VIDS heeft fundamentele bezwaren tegen de Wet Beschermde Dorpsgebieden

Wet tot stand gekomen zonder enige inspraak VIDS, het traditioneel gezag van inheemse volken

Onrechtmatig verkregen rechten van individuen en bedrijven worden superieur gemaakt aan rechten van hele gemeenschappen


De Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) heeft fundamentele bezwaren tegen de 'Wet Beschermde Dorpsgebieden'. Bestuurs- en andere leden van de vereniging hebben zich in een vergadering op 5 januari beraden de wet die op 22 december 2017 in De Nationale Assemblee is aangenomen. 

Hoewel een initiatief, dat bedoeld is voor een betere bescherming van dorpsgebieden, als positief kan worden ervaren, kleven er zowel conceptuele, juridische als praktische bezwaren aan de wet. 

Terwijl terecht het principe van FPIC (free, prior and informed consent) op de voorgrond wordt geplaatst, is de wet zelf tot stand gekomen zonder enige inspraak vanuit VIDS, het traditioneel gezag van de inheemse volken. Afdoende inspraak zou de geïdentificeerde hiaten in de wet hebben kunnen voorkomen. 

Onder andere mist de wet het doel, namelijk wettelijke bescherming van de woon– en leefgebieden van inheemse en andere tribale volken in Suriname. Het enige dat hiermee mogelijk beschermd wordt, is een cirkel met een straal van 5 kilometer; hetgeen absoluut niet overeenkomt met de werkelijkheid. 

Verder worden de onrechtmatig verkregen rechten van individuen en bedrijven, superieur gemaakt aan de rechten van hele gemeenschappen. De rechten van eerstgenoemden worden beschermd ten koste van die van onze dorpen. 

In deze wet wordt deze ongelijkheid tussen Surinamers die niet in stamverband leven ten opzichte van hen die wel in stamverband leven, nogmaals juridisch vastgelegd; dus herbevestiging van de reeds bestaande wettelijke discriminatie. 

Diverse artikelen zijn onduidelijk en voor meerdere interpretatie vatbaar, hetgeen in de toekomst voor grote problemen kan zorgen. Ook het maken van de bedoelde kaarten van beschermde dorpsgebieden kan voor grote onduidelijkheden zorgen. 

De wet zal alleen gelden voor toekomstige gronduitgifte, en de grote vraag die rijst is natuurlijk hoeveel dorpsgrond nog niet is uitgegeven. 

Fundamenteel is ook het feit dat deze wet geen oplossing brengt voor het slepende grondenrechtenvraagstuk en misschien zelfs een negatieve werking daarop heeft. 

De VIDS betreurt nogmaals dat de gehanteerde werkwijze wederom laat zien hoe weinig waarde er gehecht wordt aan consultatie en een werkelijk participatieve benadering.

VIDS zal zich blijven beraden over de mogelijke gevolgen van de wet.