Opgewonden standjes in Surinaams parlement

Assembleeleden winden zich met schaamrood op kaken op over ‘pornografie' in HAVO/VWO lesboek biologie op MULO

Stuitende selectieve verontwaardiging onder politici

19-05-2013 Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – In Suriname kunnen parlementsleden zich soms druk maken om niets, vooral omdat zij zich niet goed vooraf over een issue hebben laten informeren. Neen, ze kaarten iets aan in De Nationale Assemblee, de Surinaamse Tweede Kamer, zonder van de hoed en de rand te weten, blazen een issue uit zijn proporties en maken van een mugje een olifant. Het parlement was donderdag 9 mei het toneel van een beschamende ‘pornografische’ voorstelling die nog zeker ruim een week bleef voortsudderen en zelfs op ministerieel laag, bedenkelijk, niveau.

Aanleiding was een gewoon Nederlands biologieboek met de titel ‘Biologie voor jou’ voor het eerste leerjaar van de HAVO en het VWO, dat per ongeluk bleek te zijn terecht gekomen op een MULO in het district Commewijne. Niets aan de hand zou je denken. Dat kan gebeuren. Maar, enkele Assembleeleden hadden er lucht van gekregen en vooral lucht van de volgens hun toch wel ‘pornografische’ inhoud van het lesboek. En dat was aanleiding om het onschuldige lesboek biologie op de agenda te plaatsen van het serieuze huis der democratie De Nationale Assemblee van 9 mei.

Selectief verongelijkte politici vinden dat regering ‘pornografie’ promoot

Eén van de voor haar beurt jammerende Assembleeleden was Diana Pokie van de BEP (de partij van Broederschap en Eenheid in de Politiek) uit het district Brokopondo. Zij vroeg zich hardop af of de regering niet bezig was om ‘pornografie te promoten’. Volgens het hevig verontwaardigde parlementslid was het gedeelte in het lesboek dat handelt over seksuele voorlichting, te ‘expliciet’ en ze zei dat te betreuren. Zo zouden seksuele handelingen met naam en toenaam beschreven worden en dat zou te ver gaan. De inhoud van het boek zou ook niet stroken met de Surinaamse cultuur. Haar collega Asiskumar Gajadien van de VHP (Vooruitstrevende Hervormings Partij), nooit vies van een stevige discussie in de Assemblee, ging zelfs zo ver door te stellen dat de regering strafbaar was door ‘pornografie te verspreiden’.

Voor de duidelijkheid, de betekenis van pornografie is boeken waarin opzettelijk seksuele zaken en handelingen worden beschreven om de lezer te prikkelen en het is ook een verzamelnaam voor films, afbeeldingen en verhalen die tot doel hebben de kijker seksueel te prikkelen. Een hoofdstuk ‘voortplanting’ in welk biologieboek dan ook, heeft volgens mij nooit de bedoeling om scholieren te prikkelen......

De vrije naaktheid van het binnenland

De preutse en toch ook wel hypocriete klagende politici in het parlement waren van mening, dat seksuele voorlichting wel moet en nodig is, maar niet op de manier zoals dat in het boek wordt voorgeschoteld aan leerlingen van het eerste jaar van de MULO. Die Assembleeleden hadden, vòòrdat het boek besproken werd in de Assemblee, zich niet laten informeren over de herkomst van het boek en spraken dan ook veel te voorbarig.

Hypocriet, omdat iedereen in deze tijd toch wel het besef heeft, dat de jeugd van vandaag allerlei wegen heeft om zichzelf op de hoogte te stellen van seksuele handelingen en hoe het nu feitelijk zit met de bijtjes en de bloemetjes. Tegenwoordig kan alles in geuren en kleuren op het internet worden gevonden en kinderen vinden dat ook. Het internet staat welhaast bol van porno, de geilheid druipt bijna uit alle hoeken van het beeldscherm. Daarnaast wordt er ook het nodige op de Surinaamse televisie vertoond. Daarenboven is de preutse houding van politici die woonachtig zijn in het binnenland opmerkelijk te noemen, gelet op het aantal jonge meisjes dat bijvoorbeeld in het district Brokopondo zwanger raakt. Jeugd wordt ook daar geconfronteerd met de letterlijke naaktheid van het leven. Bewoners baden zich in de kreken en rivieren en vrouwen lopen soms met ontbloot bovenlijf rond. Ook dat is cultuur en die cultuur wordt door de kids opgesnoven. Zij zijn niet blind. Een biologie lesboek waarin seksuele handelingen als pijpen en beffen met naam en toenaam worden beschreven is dan ook niet schokkend of stuitend voor ze.....voor velen zullen die woorden en benamingen in zekere zin gesneden koek zijn.

De voorzitter van de Assemblee, Jennifer Geerlings-Simons, zei het gewraakte boek te hebben ingezien en kwam als een soort moeder overste tot de slotsom dat er zeker geen ‘pornografie’ in te vinden is. Zij leek daarmee een van de weinigen in het parlement met enige moderne realiteitszin en besef van de betekenis van het woord ‘pornografie’ en de essentie en bedoeling van seksuele voorlichting.

Een dag nadat serieuze politici in het parlement zich smaakvol tegoed deden aan ‘pornografie’, kwamen ook wat reacties uit het onderwijsveld los. MULO-directeuren kwamen zelfs bij elkaar om over het spannende biologie lesboek te spreken. Volgens één van die directeuren, Errol Yzer van MULO Ritfeld, is de stof in het boek ‘te rauw voor zulke jonge kinderen’: in het eerste MULO leerjaar zitten leerlingen van 12 en 13 jaar.

Foutje: verkeerd bezorgd

Weer een dag later, zaterdag 11 mei, verschijnt plotseling de minister van Onderwijs en Volksontwikkeling (MinOV), Shirley Sitaldin, met de mededeling, dat het lesboek abusievelijk in de eerste klas van de MULO Commewijne terecht was gekomen. De minister zei, dat het districtsraadslid Marlon Budeke, één van de bezorgde ouders van leerlingen die geconfronteerd werden met de vermeende ‘pornografie’, haar al op 10 april in een brief over het boek had benaderd. Die brief had hij in afschrift naar De Nationale Assemblee gestuurd.

‘Er staan woorden in als glijmiddel aan de penis via de anus, pijpen en beffen. Dit kan je niet doceren aan leerlingen die net de zesde klas hebben verlaten, ook al is het seksuele voorlichting. Het leerboek biologie is geïmporteerd uit Nederland. In de Nederlandse cultuur zijn deze woorden misschien gangbaar in de omgangstaal, maar niet in Suriname’, zo liet Budeke de minister weten.

Voordat hij die brief verzond, had hij alle Assembleeleden die in het district Commewijne wonen, op de inhoud van het biologieboek geattendeerd, maar niemand reageerde.....

Budeke: ‘In het boek staat duidelijk vermeld dat het bestemd is voor scholieren van HAVO en VWO. Niet alleen het biologieboek, ook lesmateriaal voor VOS van andere vakken is verkeerd terechtgekomen, in de eerste klas van de MULO Commewijne.’ (VOS zijn alle VWO- scholen, IMEAO en HAVO)

Minister Sitaldin schreef Budeke op 20 april, dat het biologieboek terug zou worden gehaald. Maar, dat bleek 10 mei nog niet te zijn gebeurd.

Met die reactie van de minister leek de zaak te zijn afgerond. De geschrokken politici konden weer overgaan tot de orde van de dag, wetende dat het in feite allemaal om een foutje ging en het lesboek nooit bij de eerste klas MULO-leerlingen in Commewijne terecht had mogen komen. De ophef bleek feitelijk een storm in een glas water te zijn geweest. Ouders ook gerustgesteld en hun kroost zit thuis weer voor de computer of de laptop of op de BlackBerry stiekem naar pornovideo’s of -plaatjes te kijken. Wat is er nu leuker om op die wijze seksueel te worden voorgelicht....... De kids van tegenwoordig zijn op velerlei gebied wijzer en beter onderricht dan mening leerkracht, ouder of Assembleelid.

Maar, de storm laaide een aantal dagen later toch weer onverwacht op. Terwijl de Cotticarivier in het oosten van het land, bij Moengo, buiten haar oevers trad en een aantal langs de rivier gelegen dorpen onder water stroomden – met als gevolg dat ruim tweehonderd bewoners werden geëvacueerd naar vooral het Ronnie Brunswijk Stadion in Moengo – gooide de voormalig voorzitter van de ontbonden zogenoemde Task Force van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling, Eddy Jozefzoon, olie op het vuur.

De grote boze wolf Jozefzoon huilt er op los

De man liet 17 mei via diverse media weten, dat hij in het parlement ten onrechte als grote boosdoener was bestempeld, omdat hij de persoon was die verkeerde lesboeken zou hebben aangeschaft. Ook zou hij, zo beweerde hij, beschuldigd zijn een deel van de 8.2 miljoen euro die het project van aanschaf van nieuwe lesboeken voor het onderwijs had gekost, in eigen zak te hebben gestoken.
Tegenover het journaille wilde hij zowel zijn ergernis als zijn ei kwijt en zei onder andere, dat na het aantreden van Sitaldin op het ministerie het project niet meer werd uitgevoerd zoals oorspronkelijk was gepland. Volgens hem zijn voor het aanschaffen van de nieuwe boeken meerdere keren vergaderingen gehouden met vakleerkrachten van de MULO en het middelbaar onderwijs. Zij mochten meebeslissen over welke lesboeken aangeschaft moesten worden. Volgens de gebelgde Jozefzoon werden met iedere uitgever vier contracten getekend; voor de levering, adaptatie, implementatie en het arrangement van de boeken. De boeken werden in oktober 2012 geleverd en die moesten natuurlijk vervolgens worden gedistribueerd. De vakgroepen op de scholen hadden daarna drie maanden de tijd om de boeken te bekijken en aan te geven wat aangepast moest worden.
Jozefzoon: ‘Dit proces noemen wij de versurinamisering of adaptatie. In december 2012 zouden deze veranderingen aan de uitgevers worden doorgegeven en die zouden dan ervoor zorgen dat op 1 maart 2013 de versurinamiseerde boeken zouden worden overhandigd. De boeken die grotendeels ook verkeerd zijn gedistribueerd, zijn dus de ongewijzigde exemplaren en, omdat MinOV het traject van adaptatie niet heeft gevolgd en alles heeft stopgezet, zijn de veranderingen nooit doorgevoerd en is alles blijven staan.’

‘Ik praat erover, omdat het mij mateloos irriteert dat er nu gezegd wordt dat er verkeerde boeken zijn aangeschaft’, aldus Jozefzoon. Verder ontkende hij, dat de boeken via zijn zoon in Nederland zouden zijn gekocht, waardoor hij zich financieel zou hebben bevoordeeld.

De boeken zijn volgens Jozefzoon niet verkeerd, maar het ministerie heeft de boeken niet aan het daarvoor bestemde onderwijstype verstrekt. ‘Het biologieboek BvJ deel B is bestemd voor de HAVO en het VWO en niet voor de MULO dat deel A moet hebben. Dit staat trouwens ook op de boeken aangegeven, dus men moet beter lezen. Zo heeft ook een IMEAO-school wiskundeboeken gehad die voor HAVO/VWO bestemd zijn. Als MinOV zijn werk goed had gedaan was dit niet gebeurd, dus de schuld ligt niet bij Jozefzoon.’

Jozefzoon was zijn ergernis en zijn ei kwijt. Dat lucht op, moet hij gedacht hebben.

Maar, het was en is mij volstrekt onduidelijk waarom hij via Starnieuws is gaan jammeren, terwijl de essentie van de ‘kwestie – het abusievelijk bij eerste klas leerlingen van de MULO in het district Commewijne terechtkomen van een Nederlands HAVO/VWO biologie lesboek, waarin in begrijpelijk Nederlands wordt uitgelegd hoe ‘Jantje de honing haalt’, zonder ook maar enige vorm van pornografie – al was opgehelderd, verklaard en opgelost.

‘Jozefzoon moet zijn mond houden’

Natuurlijk volgde op dezelfde dag dat Jozefzoon de publiciteit zocht om min of meer zijn beschadigde reputatie wat bij te schaven, een niet mis te verstane reactie van minister Shirley Sitaldin, eveneens op Starnieuws, welke nieuwswebsite zich soms verlaagt tot een vorm van riooljournalistiek en er niet voor terugdeinst zich te lenen en te laten gebruiken voor zogenoemde vuilsmijterij over en weer van volwassen mensen zonder meteen, direct, hoor en wederhoor toe te passen.

Het door Jozefzoon aangeschoten wild (lees: minister Shirley Sitaldin) voelde na het lezen van de opmerkingen van de voormalig Task Force voorzitter een onstuitbare drang om terug te vuren, hard en ongenadig, zoals men dat alleen in Suriname doet. Alle fatsoensnormen, zo die er al waren, werden ter zijde geschoven, zelfs door een minister, en het schelden en beschuldigen van elkaar via de media ging vrolijk verder.

Sitaldin vindt de wijze waarop Jozefzoon met vuil smijt en valse beschuldigingen uit aan haar adres over de aanschaf van lesboeken ‘zeer schandalig’.

‘Niet ik heb een project gemaakt voor het MinOV, niet ik ben voor elk leervak van de MULO meer dan zeven en een half duizend boeken gaan kopen. Ik ken geen enkel project van adaptatie en opnieuw assembleren van boeken, waarvan je weet dat je eerst moet aanpassen aan Suriname.’

Ze vindt de toegepaste werkwijze bij de inkoop van lesboeken in Nederland niet correct.

‘Dus je koopt de boeken voor 8.2 miljoen euro, om dan weer met de uitgever het boek te gaan uitgeven in een aangepaste vorm. Als je aanpast, bestel je eerst een kleine hoeveelheid, maak dan je huiswerk met de vakdocenten en het veld, pas het materiaal aan en dan ga je de nodige aantallen aanschaffen of laten drukken. We hebben niet alleen het probleem met het biologieboek, maar met tal van boeken die door Jozefzoon in alle haast zijn gekocht en niet geschikt zijn voor het Surinaamse onderwijs’, onthult Sitaldin, die hiermee een onthutsend kijkje geeft in de slechte communicatie tussen haar en haar voormalig Task Force ‘inkoop officier’ Jozefzoon.

Op 3 mei heeft de minister vergaderd met de uitgever en de biologieleerkrachten over het bewuste boek. ‘Ik heb geïnformeerd en uitdrukkelijk navraag gedaan over de inhoud en ook of er klachten zijn. Er bleken geen klachten te zijn, behalve het geval van een ouder in Commewijne, naar aanleiding waarvan deze kwestie in het parlement is besproken. Ook met mevrouw Meye van het MULO-directeurenberaad heb ik overleg gepleegd. Wat er is gevraagd is training hoe om te gaan met de leerstof.’ Volgens de minister is alleen Jozefzoon verantwoordelijk geweest voor het aanschaffen van de boeken. Van de Nederlandse uitgeverij Malmberg in 's-Hertogenbosch zou Sitaldin hebben vernomen, dat de keus voor het biologieboekje door Jozefzoon zelf is gemaakt en niemand anders.

De bewindsvrouwe beweerde verder tegenover de rioolnieuwswebsite Starnieuws op 17 mei, dat er twaalf containers met lesboeken waren gekomen, dat er geen opslagruimte was, dat er dubbele bestellingen waren van Engelse lesboeken en dat er boeken waren die niet eens gebruikt konden worden. ‘Ik vind dat meneer Jozefzoon zijn grote mond dicht moet houden’, zegt Sitaldin. De man zou volgens haar ook nog eens duizenden natuurkundeboeken hebben ingekocht die niet gebruikt kunnen worden. Leerkrachten kunnen er niet mee werken, omdat ze niet geschikt zijn. Sitaldin: ‘Meneer Jozefzoon wist dat de natuurkundecommissie bezig was, maar heeft de commissie toch gedwongen om de boeken aan te schaffen. Nu zit ik ermee opgescheept. Wat moet ik met de boeken? Ik houd er niet van deze vuile was buiten hangen, maar nu word ik er boos over.’

We zijn niet dom

De vuile was hangt nu buiten aan een dun waslijntje te drogen en te wachten tot iemand de was van de lijn haalt. De MULO-leerlingen in Commewijne zullen er geen minuut minder door slapen. Die zullen waarschijnlijk helemaal niets van de gemaakte commotie over het verkeerd bezorgde biologieboek begrijpen. ‘We weten heus wel hoe we op de aarde zijn gekomen. En beffen en pijpen en zo, dat doen papa en mama toch ook? We zijn niet dom hoor of achterlijk. Er is toch internet en u wilt niet weten wat we daar allemaal op kunnen vinden en hebben gevonden. Oh ja, kijk maar niet in onze BlackBerry.’

De storm is geluwd. Het regenen is begonnen.....

Noot:
Het Dagblad Suriname bericht woensdag 29 mei:  'Schooldirecteuren, leerkrachten, docenten, pedagogen en functionarissen van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling, schoolbesturen van het bijzonder onderwijs en een psycholoog hebben gisteren breed gediscussieerd over het boek “Biologie voor jou”. (...)'. Uit de discussie werd duidelijk dat in het onderwijsveld feitelijk niemand moeite heeft met de wijze waarop in het lesboek, met name, de voortplanting wordt beschreven. Ook tijdens de discussie werd gewezen op tienerzwangerschappen, internet en mobiele telefonie, zoals ik in mijn artikel ook doe. Kortom, de jeugd schrikt niet van de inhoud van het lesboek en de daarin afgebeelde illustraties.