De Stichting ter Bevordering van de Journalistiek in Suriname (SBJS) wil de bestaande samenwerking met de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) verdiepen. SBJS-voorzitster Jane Kolf-Bergraaf wijst op het gezamenlijk belang dat de twee organisaties dienen, het bevorderen van de journalistiek, zo schrijft de Ware Tijd zondag 2 februari 2020.
Het enige verschil is, dat de stichting zich richt op educatie, terwijl de vereniging gericht is op het journalistieke beroepsveld. 'Nu is het zaak dat we weer gaan zitten en kijken wat we samen kunnen doen.'
De éénjarige journalistieke opleiding die in 2016 door de stichting werd opgezet, is eind november overgenomen door de Academie voor Hoger Kunst en Cultuur Onderwijs (AHKCO). Kolf-Bergraaf zegt, dat de organisatie doorgaat met het verzorgen van trainingen en uitvoeren van projecten. Ze vertelt dat de éénjarige opleiding is overgeheveld naar AHKCO, omdat deze 'helemaal' in het beleid van de opleiding past. De opleiding is bestemd voor mediawerkers, journalisten en communicatiemanagers met een middelbare opleiding of vergelijkbaar niveau.
Sinds de start in 2016 hebben veertien studenten deze afgerond. Nu staan zes studenten op het punt om af te ronden.
De SBJS-voorzitster erkent dat er met de overheveling van de opleiding naar AHKCO een gat is ontstaan in het budget van de stichting. Ze probeert dit op te vangen door zoveel mogelijk projecten in te dienen, 'om het enigszins te halen voor dit lopend jaar'.
Een van de projecten die de stichting binnenkort wil uitvoeren, heeft te maken met de versterking van vrouwen. Het projectvoorstel is enige tijd geleden ingediend bij de UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) en moet nog beoordeeld worden.
Ter extra informatie:
Journalistieke opleidingen in Suriname te versplinterd om bij te dragen aan kwaliteitsverbetering journaille
' (...) Hoofdredacteuren en krantendirecties lijken zich niet in te spannen om werkelijk kwalitatief goede journalisten in dienst te nemen, desnoods vanuit 'de Noordzee' ofwel Nederland (de paar bakra's die nu en dan bij Surinaamse kranten werkzaam zijn lijken zich over het algemeen te hebben aangepast aan het Surinaamse journalistieke niveau of hadden al een bedenkelijk niveau op het moment dat ze voor een Surinaamse krant gingen werken).
Een advertentie zoals hiernaast, die vele dagen te zien was een paar jaar geleden op de toen nog online zijnde website van het Dagblad Suriname, zegt veel over de wijze waarop redactiemedewerk(st)ers worden gezocht. Vereisten, alleen HBO-denkniveau en kandidaten moeten zelfs een pasfoto aanleveren. HBO-denkniveau?
Zou HBO-schrijfniveau ook niet handig zijn als medewerk(st)er van een redactie?
En wat ben je dan als redactiemedewerk(st)er?
Een (leerling-, kneusje-)journalist(e), een bureauredacteur of –redactrice of gewoon een typegeit?
En waarom in vredesnaam een pasfoto? Gaat een krant selecteren op uiterlijk....... Een advertentie waaruit de onvolwassenheid van de lokale journalistiek als zoete honing druipt.
Suriname kent vandaag de dag een paar zogenoemde op de journalistieke gerichte opleidingen, maar gelet op de inhoudelijke kwaliteit van journalistieke producties, zoals artikelen in kranten en op het merendeel van de websites van kranten en nieuwswebsites, is het effect van die opleidingen daarin nog niet terug te zien, verre van dat zelfs. Het journalistieke inhoudelijke niveau is oppervlakkig, niet diepgravend, te noemen. Daarenboven blijkt dat vele zogenoemde journalisten de Nederlandse taal nauwelijks machtig zijn. Maar, dat kan alleen boven water komen drijven door het ontbreken van kwalitatief goede eindredacteuren, voor zover er überhaupt eindredacteuren in dienst zijn bij kranten. (...)'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten