CLO-voorzitter Hooghart: 'De productie binnen landsdienarengroep moet verhoogd worden'

'Het is een cultuur van die samenleving en we moeten er van af komen'

Hooghart neemt FIFO weer eens op de korrel: 'FISO heeft kennis en ervaring dood gemaakt'


'De CLO is een hardwerkende organisatie, maar we moeten het ook hebben van de samenleving. We vertegenwoordigen de landsdienaren en ik vind dat de productie daar nog te laag is. De productie binnen de landsdienarengroep moet verhoogd worden', zegt voorzitter Ronald Hooghart van de ruim 80 bonden tellende Centrale van Landsdienaren Organisaties (CLO) vandaag, zondag 30 december 2018, op Starnieuws in een terugblik op het jaar 2018. 

'Maar, het is niet alleen de landsdienaar.' Hij vindt, dat het productieniveau van de totale samenleving verhoogd moet worden. De CLO-voorzitter noemt als voorbeeld de bouwsector, waar iemand betaald wordt om acht uren per dag te werken, maar effectief nauwelijks vier uren productie levert. 'Dus het is een cultuur van die samenleving en we moeten er van af komen. Ik denk dat we als CLO weer eens aan de bel moeten trekken, seminars moeten houden, werkdagen moeten houden op de ministeries om de mensen te motiveren om het beter te doen en productiever te zijn.'

Volgens hem ligt het aan het ambtenarenbezoldigingssysteem FISO (Functie Informatiesysteem Overheid) dat de productiviteit van de ambtenarij is gedecimeerd. 'Iedereen is ontevreden. Stel dat iemand twintig jaar op een afdeling zit, bijvoorbeeld Personeelszaken, en alle ervaring heeft. Het hoofd van die afdeling vertrekt. Dan komt die persoon met kennis en ervaring niet in aanmerking als hij of zij niet beschikt over een bachelor diploma. Want FISO is diplomabezit. Dus FISO heeft kennis en ervaring dood gemaakt', concludeert Hooghart.

'Dat heeft die hele overheid gedemotiveerd. Je kunt niet iemand van de universiteit nemen en daar zetten, zonder ervaring.' Hij legt uit dat het niet zo werkt. 'En Surinamers kennende, te a man sidon drape, no wan man o leri eng. Da a wroko ne go. Ef a mek fout, den taki: Lib eng mek a mek eng fout, want eng sdon en eng e tek en moni. Zo zijn we.'

Hooghart vertelt over zijn ervaring in een dorp, waar een brug een beetje kapot was. Op zijn vraag of er walabahout in het bos te vinden was, kreeg hij als antwoord: 'Ja, er is veel.' Op zijn voorstel om het walabahout te halen en de brug daarmee te repareren, kreeg hij echter als reactie dat de overheid de brug moest komen maken. 'Wat moeten we dan samen doen in dit land? Men heeft dit land zo ontwikkeld: winti wai, lanti pai. Er zijn allerlei subculturen die negatief werken op onze ontwikkeling en onze productiviteit. Ook al doe je iets goeds, men heeft altijd negatieve kritiek. Je bouwt huizen. Die huizen zijn niet goed. Maar, ze willen het wel hebben. Ze willen het gratis hebben.'

Het verdere betoog van Hooghart staat ook bol van zijn bekende retoriek en stokpaardjes. Lees het allemaal op Starnieuws.