Illegale kleinschalige goudsector: pappen en nathouden

Zwalkende regering pakt milieuvernietigende porknokkers niet aan en gedoogt goudpontons

BEP-Assembleelid Asabina: ‘Jammer en triest om te zien hoe ons milieu wordt vernietigd

09-09-2012  COLUMN   Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – Deze week liet de eind 2010 ingestelde presidentiële commissie Ordening Goudsector (COG) weer eens van zich horen. Maar niet in al te positieve zin. Ordening van de sector blijkt onvoldoende om de illegale milieuvernietigende activiteiten van porknokkers in het binnenland en op het stuwmeer en rivieren aan te pakken. Het ontbreekt de overheid aan daadkracht. Geen enkele illegale porknokker wordt beboet en goudpontons worden oogluikend toegestaan om hun milieuvernietigende werk op rivieren en het stuwmeer te kunnen verrichten.

Dompig, altijd een glimlach.....

Eindelijk: de mijnbouwpas

De voorzitter van het Managementteam van de COG, Gerold Dompig, vond het tijd om weer eens op een in zijn ogen positieve wijze de nieuwspagina’s te halen met zijn commissie. Zo overhandigde hij de eerste zogenoemde ‘mijnbouwpas’ met ingebouwde chip, waarin informatie over de goudzoeker en een vingerafdruk is verwerkt, aan een Braziliaanse goudzoeker. Feitelijk wordt hiermee de eerste stap gezet naar echte registratie van de duizenden goudzoekers in het land, die overigens met die pas ook direct gekoppeld zijn aan de Belastingdienst. Positief dus.

Maar, hier verlopen zaken zelden meteen vlekkeloos. Het verstrekken van de pas gaat niet soepel. De goudzoekers moeten 700 Surinaamse dollar neerleggen voor het pasje en niet iedere goudzoeker in het binnenland loopt met zoveel geld op zak rond. Het gaat dus ongetwijfeld zeer lang duren alvorens alle goudzoekers in het bezit zijn van de pas.

Goudpontons

Dompig liet verder weten dat de eigenaren van zestien grote goudpontons, ofwel scalians, onlangs belastingaanslagen van gemiddeld 5 miljoen Surinaamse dollar hebben ontvangen. De pontons opereren al jaren in diverse rivieren, maar de eigenaren hebben nooit eerder belastingaanslagen ontvangen.

Goudponton/scalian op Stuwmeer. Foto: Ronny Asabina

Dit is opmerkelijk nieuws, omdat het bloot legt hoe ‘serieus’ de Surinaamse overheid de bescherming van de biodiversiteit neemt en hoe de regering haar eigen wetten aan de kant zet. Met het innen van belastinggelden bij de eigenaren van de varende goudfabrieken lijkt de regering de aanwezigheid van goudpontons in de Surinaamse wateren te gedogen. Natuurlijk! Om via de Belastingdienst de staatskas te kunnen spekken. Maar, volgens de wet is het verboden om in wateren naar goud te zoeken. Door de pontons en dus het zoeken naar goud in wateren te gedogen om de staatskas aan te kunnen vullen, gaat de overheid voorbij aan door haarzelf goedgekeurde wetgeving en zet zij zichzelf in het hemd.

Sinds de installatie van de COG heeft zij nooit echt opgetreden tegen de goudpontons in het land. Nu en dan haalde eentje – op het stuwmeer - het nieuws, omdat er geruchten de ronde gingen over de mogelijke identitei van de onbekende eigenaar ervan. Naar mijn weten is er nooit een ponton in beslag genomen of is een eigenaar beboet, laat staan voor de rechter gesleept. Natuurlijk niet, de pontons blijken nu een in andere zin een goudmijn te zijn voor de regering. En weer blijkt de unieke biodiversiteit en de flora en fauna op, in en rond rivieren en het stuwmeer voor de overheid ondergeschikt te zijn aan economische belangen.

Wie overigens actuele informatie van de commissie hoopt te vinden op de website van de commissie komt bedrogen uit: de website bevat totaal geen nieuwsoverzicht, laat staan actuele informatie. De COG heeft kennelijk geen behoefte om de Surinaamse bevolking adequaat te informeren over haar werkzaamheden. Alleen Gerold Dompig trekt nu en dan zijn mond open tijdens persconferenties of als gast van een actualiteitenprogramma op televisie. En Dompig heeft altijd 'goed' nieuws.......

Dompig beloont illegale goudzoekers Brownsberg Natuurpark

Maar, de commissie Ordening goudsector bleek deze week nog meer nieuws in petto te hebben. Dompig maakte namelijk ook bekend dat zijn commissie en de Geologische Mijnbouwkundige Dienst (GMD) een ‘belonings’ plan hebben bedacht om 12.000 hectare grond in de omgeving van Brownsweg ter beschikking te willen stellen aan de illegale goudzoekers in het Brownsberg Natuurpark. ‘Maar daar zijn natuurlijk voorwaarden aan verbonden’, aldus Dompig zogenaamd geruststellend.

Volgens hem is het nimmer de bedoeling van de COG geweest om goudzoekers die productief bezig zijn uit hun werkgebied te verwijderen. ‘Ons streven is om ze te brengen van illegaal naar legaal, want dan heeft de Staat ook inkomsten uit deze sector.’

Tja, mooie woorden, maar feitelijk is het plan te zot voor woorden. Want, wat nu gaat gebeuren lijkt op het belonen van illegale porknokkers. Geen ‘gewone’ illegale goudzoekers, maar porknokkers die gedurende jaren onder toeziend oog van de overheid en milieuorganisaties een beschermd natuurgebied hebben vernietigd en nu daarvoor beloond dreigen te worden met een stuk grond van 12.000 hectare, in plaats van dat zij beboet of voor een rechter gesleept worden voor hun vernietigende activiteiten in het Brownsberg Natuurpark.

Krijg ik een nieuwe auto van de regering, als mijn auto in de prak is gereden door een wagen met een blauw kenteken? Krijgt een opgepakte inbreker c.q. dief van een winkeleigenaar een nieuwe lcd-tv na een mislukte inbraak waarbij schade is aangericht in de winkel en wat goederen zijn buitgemaakt?

Asabina: ‘Suriname, waarheen...?’

Het Assembleelid Ronny Asabina van de Broederschap en Eenheid in de Politiek, BEP, is een van de weinige politici in Suriname die zich zorgen maakt over de ontwikkelingen in de goudsector in het binnenland.

Naar aanleiding van de recente ‘ontwikkelingen’ zegt hij in een reactie het ‘jammer en triest’ te vinden om ‘te zien hoe ons milieu wordt vernietigd’. Asabina: ‘Erger nog, een handeling en ontwikkeling die door de Staat wordt gevoed en in bepaalde gevallen ook geinitieeerd. Ik blijf erbij dat de ordening totaal onduidelijk, inconsistent en niet voorspelbaar is. Je kan geen touw eraan vastbinden. Volgens de Mijnbouwwet mogen mijnbouwrechten niet worden verhuurd. Maar, wij zien dat een grote meerderheid van de exploitanten werkt op concessies van derden.’

Over de nog steeds aanwezigheid van goudpontons op Surinaamse wateren en op het stuwmeer reageert Asabina alsvolgt: ‘De Mijnbouwwet voorziet niet in het winnen van goud op de bodem van rivieren, maar we maken mee dat het wordt gepropageerd. Tja..Suriname waarheen...?’