Natuurlijk kan een journalist geen giften aannemen

(Bron foto: Starnieuws)

SVJ vindt dat journalisten kleine giften mogen aannemen: onafhankelijkheid journalist in het geding

SVJ-voorzitter Leeuwin jammert weer over salaris

24-12-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – 'Een journalist moet ten allen tijde een attitude tonen, dat die niet omkoopbaar is.' Met deze woorden drukte Wilfred Leeuwin, voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) en webredacteur bij Starnieuws, zijn collega’s via de Ware Tijd van woensdag 24 december 2014 op het hart om terughoudend te zijn bij het aannemen van kerstgeschenkjes van bedrijven of instanties.

SVJ-voorzitter 'politiek correct'

Een bedrijf of instantie die door een journalist in de publiciteit is gebracht, kan daarvoor als waardering een gift naar de betreffende journalist sturen. Of dit gebaar als een waardering of juist beïnvloeding beschouwd moet worden, werd door Leeuwin 'politiek correct' in het midden gelaten.

Volgens Leeuwin speelt de waarde van een geschenk geen rol bij de vraag of je als journalist dat geschenk moet aannemen of niet. 'Natuurlijk ga je geen erf, wagen of huis aannemen.' De SVJ-voorzitter weet kennelijk geen duidelijk standpunt in te nemen. Immers, hij suggereert dat het wel als journalist is toegestaan om iets aan te nemen, als het maar niet te veel of te groot is.

Wat voor 'discutabele' giften en aan en van wie.....

Vervolgens ging hij doodleuk verder, door te stellen dat een 'klein pakket' ook 'kwade bedoelingen' zou kunnen hebben. Leeuwin: 'Het kan zijn dat zo iemand van mening is, dat je positief hebt geschreven over hem en dat ook in de toekomst verwacht.' Hij beweert, dat gevallen waarbij journalisten 'discutabele' giften hebben aangenomen, zich al hebben voorgedaan zonder met welk voorbeeld dan ook te komen. Iedereen zal zich nu natuurlijk afvragen wat die 'discutabele' giften zijn geweest.

Volgens de SVJ-voorzitter, die overigens altijd nauwelijks daadkrachtig en doortastend in zijn functie overkomt, is ethiek van groot belang voor de journalist. 'Weet voor jezelf, ik ben niet om te kopen en ik accepteer niet alles.' Weer laat hij ruimte over en keurt het aannemen van giften dus niet af, terwijl hij dat feitelijk wel zou moeten doen.

Tot slot maakt hij duidelijk, dat het al of niet accepteren van giften door journalisten een vingerwijzing is in de richting van directeuren van mediadirecteuren om hun werknemers beter te waarderen. Leeuwin beweert, dat journalisten heel vaak bijklussen om zichzelf te kunnen onderhouden, omdat het salaris alleen niet toereikend is. 'Hierdoor staan ze open om ook giften te accepteren.'

Repeterend gejammer, maar nooit welke actie dan ook actie

Het is weer het altijd repeterende gejammer van de SVJ-voorzitter over het salaris van het journaille. Maar, Leeuwin, met jammeren schiet geen mens, en zeker je achterban, die paar journalisten, niet op.

Wil de SVJ, als journalistenvereniging, dat er iets wordt gedaan aan de hoogte van het salaris van de journalist, dan wordt het tijd dat zij eens een keer in actie komt. Maar, actievoeren zit niet in de genen van het lokaal journaille. Neen, ze blijven liever om de zoveel tijd jammeren, klagen en mopperen over het salaris en de vermeende onderwaardering.

Zoals ik al vele malen heb geschreven, laat het journaille eerst eens wat gaan doen aan de inhoudelijke kwaliteit van hun producten alvorens te gaan klagen over salaris en onderwaardering. Kwaliteit wordt immers beloond, in vele opzichten.