had moeten komen.'

Van Coblijn vraagt zich af of opzettelijk loonsverhogingen de afgelopen jaren zijn gegeven om zodoende ervoor te zorgen dat ook politieke mensen enorme verhogingen zouden krijgen.

De politicus vindt dat het bepalen van de schadeloosstelling en salarissen van ministers, vicepresident en president in een openbare vergadering in De Nationale Assemblee moet geschieden. 'Een openbare discussie waarin onderbouwd moet worden waarom iemand een bepaald bedrag moet ontvangen en welke tegenprestatie door deze politici geleverd zal worden. Ook instituten als de Rekenkamer, Clad (Centrale Landsaccountantsdienst) en het maatschappelijk middenveld zullen hun commentaar hierop moeten leveren. Dit zou het gevoel hebben gegeven dat er altijd betrouwbare mensen bezig zijn geweest in het belang van de Staat Suriname. Als wij het huidig systeem door blijven hanteren, waar zal het dan straks eindigen?'

De integrale wijziging in de vergoedingen van leden van de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht moet volgens de Unopo-trekker ook ervoor zorgen, dat politici nu op basis van prestatie worden betaald.

Van Coblijn vraagt zich ook af wie en hoe precies wordt gecontroleerd of een DNA-lid of minister inderdaad zijn of haar salaris/schadeloosstelling wel of niet doneert? Zo heeft Assembleevoorzitster Jennifer Geerlings-Simons recent in de media verklaard, dat zij de nettoverhoging van haar schadeloosstelling meteen gedoneerd heeft aan de Vereniging van Parlementariërs voor Kinderen en Jongeren. Deze organisatie ondersteunt al jaren diverse sociale projecten. 'Hoe controleer ik deze donatie? Ik ken ook DNA-leden die geen stuiver stoppen in het proces. Deze mensen ondersteunen niet eens de politieke partij waarvan zij lid zijn', zegt Van Coblijn.

Hij benadrukt, dat het niet aan de politici is gelegen om te komen vertellen dat zij allerlei mensen helpen. 'Het feit dat zij allerlei mensen moeten helpen, betekent ook dat zij falen om structureel beleid te maken', aldus de politicus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten