zaterdag 11 april 2020

Mexicaanse prostituees worden dakloos, omdat coronavirus klanten thuis houdt

Tientallen sekswerkers in Mexico-Stad gedwongen op straat te leven


Angst om coronavirus op te lopen houdt klanten weg en regering sloot hotels


Hongerig, bang en moe, tientallen sekswerkers in Mexico-Stad zijn gedwongen op straat te leven, omdat de angst om het coronavirus op te lopen klanten weghoudt en de regering sloot de hotels waar velen van hen woonden en werkten. Nu slapen ze onder geïmproviseerde tenten en op trottoirs, vertrouwend op maatschappelijk werkers en handouts voor het weinige dat ze hebben kunnen eten, en op elkaar om aanvallers en criminelen af ​​te weren.

'Ze zetten ons letterlijk op straat. We zijn een week op straat geweest, voordat we in de hotels woonden', zegt Marina Rojano, die al 24 jaar sekswerker is. Een andere vrouw, Jazmin Carrillo, zei dat ze eerder deze week wakker werd geschud op het trottoir toen twee mannen haar broek met geweld probeerden uit te trekken. 'Ik verdedigde mezelf zo goed als ik kon, ik schreeuwde dat de anderen moesten helpen', zei Carrillo.


De regering schat dat er in Mexico-Stad ongeveer 7.000 prostituees zijn. In een poging de verspreiding van het coronavirus, dat tot dusver 3.181 mensen heeft geïnfecteerd en 174 in Mexico heeft gedood, in bedwang te houden, beschouwden de gemeentelijke autoriteiten hotels als niet-essentieel en bevalen ze deze te sluiten.

'We spraken met de hotels over het niet verwijderen van de sekswerkers die daar wonen ... maar ze zouden niet moeten werken, omdat we midden in een internationale gezondheidscrisis zitten', zei een woordvoerder van het bestuur van Mexico-Stad. Maar, hotels in de arbeiderswijk Tabacalera hadden borden met de tekst 'geen dienst vanwege officiële bevelen' en verwijderden sekswerkers, waardoor ze gedwongen werden om zeilen op te zetten en de trottoirs te bekleden, volgens een getuige en tientallen interviews van persbureau Reuters met prostituees.

Het stadsbestuur zei, dat het schuilplaatsen voor hen aan het opzetten was en deelt 'Covid-19 noodhulp'-kaarten uit met 1.000 peso's - ongeveer $ 42 - voor voedsel en medicijnen. 'Niemand kan van 1000 peso's leven', zei Rojano. Toch zeiden sekswerkers dat alle hulp welkom was en op woensdag 8 april 2020 stonden honderden in de rij voor een kaart.

Sommigen hebben besloten te stoppen met werken, maar voor anderen betekent honger en de noodzaak om een ​​gezin te onderhouden dat dit geen optie is, ook al missen ze de middelen om zichzelf te beschermen tegen het coronavirus. 'Als ze niet eens genoeg geld hebben om te eten, hoe gaan ze dan betalen voor een gezichtsmasker, antibacteriële gel, handschoenen? Ze hebben niet eens geld voor koffie of eten', zegt Kenia Cuevas, die Casa de las Muñecas runt, een opvangcentrum voor transseksuele sekswerkers.



(Suriname Mirror/Reuters/Democracy Now/Twitter)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten