McDonald's Nationaal Scholieren Songfestival: de verkeerde winnares

Optredende meiden en jongens moeten tegen zichzelf beschermd worden

Festival op irritante wijze doorspekt van sponsoring

16-04-2014 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - Negesty van Gee, van de St, Ceciliaschool, is zondagavond 13 april winnares geworden van het door de Stiching Winner 101 van zanger Bryan B. georganiseerde Mc Donald's Nationaal Scholieren Songfestival. Maar, is zij de terechte winnares? Neen. De op plaats drie geeindigde Jelissa Sumter van de George Assinschool had absoluut het festival moeten winnen. Ze bracht onder andere 'And I'm telling you' van Jennifer Hudson ten gehore. Haar optreden had uitstraling, passie, beweging en haar volwassen stem was een door diamanten omringde opaal juweel. De beslissing van de jury, waaronder zangeressen en zangers (!) en de verdwaalde radio- en televisiepresentator Stephen van Frederikslust, zegt veel over de vermeende deskundigheid van die leden.

DE winnares, Jelissa Sumter, eindigde op de derde plaats......

Sumter swingt en bruist: de koningin van het scholieren songfestival 2014

Jelissa Sumter stond halverwege het programma, als tiende, op het podium. Haar optreden en zang deden alle andere optredens verbleken en in het niets verdwijnen. De meiden en jongens die na haar nog het podium beklommen, hadden net zo goed in de coulissen kunnen blijven. Met kop en schouders stak Jelissa Sumter boven de andere achttien (!) deelnemers en deelneemsters uit. De juryleden hebben ongetwijfeld zitten slapen of zijn totaal onbekend met de kunst van zang en performance of hebben vanwege een andere reden/oorzaak bepaald dat Van Gee met de eer mocht strijken. Want, naast de zang, was ook de performance van Sumter een bruisende en swingende massa. Het publiek waardeerde haar optreden ook zicht- en hoorbaar.

Vibrerende stemmetjes

Bij het zien van enkele zichtbaar zenuwachtige zangeresjes met vibrerende stemmetjes die krampachtig trachtten de juiste klanken te halen kwam ongeremd de vraag naar boven of die kinderen niet tegen zichzelf beschermd zouden moeten worden. Immers, ze maken zichzelf feitelijk onbedoeld belachelijk terwijl ze ongetwijfeld van zichzelf denken dat ze heel goed kunnen zingen. De organisatie en de jury van het festival weten dat natuurlijk. Toch laten ze de meisjes en een paar jongens voor een groot publiek, in de Antony Nesty Sporthal en thuis voor de buis (het festival werd rechtstreeks door Apintie TV uitgezonden), optreden. Enige professionaliteit ontbreekt volledig bij het McDonald's Nationale Scholieren Songfestival, dat vooral in het leven lijkt te zijn geroepen om reclame te maken voor de wereldwijde hamburgerketen.

Natuurlijk waren er ook pluspunten. Zo waren de kwaliteiten van de musici goed te noemen. De achtergrondzangeressen en -zanger klonken goed, professioneel. Ook het geluid en beeld tijdens de rechtstreekse uitzending waren goed te noemen.

De avond van een hamburgerbakker

Maar, het was McDonald's voor en McDonald's na en achter. Achter de muzikanten op het podium waren naast het logo van het festival twee grote 'M's aanwezig en rechts onderin het televisiescherm ook nog eens. Daarenboven leek de presentator door de hamburgerketen te zijn betaald om bijna in iedere uitgesproken zin de naam van het bedrijf te vermelden. Het is een irritante vorm van sponsoring dat ook een toontje lager had gekund. McDonald's leek belangrijker te zijn dan de optredens op het podium.

Foute presentatiekeuze

Naast de over het algemeen treurige zangkwaliteiten van het merendeel van de deelneemsters en deelnemers en de zogenoemde deskundighed van de jury, kan natuurlijk de presentatie niet onvermeld blijven. Die was in handen van de bekende en altijd lachende showman Henk van Vliet. Deze bejaarde glitter presentator lijkt zichzelf altijd belangrijk te vinden, zijn hele attitude lijkt gekunsteld te zijn - ook om maar zo jong mogelijk te lijken - en op het podium kan hij niet op een gewone toon het publiek toespreken, maar hij vindt het altijd nodig om in microfoons te schreeuwen. Hoe ouder hij wordt, hoe harder hij schreeuwt. Maar, misschien is hij wel het soort mens, dat je of graag mag of juist niet.

Toch, onbegrijpelijk dat de organisatie voor de presentatie niet in zee is gegaan met een voor de jeugd meer aansprekende presentator of presentatrice. Jong, vlot, puur, niet gemaakt en gekunsteld, zoals, om maar iemand te noemen, een Chantal Cadogan.

Wat een geslaagd songfestival had moeten zijn, kwam niet verder dan een lange commercial voor McDonald's, dan een niet deskundige jury en dan optredens van jongens en meisjes die eigenlijk nooit het podium hadden moeten halen. De nummer drie zal voor vele kijkers de nummer een zijn, terecht. De nummer een had nimmer in de finale moeten komen.....

(Bron foto's: Don_Lau All/Facebookpagina McDonald's Suriname)