Surinaamse scholieren gaan elkaar te lijf met steekwapens

(Bron foto)

Scholieren lopen rond met wapens op zak

 Waar blijft reactie van kinderpsycholoog Lilian Ferrier?

13-04-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - Dit jaar is het al een paar keer voorgekomen, dat scholieren in Paramaribo elkaar te lijf zijn gegaan met steekwapens. Ook werd in een school een gasbuks gevonden die toebehoorde aan een scholier. Wat is er aan de hand met een deel van de Surinaamse jeugd en met hun ouders of verzorgers? Is er geen ouderlijk toezicht? En waar blijft de stem en bezorgdheid van kinderpsychologe Lilian Ferrier? Zij is, onbegrijpelijk, in die zaken in geen velden of wegen te bekennen.

Het meest recente gewelddadige incident vond plaats op vrijdag 11 april toen twee scholieren van veertien en vijftien jaar jong elkaar te lijf gingen in de Keizerstraat, in het centrum van Paramaribo. Het zou zijn gegaan om een oude vete, zo berichtten media. Een van de twee werd door de ander gestoken en moest worden opgenomen in een ziekenhuis. Niet duidelijk is waarmee werd gestoken: de ene nieuwswebsite sprak over een mes, de andere over vermoedelijk een schaar. De dader kon worden gearresteerd.

Gasbuks in school leidt tot verwijdering leerling

In de Dennertschool aan de Achillesstraat in Paramaribo werd door agenten op 19 maart een gasbuks gevonden in een toilet. Het wapen behoorde toe aan een 15-jarige scholier. De politie voerde een onderzoek in in verband met de diefstal van een mobiele telefoon en stuitte op dat wapen. In eerste instantie werd er nogal geheimzinnig over de vondst gedaan. Leerlingen hadden zelfs een spreekverbod door de schoolleiding opgelegd gekregen.
Woordvoerder Humphrey Naarden van het Korps Politie Suriname verklaarde: ‘Een gasbuks valt niet onder de Vuurwapenwet. Als de politie het vindt op iemand, dan is die persoon niet schuldig aan een strafbaar feit.’
Een ouder van een leerling wist te vertellen, dat zij van haar kinderen en andere scholieren had vernomen, dat bij dezelfde jongen vorig jaar een mes was aangetroffen. Volgens haar vormt de jongen een gevaar voor zijn medeleerlingen. ‘Om de veiligheid terug te brengen, moet er controle komen op het moment de leerlingen de poort binnenlopen’, zei moeder Joyce tegenover de krant de Ware Tijd. De directrice van de school was niet bereid om een reactie te geven.

Een aantal dagen later, 25 maart, werd bekend dat de jongen van de school is verwijderd. De jongen zou gedragsproblemen hebben en gaat begeleid worden door de bekende en succesvolle stichting RUMAS, Reik Uit naar Meer & Motiveren, Adviseren, Service. De jongen zou de gasbuks naar school hebben gebracht om een scholier met wie hij ruzie had een lesje te leren.

Meisje steekt medescholiere met mes

Een 14-jarig meisje stak op 18 maart een medescholiere neer met een mes in de Primulastraat in Paramaribo. Het slachtoffertje liep een steekwond op in een dijbeen. De dader werd ook in dit geval door agenten opgepakt en het mes in beslag genomen.

Mes in rug slachtoffer verplaatst zich in bil dader......

Een bizar steekincident tussen twee scholieren deed zich voor op woensdag 5 februari van dit jaar te Livorno. Daar werd een 16-jarige scholier door een 17-jarige scholier van de Shri Rham school met een mes in de rug gestoken. Het lukte het slachtoffer om zelf het mes, dat in zijn rug bleek steken, eruit te trekken. De 16-jarge wierp vervolgens het mes terug in de richting van de dader. Die werd door het mes geraakt in zijn bil. Beide leerlingen werden afgevoerd naar het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, waar de 16-jarige jongen ter verpleging werd opgenomen en de 17-jarige werd gearresteerd.

Waarom?

Voorzover bekend hebben zich in 2013 geen incidenten met steekwapens onder scholieren voorgedaan in Suriname. Je gaat je afvragen waarom dit jaar al een paar keer scholieren elkaar te lijf zijn gegaan met steekwapens. Waarom loop je als 14-, 15-, 16- of 17-jarige scholier(e) uberhaupt met een mes of ander steekwapen, zoals een schaar, op zak?

Vragen vraag die kennelijk nog niet zijn gesteld en beantwoord door de bekendste - en soms krijg je de indruk, de enige - kinderpsycholoog in Suriname, Lilian Ferrier. Opmerkelijk, omdat zij om de haverklap, tot treurens toe, door media naar voren wordt getrokken voor een vermeende deskundige reactie als er zaken spelen rond kinderen. Veelal gaat het dan om zaken waarbij een kind het slachtoffer is geworden van een seksueel- of ander misdrijf of misbruik en dus niet om een zaak waarbij een kind kan worden aangemerkt als de dader van een misdrijf.

Zo gaf ze in augustus vorig jaar commentaar op het feit dat in Paramaribo jonge kinderen rondlopen die langs wegen knippa's verkopen en er dus sprake is van kinderarbeid. Ook werd ze in oktober 2013 door journalisten benaderd voor een reactie op de vermeende ontvoering uit Suriname naar Nederland van de 7-jarige Nishayad Nabi door zijn vader en de Nederlandse journalist John van den Heuvel.

Ferrier liet in mei 2011weten dat bescherming van kinderen, met name tegen geweld, doorgevoerd moet worden in wet- en regelgeving en in preventieprogramma's van de overheid. 'Geen enkel geval van geweld mag over het hoofd gezien worden', zei ze in reactie op het eerste Surinaamse Nationaal Mensenrechten Rapport voor de Verenigde Naties. 'De samenleving moet er anders mee omgaan. Geen enkel geval van geweld mag over het hoofd gezien worden.' Ook stelde ze dat het slaan van kinderen op school verboden is, maar dat er toch nog veel gevallen zijn waarbij leerkrachten kinderen slaan. 'Soms is het zo erg dat deze kinderen medische-psychische hulp nodig hebben. Deze leerkrachten mogen wat mij betreft hun ambt niet meer uitvoeren', aldus Ferrier.

'Wij moeten veel meer gaan focussen op kwetsbare groepen, en ook de ouders. Er is ook veel gesproken over de vage rol van vaders bij de opvoeding van kinderen. Het zijn allemaal dingen waar we veel meer aandacht moeten geven', sprak ze op 20 november 2013, de internationale Dag van de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties.

Maar verdienen jonge kinderen die andere kinderen met een mes steken of jonge kinderen die met een wapen op zak rondlopen ook niet veel meer aandacht? Wat gebeurt er met die jonge dadertjes? Een misdrijf wordt gepleegd, het dadertje wordt gearresteerd en vervolgens blijft het stil.

Geen reactie van Ferrier

Kortom, Ferrier is een kinderpsycholoog die haar stem gevraagd en ongevraagd laat horen op momenten dat kinderen in bepaalde contexten in het nieuws komen. Maar, haar stem lijkt te zwijgen op momenten, dat jonge kinderen elkaar te lijf gaan en verwonden met onder andere messen.

Vraagt zij zich niet af wat dergelijke jonge kinderen met wapens op zak doen?

Vraagt zij zich niet waar de ouders van die kinderen zijn?

Vragen journalisten zich dat ook niet af, wanneer ze bijvoorbeeld een artikeltjes schrijven over een leerling die een andere leerling met een mes te lijf gaat en verwondt?