Straatkappers in Caracas, Venezuela, trachten eindjes financieel aan elkaar te knopen

(Bron foto: AFP)

Barbiers verdienen hun geld met een scheermes, een spiegel en een plastic stoel


Onder een brug op een Caracas straat markt, verdienen barbiers hun geld met een scheermes, een spiegel en een plastic stoel, een opfrisser voor iedereen die geen salon in het door de crisis getroffen land kan bezoeken. 

Ongeveer een jaar geleden plaatste Gilbert Arteaga een geverfd bord dat de plek aankondigde als de Bolivariaanse Barbershop, het aanplakbiljet getooid met een foto van een rapper en de negentiende-eeuwse Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsheld Simon Bolivar. Ondanks dat hij al 27 jaar in de kappersbusiness zit, was wat hij verdiende met werken in een kapperszaak niet langer genoeg om van te leven. Noch kon hij het zich veroorloven zijn eigen salon te openen.

(Bron foto: AFP)

'In een winkel moet je huur betalen, niet hier', zegt hij. Een knipbeurt kost hier 100.000 bolivars - dezelfde prijs als een ei tegenwoordig - als klanten contant betalen, nu in steeds kleinere voorraad.

Met een bankpas kost het 150.000, betaald via een kaartlezer geleend door de naburige winkelier. Hij krijgt ongeveer 15 klanten per dag. 'De helft van mijn inkomsten gaat naar voedsel, de rest gaat naar reiskosten, ik woon op een kleine boerderij ongeveer drie uur hier vandaan', zegt hij.

Sommige klanten danken hem voor het herleven van de oude traditie van straatkappers.

In een hoek van de arbeiderswijk van El Valle vecht Franklin Aguilera (28) ook tegen de economische crisis door baarden en wenkbrauwen bij te knippen. Onder een verschoten geel zeildoek zegt, hij dat hij hier is sinds zijn bedrijf in een winkelcentrum failliet was gegaan. 'We waren met vijf kappers die een winkel huurden, maar we hebben nooit geld verdiend, het was afgelegen en we moesten sluiten. Je kunt niet in een salon werken, het is te duur.'

Franklin klaagt, dat het aantal klanten zelfs hier afnam vanwege een gebrek aan contanten, en hij kan zich geen elektronische kaartlezer veroorloven. Met een door het IMF (Internationaal Monetair Fonds) geschatte inflatie van 13.800 procent in 2018, is er een tekort aan betekenisvolle hoeveelheden geld.

'Ik werk elke dag, maar dat is niet voldoende, ik had 15 tot 20 klanten per dag, maar nu is dat de helft, omdat mensen geen geld hebben.' 

(Bron foto: stock.adobe.com)

Consecomercio, een organisatie die particuliere bedrijven vertegenwoordigt, schat dat een derde van de activiteiten van Venezuela het afgelopen jaar ten onder is gegaan als gevolg van de aanhoudende economische crisis.

Een straatknipbeurt kost 10 keer minder dan in de gemiddelde salon. Luis Guerrero, een van Gilbert's klanten die in een kledingwinkel werkt, maakt gebruik hiervan. 'Je kunt niet meer naar een salon gaan, het is te duur', zegt de 26-jarige.

Maria Castillo gaf haar neef 200.000 bolivar knipbeurt door een straatkapper in de arbeiderswijk van Catia, waar stylisten werken in de lawaaierige menigte van straatverkopers. Omdat banken maar 100.000 bolivars per dag uitgeven, moest ze twee dagen achter elkaar opstaan ​​om het geld voor het knipbeurt van de jongen te krijgen. 'Vroeger brachten we hem naar een kapperszaak voor kinderen, maar de prijzen verdubbelden', zegt de 29-jarige, die zelf het haar van haar vader heeft geknipt om wat geld te sparen.

De precaire inkomens van de straatkappers hebben sommigen, zoals de voormalige zakenpartner van Franklin, verleid om het land te verlaten en een beter leven te zoeken in het buitenland, zoals duizenden Venezolanen al hebben gedaan. Maar, voorlopig blijven anderen in de straten van Caracas.

(Suriname Mirror/AFP)