Leguanenfokker zoekt fondsen voor financiering omheining boerderij

Gonsalves Jardin da Ponte hoopt eind dit jaar operationeel te zijn met 1e leguanenboerderij Suriname

01-08-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Een leguanenfokboerderij in Coronie. Dat moet een grote toeristische trekpleister worden voor het kokosdistrict en ook nog eens een belangrijke leverancier van leguanenvlees. De komst van deze unieke boerderij werd medio december vorig jaar al vol trots aangekondigd door districtscommissaris Harold Sijlbing. Begin februari van dit jaar werd aangekondigd, dat de boerderij in juni zou starten met zo’n tweehonderd dieren. Inmiddels is het augustus 2013 en het is angstig stil geworden rond de iguana iguana fokboerderij, waar op dit moment zo’n vijf leguaantjes rondhuppelen. Tijd voor een terugblik en een actuele stand van zaken en de vraag of de komst van zo’n fokboerderij zinvol is.

Komst leguanenfokboerderij al in december 2012 aangekondigd

Sijlbing (ooit nog eens directeur geweest van de Stichting Natuurbehoud Suriname, StiNaSu) en pas sinds 1 juli 2012 in dienst als districtscommissaris van Coronie, liet in december 2012 via de nieuwswebsite Starnieuws weten, dat de leiding van ’s Lands Bosbeheer (LBB) en de Afdeling Natuurbeheer (onderdelen van het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer) zich sterk gaan maken om wilde dieren in gevangenschap te fokken om te voorkomen dat ze ‘verdwijnen’. Maar, de komst van een leguanenboerderij in Coronie is in de eerste plaats bedoeld om toeristen te trekken en om mensen te van vlees van deze reptielen en heeft weinig tot niets te maken met het in stand houden van de soort in het wild. Immers, gelet op het aantal groene leguanen dat jaarlijks wordt geëxporteerd, kan er van enige schaarste in het land nauwelijks sprake zijn.
voorzien
Het hoofd van LBB, Hesdy Esajas, heeft tijdens een presentatie van het plan uitgelegd waarom gekozen is voor Coronie. Hij beweerde dat Coronianen dol zijn op leguanen, maar niet beseffen dat het ongebreideld eten van de eieren gaat leiden tot afname van deze reptielensoort. Verder zouden boeren de leguanen in het wild als een plaag ervaren, omdat zij hun groenten zouden opeten.

LBB liet in december weten dat het het districtscommissariaat van Coronie gaat helpen in het streven om dit jaar met een proefboerderij te starten. ‘Er zijn veel iguana farms in de wereld, vooral in Midden-Amerikaanse landen, waar een groot deel van het vlees wordt geëxporteerd naar de Verenigde Staten. In Nederland is er ook een grote markt onder de Surinamers en Antillianen. Naast de consumptie van het vlees kan de huid ook worden bewerkt tot leer voor diverse gebruiksartikelen. Zeer aantrekkelijk voor Coronie is de opzet van een boerderij voor toeristen, die ook de dieren kunnen voeren’, zei Sijlbing, die kennelijk de Wikipedia-encyclopedie op het internet even had ingezien.

Zo’n twee maanden later, op 8 februari 2013, berichtte de nieuwswebsite Starnieuws,  dat de eerste ‘leguanenkwekerij’ (om een of andere reden spreekt met in Suriname van ‘kweken’ in plaats van ‘fokken’) dit jaar in Friendship, Coronie, een feit zal zijn. Ondernemer Cleo Gonsalves Jardin da Ponte zou volgens Starnieuws ver gevorderd zijn met de ‘infrastructurele voorzieningen’. Volgens hem zou Coronie een schaarste hebben aan leguanen, omdat het vlees van dit reptiel een delicatesse is in het district. Uit onderzoek is gebleken dat het district Saramacca veel leguanen heeft. Welk onderzoek hij bedoelde is niet duidelijk. Gonsalves Jardin da Ponte heeft plannen om de dieren daar te vangen voor zijn boerderij. Hij zei van plan te zijn in juni te willen starten met ruim 200 leguanen.

De fokkerij heeft een lengte van 150 meter en een breedte van 40 meter en ligt dichtbij de dijk van Coronie. Voor toeristen zal dit aantrekkelijk zijn, aldus de leguanenboer.

Eigenaar boerderij kampt met financiële tegenvaller

De Ware Tijd maakte in haar editie van 17 juni 2013 bekend dat de start van de fokkerij op zich laat wachten en dat zou volgens Gonsalves Jardin da Ponte komen door ‘financiën en vegetatie’. De werkzaamheden zouden traag verlopen door het ontbreken van een goed irrigatiesysteem. De geplante vegetatie heeft veel zoet water nodig. ‘Als wij straks in de grote droge tijd zijn, hebben wij een groot probleem, omdat alles zal afsterven’, zei de leguanenboer. Hij vroeg zich af of de reptielen het zullen overleven. Hij was van plan om meerjarige gewassen te planten, zodat er constant voedsel aanwezig is voor de leguanen.

Daarnaast liet hij weten een begrotingstekort te hebben van SRD 20.000 voor het aanbrengen van de omrastering rondom het gebied met een grootte van ongeveer 6.000 vierkante meter. Hij had media juni nog ongeveer SRD 15.000 nodig om het project af te ronden. Ten tijde van de artikel in de Ware Tijd was een hoeveelheid rivierschelpen aangevoerd waarop de leguanen kunnen broeden. ‘Ook hebben wij een kleisoort binnengehaald, waarop de vegetatie beter zal groeien’, zo liet Gonsalves Jardin da Ponte weten. Zodra de werkzaamheden zijn afgerond, zullen tweehonderd leguanen verhuisd worden naar de boerderij. Harold Sijlbing verklaarde 17 juni: ‘We gaan samen kijken op welke wijze we voor de nodige middelen kunnen zorgen, zodat het project alsnog kan worden afgerond.’

Gonsalves Jardin da Ponte laat mij vandaag weten sponsors te zoeken om de aanschaf van golfplaten of gladde galvaan wanden te kunnen bekostigen, die geplaatst moeten worden om te voorkomen dat leguanen kunnen ontsnappen. Hij heeft diverse potentiële sponsors aangeschreven, echter zonder het gewenste resultaat. De leguanenfokker staat er feitelijk alleen voor. Van de bank zou hij geen lening kunnen verkrijgen, omdat de aflossing een belangrijke rol zal spelen. De groeiproductie is na drie tot vier jaren, alvorens de ondernemer kan praten over geld in het laadje. Dan zijn het ook grote leguanen, met een prijskaartje.

Optimistisch en gedreven

Hij klinkt optimistisch en zeer gedreven. ‘De leguaan is historisch voor Coronie. Coronianen hebben altijd het vlees van het dier gegeten. De boerderij is een droom van mij. Als het geld niet via fondsen kan komen, dan ga ik andere manieren zoeken. Ik krijg veel reacties hoor en er zijn twee boeren in Saramacca die hebben aangeboden om daar leguanen voor me te gaan vangen, omdat de dieren veel schade toebrengen aan hun gewassen.’

Is er werkelijk schaarste aan leguanen? Jaarlijks worden vele dieren geëxporteerd.....

Maar, is er werkelijk schaarste aan leguanen in Suriname? Die vraag kun je stellen gelet op het aantal in het wild gevangen exemplaren dat nog steeds jaarlijks vanuit Suriname wordt geëxporteerd. Uit de exportcijfers in de CITES (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora) export handelsdatabase blijkt dat tussen 1981 en 2011 maar liefst 503.201 groene leguanen zijn geëxporteerd, op een totaal aantal uitgevoerde wildvangdieren van 850.700. In 1993 werden de meeste leguanen, 40.715, Suriname uitgevlogen en het minste aantal in 2004, 1.227. Vorig jaar werden nog 7.259 leguanen geëxporteerd - waarvan 6.150 naar de Verenigde Staten -, op een totaal aantal van 9.909 geëxporteerde dieren. Kennelijk is er geen schaarste aan dit reptiel in Suriname en is het zelfs de diersoort die het meest uit Suriname jaarlijks wordt uitgevoerd. Als doel van de exporten vermeldt de CITES handelsdatabase ‘commercieel’. Voor Amerika zal dat doel ongetwijfeld consumptie zijn.

 

Uit de exportcijfers kan de conclusie worden getrokken, dat een speciale fokboerderij met als doel het in stand te houden van de soort niet nodig is. Zou er echt een schaarste zijn, dan zou de regering de export van leguanen moeten verbieden, om de soort in het wild in stand te houden. Waarschijnlijk zijn de hoofddoelen voor de komst van de boerderij het aantrekken van toeristen naar het district en het leveren van leguanenvlees voor de consumptiemarkt.

De heer Gonsalves Jardin da Ponte denkt dat de overheid de export van leguanen niet stopt, om meer mensen te interesseren voor het in gevangenschap houden en fokken van de dieren, omdat er wellicht in de nabije toekomst een schaarste aan deze diersoort zou kunnen gaan ontstaan. Hij was overigens niet op de hoogte van het feit, dat er vanuit Suriname jaarlijks vele levende leguanen worden geëxporteerd voor de commerciële handel.

Eind dit jaar operationeel

Cleo Gonsalves Jardin da Ponte is in ieder geval vastberaden om ervoor te zorgen dat de eerste, zijn, Surinaamse leguanenfokboerderij eind dit jaar helemaal gereed is. De afgelopen maanden heeft hij zich in de leguaan kunnen verdiepen en van LBB heeft hij al in een vroeg stadium handleidingen ontvangen van hoe soortgelijke boerderijen operationeel zijn in landen als Nicaragua, Costa Rica en zelfs Aruba. De vijf leguanen die hij op dit moment houdt, gebruikt hij als een soort studieobjecten.

Een leguanenboerderij in Honduras:

Noot:

De Ware Tijd besteedde op 31 juli 2014 aandacht aan de voortgang van het leguanenproject in Coronie. De boerderij is nog steeds niet voor publiek geopend.