'Opgegeven begrotingstekort gemanipuleerd naar 5%, terwijl het in werkelijkheid 26.4% is''Waarom wordt gewacht met dringende zaken totdat camera’s op hen gericht zijn?'
'Als het aan de NDP ligt, en het ligt ook aan de NDP, dan blijft de fractie in De Nationale Assemblee (DNA) gewoon een verlengstuk van de regering. Voor een partij die ooit claimde bestuurlijke vernieuwing voor te staan is dit een gemiste kans om het bestuur van het land werkelijk naar een hoger niveau te tillen.
Omdat de NDP de meerderheid van de DNA-zetels bezit (26) kan geen enkele wet en geen enkele motie worden aangenomen zonder steun van deze fractie. Nou kan niet ontkend worden dat de NDP met haar meerderheid in DNA wel degelijk een aantal goede wetten heeft goedgekeurd, zoals recentelijk de nieuwe arbeidswetten, waar overigens ook de oppositie aan heeft meegewerkt. De NDP bezet zowel de voorzitters als de ondervoorzitters stoel in het hoogste College van Staat en het zijn NDP DNA-leden die tevens voorzitters zijn van vrijwel elke DNA-commissie, zoals de vaste commissies per ministeries. Men heeft daarmee toegang tot alle ministers en uiteraard ook tot ‘hun’ president.
Toch zien we dat NDP-fractieleden in DNA luidkeels tot actie komen en de ministers en de president oproepen om allerlei dringende zaken te bekijken. Het is logisch dat iemand die dat volgt zich afvraagt waarom zulke dringende zaken niet direct aan de ministers en aan de president worden voorgelegd wanneer de problemen zo groot zijn. Waarom wordt er gewacht totdat de camera’s op hen gericht zijn, terwijl al die dringende zaken alleen maar dringender worden?
Wat Cleon Gonsalves namens de PALU dinsdag heeft gedaan bij de algemene politieke beschouwingen, is bijna als een testcase te beschouwen. Een testcase om te zien waar de NDP haar meerderheid in DNA werkelijk voor wil gebruiken. Gonsalves heeft namelijk een voorstel laten ronddelen dat al eerder (2014) door de toenmalige PALU-fractie (als deel van de coalitie) was voorgesteld, namelijk om de begrotingen overzichtelijker te maken en om druk op de regering te zetten om nauwkeuriger te begroten. Het had geen zin om samen met de oppositie dit stuk als motie of wetsvoorstel in te dienen, omdat zoals gezegd er niets door DNA kan worden goedgekeurd zonder medewerking van de NDP-fractie. Hij stelde voor, dat de NDP met haar meerderheid dit stuk geheel of gedeeltelijk zou overnemen en tot een motie of een wetsvoorstel zou maken. Dit heeft zo'n ophef veroorzaakt bij de NDP-fractie, dat in elk geval duidelijk is geworden, dat er van die zijde niets zal worden ondernomen dat door de regering ook maar enigszins als druk kan worden ervaren, ook niet als het in nationaal belang is. En dat terwijl het in dit geval simpel ging om de manier waarop ‘leningen’ in de ‘begrotingen’ van de regering worden opgenomen.
Nog steeds worden ‘leningen’ in de begroting namelijk opgenomen als ‘inkomsten’. Daardoor krijgt de burger, maar waarschijnlijk ook vele leden van DNA zelf, een vertekend beeld van het geheel. Voor 2019 bijvoorbeeld staan wederom maar liefst Srd 7 miljard aan ‘Leningen’ geboekt als ‘Inkomsten’. Daarmee is het opgegeven begrotingstekort gemanipuleerd naar 5% terwijl het in werkelijkheid 26.4% is. Op deze manier kunnen vele zaken worden verdoezeld.
Zo zien we bijvoorbeeld niet direct dat al die plannen waar DNA zich over uitspreekt bij de begrotingsbehandeling niet zonder meer kunnen worden uitgevoerd. De fractieleider van de NDP heeft niet gewacht tot het voorstel hem bereikte maar heeft de zaak direct teruggewezen naar de PALU-fractie. Het ziet er absoluut niet naar uit, dat hij of zijn fractie aan de realisatie van dit voorstel zal meewerken, ondanks dat het toch een voorstel is in nationaal belang. En dat is natuurlijk zijn goed recht, maar het is duidelijk een gemiste kans om een positieve invloed te hebben op het bestuurlijke. Ook is meteen duidelijk geworden waar hij en zijn fractie staan.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten