Oppositie en vakbonden blijven na ruim week staking nog passief toekijken en steunen stakende leerkrachten slechts in woord
22-01-2017 Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant
De leerkrachten in Suriname, aangesloten bij twee onderwijsbonden (Bond van Leraren, BvL, en Alliantie van Leerkrachten in Suriname, ALS), met dezelfde voorzitter, Wilgo Valies, zijn al ruim een week in staking en eisen per direct de zogenoemde herwaardering. Media berichten echter vooral onterecht over 'acties' van leerkrachten. Van enige actie is geen sprake, het is een staking en dat is een wettelijk recht van werknemers.
Stakende leerkrachten vooral in woord gesteund
De stakende onderwijsgevenden zijn volhardend, terecht, en staan tegenover een welhaast onwrikbare regering i.c. minister Robert Peneux van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur. Pas na zo'n week staken beginnen de leerkrachten meer en meer bijval en steun, vooral in woord, vanuit de oppositionele fracties in De Nationale Assemblee en de vakcentrale C-47. Tijdens stakingsdagen, en dan met name tijdens de demonstratieve optochten naar het parlementsgebouw en het Kabinet van de President, is nu en dan een parlementariër te zien. Bij een enkele van die parlementariërs zou je je kunnen afvragen of die echt aanwezig is om de leerkrachten te ondersteunen of dat die aanwezig is ter eigen glorie. Verder is de feitelijke ondersteuning voor de stakende onderwijsgevenden vanuit de samenleving, het maatschappelijk, magertjes te noemen.
Dan is er ook nog eens een vermeende collega vakbond, de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname (FOLS), die zelfs heeft getracht de staking te breken door leerkrachten op te roepen om gewoon naar school te gaan.
Wat is dat toch in Suriname met stakingen, protesten, demonstraties en dergelijke in een tijd dat je zou verwachten dat die meer en meer de kop zouden opduiken. Immers, was/is er geen precaire financieel economische crisis? Is er geen kritiek meer op het falende beleid van de regering? Suriname lijkt in een proces van algehele acceptatie van de situatie te zijn geraakt, mede door de passieve attitude van oppositie en vakbeweging in het land.
Vakbeweging verdeeld in pro-regerings- en anti-regeringskamp
Dan is er ook nog eens een vermeende collega vakbond, de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname (FOLS), die zelfs heeft getracht de staking te breken door leerkrachten op te roepen om gewoon naar school te gaan.
Wat is dat toch in Suriname met stakingen, protesten, demonstraties en dergelijke in een tijd dat je zou verwachten dat die meer en meer de kop zouden opduiken. Immers, was/is er geen precaire financieel economische crisis? Is er geen kritiek meer op het falende beleid van de regering? Suriname lijkt in een proces van algehele acceptatie van de situatie te zijn geraakt, mede door de passieve attitude van oppositie en vakbeweging in het land.
Vakbeweging verdeeld in pro-regerings- en anti-regeringskampCLO-voorzitter Hooghart grote intrigant en onruststoker
Overigens, de vakbeweging is verdeeld, vooral door toedoen van onruststoker Ronald Hooghart, voorzitter van de Centrale van Landsdienaren Organsaties, CLO. Deze man uit zich constant negatief collega's, waaronder Valies, en kiest openlijk partij voor de FOLS. Het is overduidelijk dat Hooghart, sinds hij voor de NDP het pluche in het parlement bekleedt, de zijde van de regering en dus van zijn baas Desi Bouterse heeft gekozen, mogelijk in de hoop op een ministerspost.
Overigens heeft dit weekeinde de voorzitter ('president') van de FOLS , Marcellino Nerkust, zijn bestuursfunctie binnen de vakcentrale C-47 neergelegd, omdat C-47 steun heeft toegezegd aan de BvL en ALS. Nerkust wordt op zijn beurt gesteund door Hooghart. 'De ondersteuning van de strijd van de BvL en de ALS is puur politiek. C-47 wil de positie van de Surinaamse Partij van de Arbeid versterken. Het doel is om de regering naar huis te krijgen', beweert Hooghart dit weekeinde tegenover de nieuwswebsite Starnieuws. Deze over het paard getilde vakbondsman lijkt bewierookt te zijn met paranoia, achterdocht en wantrouwen.
Staking zou als aggregaat moeten fungeren....
Overigens heeft dit weekeinde de voorzitter ('president') van de FOLS , Marcellino Nerkust, zijn bestuursfunctie binnen de vakcentrale C-47 neergelegd, omdat C-47 steun heeft toegezegd aan de BvL en ALS. Nerkust wordt op zijn beurt gesteund door Hooghart. 'De ondersteuning van de strijd van de BvL en de ALS is puur politiek. C-47 wil de positie van de Surinaamse Partij van de Arbeid versterken. Het doel is om de regering naar huis te krijgen', beweert Hooghart dit weekeinde tegenover de nieuwswebsite Starnieuws. Deze over het paard getilde vakbondsman lijkt bewierookt te zijn met paranoia, achterdocht en wantrouwen.
Staking zou als aggregaat moeten fungeren....
Nu zou juist de staking van de leerkrachten het aggregaat moeten zij om het land, de samenleving, de burger, de oppositie en de vakbonden op de been te krijgen. Maar, neen, Suriname is ingedut, terwijl in andere landen op het Latijns-Amerikaanse continent mensen uit protest tegen het wanbeleid van regeringen, wel massaal de straat opgaan. De mens is verschillend, de aard en cultuur van de mens zijn verschillend. Strijdbaarheid en actiebereidheid zijn in Suriname nog ver te zoeken. De cultuur lijkt daartoe te ontbreken. Het zit niet in de genen. Maar, toch wordt er veel geklaagd en gejammerd en daar blijft het vooralsnog bij.
Nu moeten oppositionele krachten doorpakken
Nu moeten oppositionele krachten doorpakkenWanneer nu oppositie en vakbonden niet in actie komen, dan zal de clan van de regering Bouterse-II haar regeerperiode met gemak en met rust kunnen uitzitten. De regering en coalitie hebben feitelijk nauwelijks iets te vrezen van de vakbeweging en oppositionele partijen en hun achterban. Zij moeten nu, aangejaagd en gestimuleerd door de stakende onderwijsgevenden, doorpakken en trachten Suriname lam te leggen en de regering naar huis te sturen.
Hoogachtend,
Hoogachtend,Den Blauwvinger
22 januari 2017
Amsterdam-Paramaribo22 januari 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten