Suriname kan maar niet wennen aan auteursrecht en......SASur

Auteursrechtenorganisatie SASur wordt met alle, lage, middelen door ‘muziekwereld’ bestreden

Minister van Justitie en Politie trekt beschikking in: SASur zou gevaar voor samenleving zijn

Kranten melken SASur-kwestie uit en laten zich voor karretje muziekgebruikers spannen

22-05-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Klein Duimpje tegen de reus, Calimero ‘zij zijn groot en ik ben klein’, Don Quichot tegen de windmolens ofwel SASur en de Surinaamse ‘muziekwereld’... De Stichting Auteursrechten Suriname, SASur, krijgt het de laatste weken zwaar te verduren vanuit de wereld van muziekafspelers. Het begint op een heuse soap te lijken. Hoofdrolspeler Prim Ramlal, voorzitter van SASur, heeft al die aandacht echter wel deels aan zichzelf te wijten.

Plotseling veel weerstand tegen SASur om betaling auteursrechten te voorkomen

SASur bestaat al een aantal jaren, maar pas sinds kort komt er plotseling weerstand tegen deze organisatie en ook tegen de voorzitter als persoon, omdat zij werk is gaan maken van datgene waarvoor zij in het leven is geroepen: ervoor zorgen dat componisten en musici wat verdienen aan hun muziekwerken. Het zijn de muziekafspelers in het land die zich de afgelopen jaren weigerachtig hebben opgesteld. Niemand wil werkelijk ook maar een cent aan SASur en dus aan componisten en musici afdragen. Die muziekgebruikers beweren wel dat ze wel willen betalen, maar in werkelijkheid willen ze dat niet of als het dan toch moet zo weinig mogelijk. Als zij de volle mep zouden moeten gaan betalen, dan konden wel eens een paar zenders uit de ether gaan verdwijnen..... Jarenlang hebben zij de Auteurswet 1913 ontlopen genegeerd en het is SASur die ze simpelweg met de neus op de feiten heeft gedrukt.

Auteursrechten leek Belfort trekt beschikking SASur in

Het voorlopig laatste hoofdstuk in deze jaren voortdurende soap is zaterdag 18 mei geschreven voor de minister van Justitie en Politie, Edward Belfort. Als een soort wanhoopspoging trok hij die dag de beschikking van de auteursrechtenorganisatie waardoor die sinds zaterdag weer enige tijd vleugellam zal zijn. Het besluit van Belfort volgt na druk vanuit met de Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven in Suriname, onder voorzitterschap van de directeur van Sky Radio & Televisie Anwar Lall Mohamed, en vanuit het Surinaamse parlement, De Nationale Assemblee. Als argument voor zijn impulsieve en ondoordachte besluit voerde de bewindsman aan, dat SASur een gevaar voor de samenleving zou zijn. Een argument dat waarschijnlijk geen stand zal houden in de rechtszaal: Ramlal heeft aangekondigd de staat voor het gerecht te slepen om het besluit van Belfort terug te draaien. Hij vindt het intrekken van de beschikking een lachertje.

Roti-man Doerga

Daarentegen wordt het besluit als een soort geschenk uit de hemel bejubeld door mensen als Anwar Lall Mohamed en Sammy Doerga, showorganisator en eigenaar van Alu Rotishop aan de L'Hermitageweg , waar je zelfs terecht kunt voor een roti burger..... Tja........ een roti specialist die denkt ook nog eens deskundig te zijn op het terrein van auteursrecht?
Doerga laat zich graag zien op televisie om SASur en Prim Ramlal zwart te maken en van alles en nog wat te beschuldigen.
Via zijn Facebookpagina meende hij zelfs op 18 mei namens de hele Surinaamse bevolking te spreken: ‘(...)Zowel de DNA (De Nationale Assemblee), als de Regering en de totale Surinaamse gemeenschap willen af van Sasur. (...)’ Maar, is dat wel zo?? Verder zei hij onder andere in reactie op het besluit van minister Belfort, de minister met het omhoog geheven wijsvingertje en de belerende toon: ‘Wij blijven alert en geven de minister alle ondersteuning die nodig is. Hij heeft een moedige stap ondernomen en heeft daadkracht getoond.’

Moedig?

Daadkracht?

Onzin, hij had immers al in een veel eerder stadium de beschikking kunnen intrekken. Maar, om redenen zag hij daar steeds van af. Kennelijk werd de maatschappelijke- en politieke druk hem iets te veel......

SASur gevaar voor de samenleving?

Ik zal me wel buiten de maatschappij plaatsen, maar ik ben het volledig eens met de opmerking van Prim Ramlal dat de beslissing van Belfort een ‘lachertje’ is. Het duidt erop dat er werkelijk niemand binnen zijn ministerie werkzaam is, die ook maar enig verstand van auteursrecht heeft.

Mijn eerste reactie op het bekend worden dat minister Belfort de beschikking van SASur heeft ingetrokken om de veiligheid van de samenleving te beschermen, was ook: wat een kul reden!
Hoe kan in vredesnaam een stichting die zich bezighoudt met auteursrechten een gevaar zijn voor de samenleving?
Het zijn juist de opponenten die met hun opruiende acties en taalgebruik die veiligheid min of meer een beetje in gevaar brengen..... toch?
Zijn het niet die organisaties die in een clipje op televisie onafgebroken het kantoor van SASur in beeld brengen met eronder vermeld het adres?
Wat beogen die organisaties hiermee?
Is het een publieke uitnodiging om SASur eens een bezoekje te brengen?
Het zijn die organisaties, die als kleine kinderen tekeer gaan tegen met name de persoon Prim Ramlal, die een reëel gevaar zijn voor de samenleving.
De regering zelf is een gevaar voor de samenleving door in deze periode van het jaar weer niet in staat te zijn om wateroverlast in het land te voorkomen. Een paar honderd bewoners van dorpen langs de Cotticarivier in de omgeving van Moengo moesten vanwege wateroverlast door de hoge waterstand van de rivier geëvacueerd worden...... Vele straten en percelen in Paramaribo staan volledig onder water met alle gevolgen en risico's van dien.....
Kortom, SASur een gevaar voor de samenleving?? Laat Belfort de kwestie SASur in perspectief zien en niet uit zijn voegen blazen.

Diverse Assembleeleden willen overigens nu plotseling dat de Auteurswet 1913 binnen afzienbare termijn wordt gewijzigd en aangepast aan deze tijd. Duidelijk is dat de heren en dames politici geen kaas hebben gegeten van die wet, laat staan van auteursrechten. Met het wijzigen of aanpassen van deze oude wet verdwijnt niet het internationaal erkende feit ,dat zoiets als auteursrecht bestaat. Dat kun je niet uit de wet halen, niet even wegpoetsen, want dan plaats je je als Suriname buiten de internationale juridische realiteit van de dag.

Kritische kanttekeningen bij handelwijze Ramlal

Natuurlijk zijn er kritische kanttekeningen te plaatsen bij de werkwijze en met name de transparantie van en bij SASur. Die moet zij absoluut gaan verbeteren. Maar, in essentie mag SASur doen wat zij doet. Het muziekrepertoire dat zij in beheer heeft, is ook gewoon via de website toegankelijk alleen met je er even wat moeite voor doen. Het vermeend ontbreken van een repertoire was steeds een van de kritiekpunten van muziekgebruikers: wat is het repertoire?

In deze hele kwestie komt weer boven drijven hoe men hier in algemene zin 'kwesties' aanpakt middels ‘Mamjo-gedrag’: elkaar bestrijden via de media, beschuldigen, zwart maken (vuilsmijterij dus) en vergeten om eens als volwassenen met elkaar rond de tafel te gaan zitten en dan weet ik zeker dat er een voor iedereen acceptabele oplossing komt. Maar, door nu als muziekgebruikers in filmpjes op tv Ramlal van van alles en nog wat te beschuldigen, een on- en minvermogenkaart er bij te slepen (een ziektekostenkaart bedoeld voor mensen die geen inkomen hebben of dicht tegen de armoedegrens aan leven), het uiterlijk van het kantoorpand van SASur te bekritiseren.....

Olga Heijns en Buma/Stemra

Natuurlijk is het vreemd, dat Prim Ramlal en zijn echtgenote een on- en minvermogenkaart hebben, omdat ze geen salaris zouden ontvangen. Maar, volgens de Nederlandse Olga Heijns, van de Nederlandse uitgeverij Next Era, zou Ramlal op een jaarrekening over 2011 een jaarsalaris hebben opgevoerd van SRD 3.2 miljoen. Nu is die informatie overigens door niemand bevestigd en is de rol die deze dame vanuit het niets is komen spelen bedenkelijk te noemen. Zij dook op 10 mei op met een soort media offensief en beweert mede namens de Nederlandse auteursrechtenorganisatie van muziekauteurs Buma/Stemra in Suriname te zijn, die volgens haar nog nooit een cent aan royalty’s heeft ontvangen van SASur. Ook haar eigen bedrijf heeft nog geen SRD van SASur ontvangen. 

Maar, ze is hier ook met een eigen agenda: het opzetten van een vestiging van haar uitgeverij, waarvan overigens niets op het internet is te vinden.....
Maar, wie meer wil weten over deze dame, voormalig manager en zakenpartner van de Amerikaanse DJ Roger Sanchez, klik hier, hier en hier.

Woordvoerder Bas Erlings van Buma/Stemra bevestigt in de Ware Tijd van vandaag, 22 mei, dat sinds de oprichting van SASur in 2005 het Nederlandse auteursrechtenbureau nooit gelden heeft ontvangen van de Surinaamse organisatie. SASur zou bij navraag door Buma/Stemra hebben aangegeven dat haar kosten hoger lagen dan de inkomsten en dat er daarom tot nu toe geen financiële compensatie vanuit Suriname is overgemaakt. De reactie van Ramlal: ‘Zusterorganisaties zijn ervan op de hoogte, dat ze in de eerste jaren van bedrijfsvoering niet uitgekeerd zullen worden.’ Volgens hem zijn er zijn tal van redenen die per land verschillen waardoor auteursrechtenorganisaties niet meteen gelden kunnen afdragen en dat wordt onderling gedoogd. Dat wil echter nog niet zeggen, dat SASur vrij spel heeft en zomaar geld achterover zou kunnen drukken, zo schrijft de Ware Tijd. Dat is nogal een suggestief opmerking van de krant die met een dergelijke tekst SASur bewust lijkt te criminaliseren.

Maar, al die op Ramlal gerichte vuilsmijterij heeft weinig meer met de basis van het 'probleem' te maken: de wijze waarop SASur mediagebruikers benadert om gelden te innen. Die wijze is verkeerd en onhandig.
Die vuilsmijterij heeft tot doel het monddood maken van SASur-voorzitter Prim Ramlal, hem en zijn organisatie min of meer het zwijgen opleggen door druk op de persoon uit te oefenen en door allerlei ongefundeerde negatieve informatie over hem naar buiten te brengen, slechts bedoeld om de persoon Prim Ramlal (en zijn echtgenote) te beschadigen. Ik ben blij dat dat in ieder geval (nog) niet is gebeurd. Natuurlijk, zoals eerder gesteld, ik heb ook mijn vragen en kanttekeningen bij de gehanteerde werkwijze van SASur en Ramlal, maar beiden (!) hebben bestaansrecht en de wijze waarop ze nu door tegenstanders via de media worden bejegend is beneden alle peil en normen van normaal menselijk, volwassen, contact.

Bedenkelijke rol media

Afbeelding gebruikt door Radio 10

In de hele ‘kwestie’ SASur spelen de Surinaamse media ook een bedenkelijke rol. Kranten melken SASur volledig uit. Bijna iedere dag laten kranten bijvoorbeeld wel weer iemand aan het woord om zijn of haar gal te spuwen over de stichting en voorzitter Ramlal. Hoe meer vuilsmijterij hoe beter lijken bepaalde media te denken. De Ware Tijd blijkt, zo is af te leiden uit bepaalde tekstdelen in artikelen, zelfs partij tegen SASur gekozen te hebben en dan begeef je je als onafhankelijke objectieve krant op een gevaarlijk hellend vlak.

Die krant berichtte maandag 20 mei, dat op 4 en 5 juni in het Amerikaanse Washington de World Creators Summit zal worden gehouden. Op deze bijeenkomst, een initiatief van de wereld auteursrechtenorganisatie CISAC, komen muziekauteursrechtenorganisaties uit alle landen bijeen. De Vereniging van Radio- en Televisiebedrijven in Suriname wil dat de internationale muziekauteursrechtenorganisaties WIPO (World Intellectual Property Organization) en CISAC (Confederation of Authors and Composers Societies) spoedig op de hoogte gesteld worden van het feit dat minister Edward Belfort van Justitie en Politie de beschikking van SASur heeft ingetrokken.

De VRTS heeft naar aanleiding daarvan aan de minister van Buitenlandse Zaken, Winston Lackin, in een brief gevraagd om de Surinaamse ambassadeur in Washington te instrueren de leiding van die conferentie ‘officieel te berichten over de recente ontwikkelingen in ons land’, aldus de VRTS in haar brief. Via allerlei wegen tracht de VRTS SASur te dwarsbomen, alhoewel deze actie weinig zoden aan de dijk zal zetten. Immers, formeel is SASur weinig aan te rekenen en de organisaties bij welke de stichting is aangesloten, zullen volgens mij dan ook geen gronden hebben om SASur uit hun ledenbestand te gooien of te royeren, omdat een aantal Surinaamse muziekgebruikers dat oh zo graag zien gebeuren.

De partijdige de Ware Tijd......

Een dag later is in dezelfde krant te lezen dat de Auteurswet 1913 versneld door het parlement zal worden aangepast, ‘om de samenleving eindelijk te verlossen van SASur’. Woorden van de krant, die zich dus publiekelijk tegen SASur heeft gekeerd als vermeende onafhankelijke krant.......

De Nationale Assemblee roept zelfs een speciale coalitiecommissie in het leven om de behandeling van de Auteurswet 1913 voor te bereiden.
Als er bepaalde belangen in het geding zijn kunnen zo maar wetten versneld worden behandeld, terwijl er enkele conceptwetten al jaren op behandeling liggen te wachten: de Milieuwet, de Anti-Corruptiewet...... Maar, neen, de macht van mediadirecteuren en muziekgebruikers blijkt achter de schermen van de Assemblee en de regering aan bepaalde touwtjes te kunnen trekken waardoor marionetten tot leven komen.

Op naar de dvd......

Auteursrechten zijn een feit, gelden moeten worden geïnd, de Auteurswet 1913 is aan verandering toe, maar de aanpak van SASur en de geslotenheid (terwijl zij veel info op de website heeft, die volgens mij maar weinig betrokkenen hebben ingezien) zou een aanpak van meer transparantie, meer openheid en meer duidelijkheid moeten worden, dan zal ongetwijfeld veel kritiek verstommen en dan zullen vervolgens directeuren van mediabedrijven en muziekgebruikers wel weer andere argumenten vinden om maar onder het financiële juk van auteursrecht uit te kunnen komen.

Auteursrechten? Men moet er nog aan wennen....... Overigens mogen tv-directeuren nog blij zijn, want straks gaat SASur ze ook nog, terecht, aanspreken op het illegaal vertonen van films, documentaires, concerten, et cetera vanaf dvd's..... want dat mag dus niet. Wordt ongetwijfeld vervolgd......