 |
| (Bron foto's: American Bird Conservancy) |
'Totale populatiegrootte werd in 2016 op slechts 10 tot 15 individuen geschat' 'Het leefgebied van deze en andere vogelsoorten verdwijnt in rap tempo door houtkap, bosbranden en aanleg van landbouwgebied'Onderzoekers vonden afgelopen maand een heel bijzonder vogeltje. Van de Stresemanns tapaculo zou wereldwijd nog slechts een handjevol bestaan. Ze zijn niet buitengewoon groot of opvallend, de Stresemanns tapaculo is bijzonder, omdat het misschien wel het zeldzaamste vogeltje op aarde is. Niet verwonderlijk dus, dat de vondst van een exemplaar deze maand tot grote vreugde leidde en de hoop de soort van uitsterven te redden, aanwakkerde. De
Merulaxis stresemanni, beter bekend als Stresemanns tapaculo, staan bekend om het opstaande ‘toefje’ veertjes op hun kop. De zangvogeltjes worden zo’n 20 centimeter groot, hebben een lange staart en komen uitsluitend voor in de regenwouden in het oosten van Brazilië. De soort werd voor het eerst ontdekt tussen 1831 en 1839 en is sindsdien slechts een paar keer gezien.
De versnippering en verwoesting van het leefgebied van M. stressemanni, waaronder het Mata do Passarinho, oftewel het ‘Zangvogelwoud’, baren onder andere organisaties die strijden voor natuurbehoud, zoals de American Bird Conservancy (ABC) en het Braziliaanse Fundação Biodiversitas, grote zorgen.
Na maandenlang speuren, was men dus ook verheugd op 12 en 14 december een exemplaar te zien. Goed nieuws, vindt ornitholoog Martijn Hammers (Universiteit Groningen). '
In januari 2016 waren er nog maar drie paartjes bekend en werd de totale populatiegrootte op slechts 10 tot 15 individuen geschat', vertelt hij. Omdat er in 2017 geen exemplaren meer gevonden werden, vreesde men dat de soort was uitgestorven. '
Gelukkig is dat dus niet het geval, en is er misschien nog hoop voor het voortbestaan van Merulaxis stresemanni', stelt Hammers.
Ook ornitholoog Jente Ottenburghs (Universiteit van Uppsala, Zweden) is enthousiast.
'Het is altijd opmerkelijk als er een vogelsoort herontdekt wordt', vertelt hij.
'Zeker als deze al decennia lang niet gezien is.' Ondanks de mooie vondst, is de situatie zorgelijk: '
Men vond slechts één exemplaar', geeft Ottenburghs aan, '
zijn er nog wel andere aanwezig?'
Door de dichte begroeiing van het Zuid-Amerikaanse regenwoud moet men vooral op geluid afgaan.
'De opnames die de onderzoekers maakten, zijn dus belangrijk, omdat ze kunnen helpen om in de toekomst meer individuen te vinden.' Maar zelfs als de regenwouden meerdere vogeltjes huizen, is de kans dat de soort uitsterft groot. '
Zo’n heel kleine populatie leidt onder andere tot verlies van genetische variatie, waardoor individuen zich minder goed kunnen voortplanten en minder goed beschermd zijn tegen bepaalde ziektes', legt Hammers uit. 'Het leefgebied van deze en andere vogelsoorten verdwijnt in rap tempo door houtkap, bosbranden en de aanleg van landbouwgebied. Als we de dieren willen behouden, zal er dus snel iets moeten veranderen.'
Beide deskundigen zijn het erover eens; om de soort te helpen, zal men het habitat moeten beschermen. '
De vondst van deze soort kan worden gebruikt om extra bescherming te vragen voor het gebied', meent Ottenburghs. Daar zouden ook andere soorten baat bij hebben. '
Laten we hopen dat het bijna uitsterven van deze soort een wake-up call is', besluit Hammers.
(Suriname Mirror Reports/Kijk/American Bird Conservancy/ScienceAlert/Twitter)
