Surinaams nieuws in Nederland wordt veelal te eenzijdig, bevooroordeeld en ‘gekleurd’ gebracht Nederlandse correspondenten lijken liever lui dan moe....
11-01-2013 Door: Paul Kraaijer
11-01-2013 Door: Paul Kraaijer
Paramaribo – Sinds ik begon met het schrijven van artikelen in Suriname, zond ik nu en dan wat van mijn pennenvruchten naar onder andere redacties buitenland van Nederlandse kranten, nieuwsredacties van actualiteitenprogramma’s, persagentschappen en het NOS Journaal. De kans op plaatsing is echter gering – Suriname blijkt nauwelijks aandacht te krijgen in de Nederlandse media -, maar dat weerhoudt mij er niet van om artikelen te blijven sturen. Ze worden in ieder geval gelezen en mogelijk brengen mijn artikelen redacties op ideeën of kunnen eventueel correspondenten worden benaderd.
Eind 2011 werden twee artikelen van mij in Nederlandse kranten gepubliceerd:het Reformatorisch Dagblad plaatste op 10 oktober 2011 een groot artikel van mij over een kleine regenwulp genaamd Chinquapin, die jaarlijks vanuit het hoge noorden van Canada naar de kuststrook van Suriname vliegt om daar te overwinteren en onderweg orkanen en stormen weet te overleven. Een artikel over bioloog Jan Mol, die zich verzet tegen goud- en bauxietmijnbouwontwikkelingen in het Nassaugebergte in het oosten van Suriname, werd 5 november 2011 door het Nederlands Dagblad geplaatst.
Deze week zond ik weer eens een paar artikelen naar nieuwsredacties in Nederland, die zeker aandacht zouden verdienen. De aanhouder wint denk ik maar. Die artikelen gingen over een komend Brits scheepstransport van kernafval naar Japan door het Caribisch gebied en het Panamakanaal en verzet daartegen door de organisatie van Caribische landen, Caricom, waar Suriname ook deel van uit maakt.
Een tweede artikel handelt over de onthulling op 10 januari 2013 in Paramaribo van een borstbeeld van de in 1980 overleden vakbondsman Louis Doedel. Hij zat 43 jaren lang opgesloten in een psychiatrische instelling, waarin hij begin juni 1937 door de in het Overijsselse Zwarte Water-stadje Zwartsluis geboren Nederlandse gouverneur Johannes Coenraad Kielstra – die het niet zo op had met vakbonden - ter observatie werd opgenomen. Vlak voor zijn overlijden op 10 januari 1980, werd Doedel uit de inrichting ontslagen. Naast de onthulling van het beeld ,wil het ‘Comité Eerherstel Louis Doedel’ ook nog eens dat Doedel in het Guiness Book of World Records opgenomen wordt als de langst in psychiatrisch gevangenschap gehouden vakbondsleider ter wereld.....nu niet iets om op die manier mee te koop te landen als Suriname lijkt mij en waarschijnlijk ook te pijnlijk om erover in Nederland te berichten.....
Een tweede artikel handelt over de onthulling op 10 januari 2013 in Paramaribo van een borstbeeld van de in 1980 overleden vakbondsman Louis Doedel. Hij zat 43 jaren lang opgesloten in een psychiatrische instelling, waarin hij begin juni 1937 door de in het Overijsselse Zwarte Water-stadje Zwartsluis geboren Nederlandse gouverneur Johannes Coenraad Kielstra – die het niet zo op had met vakbonden - ter observatie werd opgenomen. Vlak voor zijn overlijden op 10 januari 1980, werd Doedel uit de inrichting ontslagen. Naast de onthulling van het beeld ,wil het ‘Comité Eerherstel Louis Doedel’ ook nog eens dat Doedel in het Guiness Book of World Records opgenomen wordt als de langst in psychiatrisch gevangenschap gehouden vakbondsleider ter wereld.....nu niet iets om op die manier mee te koop te landen als Suriname lijkt mij en waarschijnlijk ook te pijnlijk om erover in Nederland te berichten.....
NOS Journaal te afhankelijk van één correspondent in Paramaribo
Geen enkele redactie heeft gereageerd of iets gepubliceerd. Niet verbazingwekkend. Nederlandse media hebben slechts selectieve aandacht voor Suriname. Een (1) chef buitenland redactie reageerde echter op 9 januari 2013 wel, kort, en dat was ‘Chef Buitenland NOS Nieuws’ Dick Jansen....:
'Geachte Heer Kraaijer,
Dank voor Uw aanbod, maar wie worden voor nieuws voorzien door onze correspondent Harmen Boerboom in Suriname.
Vriendelijke groeten,
Dick Jansen
Chef Buitenland NOS Nieuws'
Zijn reactie maakt echter duidelijk hoe afhankelijk een nieuwsredactie (NOS Journaal) zich kan maken van slechts één correspondent en dat vind ik kwalijk. Als redactie in Hilversum word je kennelijk overgeleverd aan wat je correspondent in Paramaribo nieuwswaardig acht en worden artikelen van anderen dan de eigen correspondent simpelweg genegeerd.
Nederlandse correspondenten in Paramaribo liever dan lui dan moe
De praktijk heeft helaas uitgewezen, dat Nederlandse correspondenten in Paramaribo, van bijvoorbeeld het NOS Journaal of het persbureau ANP, zich weinig moeite getroosten om hun werkgevers te voorzien van een scala aan interessant Surinaams nieuws. Neen, hun visie op Surinaams nieuws is zeer beperkt en ze zijn niet in staat om in te zien dat in Suriname zaken spelen die zeker, absoluut, interessant genoeg zijn om aandacht aan te besteden in Nederlandse media. Maar, het lijkt er sterk op dat de correspondenten of liever lui dan moe zijn of zich te gemakkelijk laten meeslepen door het Surinaamse verleden dat nog steeds actueel is in het land en zich daar te gefixeerd op focussen, feitelijk een soort ‘tunnel’-benadering van het nieuws. Ik ben ervan overtuigd dat in het geval van Nederlandse correspondenten in Suriname beiden het geval zijn, gelet op het geringe Surinaamse nieuws dat in Nederlandse media verschijnt.
'Geachte Heer Kraaijer,
Dank voor Uw aanbod, maar wie worden voor nieuws voorzien door onze correspondent Harmen Boerboom in Suriname.
Vriendelijke groeten,
Dick Jansen
Chef Buitenland NOS Nieuws'
Zijn reactie maakt echter duidelijk hoe afhankelijk een nieuwsredactie (NOS Journaal) zich kan maken van slechts één correspondent en dat vind ik kwalijk. Als redactie in Hilversum word je kennelijk overgeleverd aan wat je correspondent in Paramaribo nieuwswaardig acht en worden artikelen van anderen dan de eigen correspondent simpelweg genegeerd.
Nederlandse correspondenten in Paramaribo liever dan lui dan moe
De praktijk heeft helaas uitgewezen, dat Nederlandse correspondenten in Paramaribo, van bijvoorbeeld het NOS Journaal of het persbureau ANP, zich weinig moeite getroosten om hun werkgevers te voorzien van een scala aan interessant Surinaams nieuws. Neen, hun visie op Surinaams nieuws is zeer beperkt en ze zijn niet in staat om in te zien dat in Suriname zaken spelen die zeker, absoluut, interessant genoeg zijn om aandacht aan te besteden in Nederlandse media. Maar, het lijkt er sterk op dat de correspondenten of liever lui dan moe zijn of zich te gemakkelijk laten meeslepen door het Surinaamse verleden dat nog steeds actueel is in het land en zich daar te gefixeerd op focussen, feitelijk een soort ‘tunnel’-benadering van het nieuws. Ik ben ervan overtuigd dat in het geval van Nederlandse correspondenten in Suriname beiden het geval zijn, gelet op het geringe Surinaamse nieuws dat in Nederlandse media verschijnt.Uiteraard voelde ik me genoodzaakt om naar die Dick Jansen toe te reageren:
Geachte heer,
Dank voor uw reactie. Het is mij uiteraard bekend dat Harmen Boerboom uw correspondent hier is. Maar, het nieuwsaanbod uit Suriname in Nederlandse media vind ik persoonlijk nogal beperkt. Daarom tracht ik zelf nu en dan issues bij media in Nederland onder de aandacht te brengen/aan te kaarten die anderen laten liggen, maar die toch wellicht van enige importantie kunnen zijn, zoals in het geval van de kwestie Louis Doedel. Een correspondent blijkt immers niet overal oog en oor voor te kunnen hebben.
Ik leid uit uw reactie af, dat u mogelijk nooit gebruikt maakt van artikelen of berichten van anderen dan Boerboom (mogelijk wel van de Belgische journalist/correspondent Pieter van Maele overigens). Dan maakt een nieuwsredactie zich wel erg afhankelijk van hetgeen door een (1) correspondent wordt aangeboden aan nieuws. Een open oog en oor voor door anderen aangeboden nieuws zou wat betreft het Surinaamse nieuws geen kwaad kunnen.
Suriname heeft echt meer relevant - en ook leuk en positief - nieuws te bieden dan alleen issues rond bijvoorbeeld president Bouterse, het 8 decemberstrafproces en hoofdverdachte Desi Bouterse, 'bolletjesslikkers', een busongelukje met een paar lichtgewonde Nederlandse toeristen (waarbij Nederlandse media berichtten dat de weg waar het ongelukje plaatsvond, de Afobakaweg, een dodenweg is: 'In 2011 vielen er volgens Surinaamse media tientallen dodelijke slachtoffers.' Geen idee waar dat vandaan kwam, maar in heel 2011 vielen er 'slechts' vier dodelijke verkeersslachtoffers op die weg: ik heb een artikel over de Afobakaweg/dodenweg geschreven eind december 2012) of de gewijzigde Amnestiewet.
Ik wilde het vorengaande toch even kwijt, vooral nu de Nederlandse berichtgeving over Suriname zo beperkt, eenzijdig en ook nog eens met regelmaat 'gekleurd' overkomt. (...)
Verrassen
Ondanks de reactie van Dick Jansen, zal ik ook de redactie Buitenland bij de NOS blijven verrassen met mijn artikelen. Bij de NOS zullen nieuwsredacteuren door onder andere mijn artikelen weten, dat er in Suriname meer nieuwswaardige gebeurtenissen en ontwikkelingen zijn dan hetgeen ze nu en dan wordt voorgeschoteld door correspondent Harmen Boerboom in korte teksten, video’s en audio’s.
