'Leuk' voor nabestaanden en bekenden.....

Starnieuws en de Ware Tijd plaatsen foto verdronken visser

Wat is de toegevoegde nieuwswaarde van dergelijke foto's voor een artikel?

Sensatiezucht over de ruggen van...

18-02-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Een Surinaamse krant als de Times of Suriname staat erom bekend, dat zij wegens commerciële- en sensatieargumenten met regelmaat op de voorpagina een foto plaatst van een dodelijk of gewond verkeersslachtoffer en of een overleden of gewond slachtoffer van een misdrijf en dan het liefst ook nog heerlijk rood gekleurd.

Maar, ook wat meer ‘in aanzien’ staande media maken zich schuldig aan het plaatsen van foto’s waarbij je je in alle gemoed afvraagt wat de toegevoegde nieuwswaarde van die foto’s is voor een artikel.

Neem nu vandaag. Zowel de Ware Tijd als de nieuwswebsite Starnieuws plaatsten foto’s waarop duidelijk zichtbaar een in het water drijvend lichaam is te zien. Overigens vermelden beide media niet wie de foto's heeft gemaakt....:

Het gaat om een verdronken Guyanese visser. Maar, wat beogen media als Starnieuws en de Ware Tijd met het publiceren van deze foto’s? Iedereen weet toch wel hoe een in een rivier of kreek of meer drijvend lichaam eruit ziet. Een dergelijke foto voegt dan ook werkelijk niets aan het bijbehorende artikel toe. Vragen de verantwoordelijken voor het plaatsen van die foto’s zich wel eens af, hoe die foto’s kunnen inslaan bij directe nabestaanden en andere bekenden van het dodelijke slachtoffer die al het nodige te verwerken hebben......

Media die zich schuldig maken aan het plaatsen van dit soort foto’s, doen dit slechts vanuit een oogpunt van sensatie, niets meer en niets minder. Met serieuze journalistiek heeft het niets te maken. Dit hoort meer thuis in de categorie van sensatiebladen.

Het plaatsen vandaag van de foto’s van een verdronken visser, is net zo misplaatst en feitelijk overbodig als het plaatsen van foto’s van dodelijke of gewonde verkeersslachtoffers en slachtoffers van misdrijven.......

Surinaamse journalisten nemen letterlijk politieberichten over zonder na te denken, inclusief fouten

Journalisten denken niet na bij overnemen politieberichten

Lui gedrag journaille leidt tot onduidelijke en onvolledige berichtgeving

18-02-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Bijna dagelijks leveren Surinaamse media stof, om de erbarmelijke journalistieke kwaliteit van berichten in kranten en op nieuwswebsites onder de aandacht te brengen in de naïeve hoop dat wellicht ooit die kwaliteit zal verbeteren.

Diverse instanties voorzien media van hun eigen persberichten. Als je als journalist of redacteur van welke willekeurige Surinaamse krant of nieuwswebsite dan ook, een dergelijk bericht op je bureau krijgt om er iets mee te doen, dan doe je er zeker goed aan om de tekst goed te lezen alvorens deze al dan niet letterlijk over te nemen en te plaatsen. Maar nee hoor, de gemiddelde Surinaamse journalist blijkt nogal lui te zijn en dat is nog vriendelijk uitgedrukt.

Veel journalisten en redacteuren blijken dergelijke kant-en-klare berichten zonder die eerst goed te lezen te plaatsen. Letterlijk worden die berichten overgenomen, inclusief fouten, onjuistheden en onvolledige informatie. Dat is geen journalistiek, maar luiheid, ongeïnteresseerdheid en een gebrek aan respect voor de lezers van de krant of website.

Een goed voorbeeld zijn de berichten van de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname. Negen van de tien keer worden die politieberichten door media letterlijk overgenomen. Journalisten nemen niet de moeite om de berichten tegen het licht te houden en in het geval van onduidelijkheden even met de politie te bellen om een verduidelijking te vragen.

Starnieuws plaatste vandaag onderstaand bericht van de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname:

Maar, na lezing van het bericht blijf je als lezer met vragen achter.

‘Het BID-team heeft donderdag tijdens een vlucht op de internationale Johan Adof Pengel luchthaven de 32-jarige Nederlander D.W. aangehouden. (...)’

Het BID-team is overigens het team Bestrijding Internationale Drugssmokkel van het Korps Politie Suriname. Starnieuws gaat ervan uit dat iedereen in Suriname wel weet wat dat team is. Maar, hebben leden van dit team iemand aangehouden in een vliegtuig dat landde op- of opsteeg van de internationale luchthaven? Hij is immers, volgens het bericht, aangehouden ‘tijdens een vlucht op de Johan Adolf Pengel luchthaven’. Of is de Nederlandse smokkelaar mogelijk opgepakt terwijl hij trachtte te ontkomen aan arrestatie door op de vlucht te slaan? Een telefoontje naar de politie had duidelijkheid kunnen verschaffen.

Kortom, de redacteur die dit bericht heeft geplaatst, heeft simpelweg niet nagedacht, maar domweg het politiebericht letterlijk overgenomen. Voor dit ‘soort’ redacteuren of journalisten zou geen plaats moeten zijn in het krappe ons-kent-ons amateuristische journalistieke veld.
Let wel, het gaat in dit geval om Starnieuws, de nieuwswebsite van het misplaatst opgehemelde media-icoon Nita Ramcharan en waar ook nog eens de voorzitter en de vicevoorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) werkzaam zijn........ Deze ‘journalisten’ zijn schoolvoorbeelden van hoe het niet moet in de echte journalistieke wereld, maar ze gaan wel tekeer tegen plagiaat onder collega’s, terwijl de hele Surinaamse mediawereld verziekt is door het dagelijkse plagiaat en schendingen van de Wet Auteursrecht 1913 (artikelen, foto’s, cd’s, dvd’s; er wordt behoorlijk wat gekopieerd in illegaal kopieerland Suriname).

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen en dus herhalen: laat de SVJ zich eens serieus gaan bezighouden met de kwaliteit van journalisten in het land en het ontbreken van een goede journalistenopleiding op HBO-niveau, dan verdwijnen hopelijk ook ooit eens luie en gemakzuchtige journalisten.

Noot:
Alsof toeval niet bestaat: de Ware Tijd bericht dinsdag 19 februari over een blunder genaakt door het Korps Politie Suriname in een opsporingsbericht, waarbij bij de foto's van een aantal verdachten de namen zijn geplaatst van de slachtoffers en niet van de verdachten..... Hopelijk worden nu ook journalisten en redacteuren wakker geschud en zullen ze in de toekomst de gewone politieberichten goed lezen alvorens ze letterlijk over te nemen en te publiceren.......

Zijn in Suriname Aziatische tijgerproducten verkrijgbaar....

Deskundigen: Jaguar zou vervanger van de bedreigde tijger kunnen worden

Dierlijke producten in alternatieve geneeskunde Suriname niet ongewoon

18-02-2013   Door: Paul Kraaijer

Paramaribo - Nepalese autoriteitenhebben in de tweede week van januari negen tijgerhuiden en honderden tijgerbotten met een totaal gewicht van 167 kilo in beslag genomen. De producten zouden naar alle waarschijnlijkheid naar China gesmokkeld worden.

Wereldwijde vraag naar tijgerproducten

Er is nog steeds een grote vraag wereldwijd naar allerlei producten vervaardigd uit lichaamsdelen van de tijger voor het vervaardigen van geneesmiddelen, maar ook vanwege bepaalde ‘krachten’ die er van uit zouden gaan en vanwege bepaalde stimulerende werkingen. Nagels, tanden en wimpers van een tijger zouden zorgen voor succes en beschermende krachten en tijgerhuiden en tijgerbottenwijn worden gezien als statussymbolen. Chinese gemeenschappen over de hele wereld voegen traditionale Chinese medicinale behandelingsmethoden toe aan aan westerse methoden en daarmee blijft er een wereldwijde vraag naar tijgerproducten en zelfs meer dan kan worden voorzien.

Gelet op het grote aantal Chinezen dat zich in Suriname heeft gevestigd en vooral actief is in de middenstand zouden wellicht ook tijgerproducten illegaal in Suriname aanwezig kunnen zijn. Veel Chinezen zijn eigenaar van een winkel of supermarkt. Ook is een aantal Chinese artsen actief in de alternatieve geneeskunde. Maar, zekerheid hieromtrent is nauwelijks te verkrijgen. De Douane Suriname reageert niet op vragen alsook niet een bekende grote apotheek in Paramaribo.

TRAFFIC niet op hoogte aanwezigheid tijgerproducten in Suriname, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn....

In een reactie laat dr. Richard Thomas, communicatiemedewerker van TRAFFIC International - dat wereldwijd de (illegale) handel in wild volgt -, in het Britse Cambridge, weten ‘geen berichten te hebben gehoord over de aanwezigheid van tijgerproducten in dit deel van de wereld, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze er niet zijn’. ‘En als er producten verkrijgbaar zouden zijn in Suriname, dan ligt het meer voor de hand dat die afkomstig zijn van de zeer grote populatie in gevangenschap levende tijgers in Amerika. Wij zijn daar bezorgd over. Er zijn meer gevangen tijgers in Amerika dan er in het wild leven in Azië en sommige staten in Amerika hebben geen enkele wet- of regelgeving waarin is vastgelegd wie tijgers mogen houden en wat er met dode dieren moet gebeuren. Er is in ieder geval één zaak bekend van tijgerbotten die naar Canada zijn gesmokkeld en daar verkocht.’

Is de jaguar potentiële vervanger van de tijger?

Jim Sanderson van de Small Wild Cat Conservation Foundation, die eveneens betrokken is bij de IUCN (International Union for Conservation of Nature) Cat Specialist Group, maakt zich ernstig zorgen over de jaguar in Suriname.
 

Sanderson wordt gezien als een van ’s werelds beste veldonderzoekers/deskundigen van kleine katachtigen. Hij liet mij in april 2010 voor een artikel over de jaguar in Suriname weten een markt te zien voor de handel in jaguars, nu de handel in tijgers door internationale druk afneemt. ‘Er komen meer en meer Chinezen in Suriname. Kijk maar naar het toenemende aantal Chinese winkels en supermarkten. Je kunt er dan ook vanuit gaan dat er een groeiende markt is voor de jaguar. Jagen en stropen zijn een way of life in Suriname. Er staat geen straf op het doden van wild, omdat er geen echt goede wetshandhaving is. Niemand steekt een vinger uit wanneer een jaguar wordt gedood. Bovendien spreken milieu-ngo’s zich ook niet uit. Verbaal zijn ze echt slecht.’

De visie van Sanderson wordt gedeeld door Vincent Nijman, deskundige op het gebied van de handel in wild bij de Oxford Brooks University in Engeland, ‘Department of Anthropology and Geography’. ‘Waar we op kunnen wachten is dat er een handel gaat plaatsvinden van Surinaams wildlife zoals jaguars, maar ook kleiner spul, naar Azië voor de medicinale handel. Als de tijgers op zijn, dan verschuift het naar leeuwen en luipaarden, dit zien we nu al, en als die niet meer te verkrijgen zijn dan verwacht ik dat the next available best will do. De aanwezigheid van een Chinese diaspora in Suriname en elders in Zuid Amerika help hier wellicht bij....’, aldus Nijman vanuit Engeland in een reactie.

Ook hij heeft geen idee of er handel in tijgers of tijgerproducten plaatsvindt in Suriname of elders in Zuid Amerika. ‘Als ik een cynisch uitgangspunt neem, dan lijkt het me dat daar waar een grote Chinese of Vietnamese gemeenschap aanwezig is, binnen of buiten Azië, dat daar vroeg of laat handel in beschermde dieren voor de Aziatische 'traditionele' medicijnenhandel plaats zal vinden. Maar, ik heb geen indicatie dat dat nu het geval is. Ik ben het met Richard  Thomas van TRAFFIC eens, dat het onwaarschijnlijk is dat er op dit moment een regelmatige handel plaatsvindt van Azië, naar Suriname daar de prijzen die betaald worden voor tijgerproducten in Azië nu zo hoog liggen, dat het economisch geen zin heeft om dit te exporteren naar bijvoorbeeld Suriname.’

Nijman: ‘Het enige dat ik me wel kan voorstellen is, dat er bijvoorbeeld een handel is in tijgerbotten medicijnen in verpakte vorm - pleisters, pillen en dergelijke - door individuen die dit in Zuidoost Azië. Ik heb echter bewijs of data.’

Op de online-editie van de wekelijke Surinaamse advertentiekrant Via2000 stond 21 januari 2013 nog een advertentie waarin iemand een tijgertand vraagt, maar waarschijnlijk zal hiermee de tand van een jaguar worden bedoeld, die in Suriname ‘tigri’, tijger, wordt genoemd.

- Overigens wordt in Suriname wel bijvoorbeeld het vet van een (ge)dode anaconda gebruikt als medicijn tegen gewrichtspijnen. ‘Aboma fatu puur’ kan zelfs, in een klein potje, in Nederland online worden besteld bij een in Amsterdam gevestigde webshop.

Het gewei van de dia tutu (hert) wordt geraspt en kan door zwangere of net bevallen vrouwen met wat melk worden gedronken. Een pasgeboren baby kan het ook drinken als middel tegen stuipen.

De staart van de kapasi, een gordeldier, wordt tot poeder gestampt en gebruikt als middel tegen doofheid.

Dit zijn slechts een paar voorbeelden. Het gebruik van dierlijke producten voor alternatieve geneeswijzen is dus niet ongewoon in het land. - 

Een kommetje tijgerpenissoep....

Dagelijks minstens één tijger gedood om verwerkt te worden in ‘medicijnen’

Volgens het in Londen gevestigde Milieu Onderzoeks Bureau (Environmental Investigation Agency, EIA) wordt tenminste dagelijks een tijger gedood om verwerkt te worden in traditionele Chinese geneesmiddelen. Wereldwijd is er een toenemende vraag naar lichaamsdelen van de bedreigde tijger. China, Taiwan (hier kan tijger penissoep worden genuttigd om vruchtbaarheid te bevorderen – tijger penissoep wordt al eeuwen genuttigd in Aziatische culturen. Een droge tijgerpenis wordt een week in water geweekt en vervolgens gestoofd met kruiden en medicijnen en soms met tijgerbotten. – en een paar tijgerogen zou daar epilepsie en malarie kunnen bestrijden) Japan, Zuid Korea (waar een schouderbladbot gebruikt wordt om zweren, reuma en tyfus te bestrijden), Amerika en Groot-Brittannië zijn in de illegale tijgerhandel betrokken. Eén van de grootste afzetmarkten voor tijgerproducten is Japan, waar wetgeving de handel in bedreigde diersoorten verbiedt, maar dat verbod erkent niet bepaalde producten waarin niet direct zichtbaar tijgerproducten in zijn verwerkt, zoals wijn, pillen en poeders. Hong Kong is de belangrijkste importeur van Chinese tijgerproducten.

Er zijn weinig recente cijfers over de illegale handel in tijgerproducten. Cijfers die wel voorhanden zijn dateren uit de jaren negentig in de vorige eeuw. De ‘Zoological Society’ in Londen vermoedt dat in 1990 minstens 1.900 kilo tijgerbotten van Japan zijn geëxporteerd naar Taiwan, hetgeen gelijk staat aan 400 tot 500 tijgers. Volgens officiële cijfers uit Zuid Korea zou dat land tussen 1970 en 1990 3.994 kilo tijgerbotten uit Indonesië hebben geïmporteerd.

Een uitgehongerde tijger in een fokkerij wacht op de dood.

Tijgerfokboerderijen in aantal Aziatische landen

De handel in tijgerproducten is al sinds 1993 verboden in China, maar het aantal tijgers in het land, dat op slechts vijftig geschat wordt, blijft achteruit gaan. De handel in tijgerproducten blijft bloeien door tijgerfokkerijen, onder meer in China, Laos, Thailand en Vietnam. In China alleen al leven naar schatting vijfduizend tijgers in zo’n 20 fokkerijen in gevangenschap, bijna het dubbele van de wilde populatie. De fokkerijen zorgen voor een blijvende aanvoer van tijgerproducten en dreigen zo de vraag aan te zwengelen.  China ondertekende in 1981 het CITES-verdrag (Convention on International Trade in Endangered Species). CITES heeft de tijger de status gegeven van een van de meest bedreigde diersoorten ter wereld en verbiedt alle gebruik van en handel in tijgers. Maar, met het opzetten van diverse tijgerfokboerderijen tracht China internationale wet- en regelgeving te omzeilen. In de fokkerijen sterven tijgers een gruwelijke hongerdood.

Beeld van tijgers in speciale fokboerderij.

Volgens een bericht van de AssociatedPress van 27 juli 2012 zijn er in Vietnam elf geregistreerde tijgerfokkerijen. De fokkerijen kregen in 2007 van de premier van het land een legale status. Het Vietnamese ministerie van Landbouw en Landelijke Ontwikkeling beweerde dat 49 van de 112 in de fokkerijen levende tijgers in gevangenschap zouden zijn geboren.  

In juli 2012 deden de regeringen van Groot-Brittannië en India een beroep op China en andere landen om de fokboerderijen te verbieden, omdat deze fokkerijen allerlei pogingen om de tijger in het wild te behouden en te beschermen zouden ondermijnen. Maar, tijdens een CITES-bijeenkomst in het Zwitserse Genève deed China aan beide landen de oproep om met bewijs te komen, dat tijgerfokboerderijen de jacht op wilde tijgers zouden stimuleren.

Tijger over 20 jaar uitgestorven

Volgens recente schattingen zouden er nog maar 3.000 tijgers in het wild leven, terwijl dat aantal in 1900 nog rond de 100.000 was. Natuurbeschermers waarschuwen dat de tijger in een tijdsbestek van 20 jaar uitgestorven zal zijn.

Tiger Bone Wine VNR from EIA on Vimeo.

Noot:
Dit bericht toevallig vandaag, maandag 18 februari 2013, de Hindustan Times:

Rich haul of tiger body parts in Nepal shows increased threat to Indian tigers:  

‘Poachers killing tigers for money are back with vengeance with seizure of at-least seven tiger skins and over 160 kilogram of tiger bones in the Tibet-Nepal border hinting at revival of the popular smuggling route into China.(…)’

En op woensdag 27 februari verscheen dit artikel over de handel in tijgerproducten in de Britse krant Express. Ook de website asiancorrespondent.com besteedde er op 27 februari aandacht aan.

Noot:
Het vorenstaande en dan vooral de opmerkingen van Sanderson en Nijman blijken eindelijk in december 2013 door te dringen tot de Surinaamse dienst 's Lands Bosbeheer. Kennelijk heeft men daar nooit het artikel hier gelezen:

De Ware Tijd bericht vrijdag 13 december 2013 het volgende:

De jacht op jaguars baart de dienst‘s Lands Bosbeheer (LBB) veel zorgen. Jagers lijken afzet voor jaguarvlees te hebben. De tijgersoort behoort tot de beschermde dieren en is verboden hierop te jagen. Het vlees is zeer gewild bij vooral Chinezen die er niet voor schromen het te kopen. 

"Ik heb vernomen dat het vlees en de botten tot een poeder worden vergruisd en het dient als medicijn. Dat wordt naar China gestuurd en wordt er veel geld mee verdiend", weet hoofdjachtopziener Hierdainarain Gobind van LBB. De dienst  kan  niet concluderen of  een trend zich voordoet, maar weet dat het vlees veel gevraagd is. Dit heeft Gobind kunnen achterhalen door verklaringen van jagers die LBB heeft aangehouden voor het doden van jaguars. Dit was ook het relaas van de jager van Coronie vier weken terug.

LBB doet een beroep op gemeenschappen om mensen, die zich schuldig maken aan het doden en verkopen van de katachtige, in beeld te brengen. Deze oproep vindt echter weinig weerklank. Door het afzet wordt er geld verdiend en een ieder wil verdienen. LBB blijft voorlichting geven en hoopt dat de jacht op het beschermde dier wordt ingedamd.