Een kritische Assembleevoorzitster op Internationale Dag van de Vrouw over positie vrouw in Suriname

'Nog steeds delen van de gemeenschap waarin meisjes duidelijk minder kansen krijgen op zelfstandige ontwikkeling'

'Nog steeds worden vrouwen en meisjes regelmatig slachtoffer van huiselijk geweld en seksueel geweld'


'Vandaag, donderdag 8 maart 2018, herdenken wij dat vrouwen zelf de strijd zijn begonnen tegen de maatschappelijke ongelijkheid en discriminatie waarin ze moesten leven. Alle generaties die nu leven zijn getuige geweest van deze strijd van de vrouw voor erkenning als volwaardige burger die in vrijheid voor en over zichzelf mag beslissen.' Dit zegt Assembleevoorzitster Jennifer Geerlings-Simons om haar visie gevraagd over de Internationale Dag van de Vrouw, op Starnieuws. 

Zij, benadrukt dat er nog veel werk te verzetten is. Er is sinds die eerste dagen en decennia van strijd veel veranderd in de meeste landen. Vrouwen hebben veel meer toegang tot onderwijs en bereiken daarin ook grote hoogten.

'In Suriname werd in de jaren '80 de handelingsonbekwaamheid van de gehuwde vrouw opgeheven en kwam een eind aan de formele onderschikking van vrouwen binnen het huwelijk. Het doel om alle vrouwen ten volle de ontplooiingskansen te geven is echter nog niet bereikt. In veel landen leven vrouwen nog in wettelijke onderdrukking en worden meisjes en vrouwen het slachtoffer van geweld dat is gebaseerd op hun vrouw zijn. Ook in Suriname zijn er nog steeds delen van de gemeenschap waarin meisjes duidelijk minder kansen krijgen op zelfstandige ontwikkeling. Nog steeds worden ook in onze samenleving vrouwen en meisjes regelmatig slachtoffer van huiselijk geweld en seksueel geweld en worden ze nog te vaak geconfronteerd met intimidatie en seksueel molest op de werkvloer', stelt Geerlings-Simons.

'Er is nog werk te verzetten om vrouwen en meisjes in alle lagen van onze Surinaamse gemeenschap optimale kansen te geven zich te ontplooien en zonder angst voor geweld en onderdrukking, hun leven te leiden. Nog steeds behoren vrouwen tot de armere delen van de gemeenschap en dragen ze ondanks het bestaan van wettelijke voorzieningen, vaak een onevenredig deel van de zorg voor kinderen wier vaders zich niet druk erover maken of hun kinderen eten of niet. Voor deze alleenstaande moeders heeft onze samenleving nog onvoldoende bescherming en de slachtoffers van deze oneerlijke belasting van vrouwen zijn niet alleen de vrouwen zelf, maar zeker ook hun kinderen. Ook hun zonen.'

'Hoewel dus de wettelijke basis voor gelijkheid van mannen en vrouwen zeker gelegd is, blijkt uit de genoemde voorbeelden dat er meer werk moet worden verzet dat slechts gedeeltelijk ligt op het vlak van wetgeving. De laatste barrières op de weg naar een gemeenschap waarin mannen en vrouwen gelijkwaardige partners zijn, blijken vooral psychologisch en sociaal van aard te zijn. Innerlijke barrières bij mannen en vrouwen die moeten worden overwonnen. Het is duidelijk dat op dit punt niet alleen vrouwen, maar ook mannen actief moeten meewerken aan een maatschappij van gezond partnerschap.'

'Suriname maakt een tijd door van economische crisis en vrouwen worden daardoor zwaarder getroffen dan mannen. Beleid op elk niveau moet dus in deze periode nog meer dan anders, hiermee rekening houden en vrouwen en meisjes ondersteunen. In 2018 hopen we ondanks de grote uitdagingen waar wij als samenleving voor staan, verder verbetering te brengen in de positie en omstandigheden van vrouwen en meisjes in Suriname', zegt de Assembleevoorzitster.