- 'De aanvaller denkt, als je niet de mijne bent, dan kun je niet bij iemand anders zijn, ze proberen je niet te doden, maar bezorgen je een levend doodvonnis'
- Gezicht Ponce de Leon gereconstrueerd met kunsthuid uit Nederland
Na 35 operaties om haar gezicht te reconstrueren verbrand in een zuuraanval vier jaar geleden, heeft fe Colombiaanse Natalia Ponce de Leon haar woede overwonnen en is vastbesloten om te streven naar meer gerechtigheid voor een toenemend aantal vrouwelijke slachtoffers in haar land en wereldwijd.
De aanval op Ponce door een stalker buiten haar huis in Bogota heeft ze ernstige brandwonden over een kwart van haar lichaam opgelopen, maar heeft haar vastbesloten gemaakt iets te doen om een einde te maken aan de wijdverbreide acceptatie van geweld tegen vrouwen in haar thuisland.
Eén vrouw wordt gemiddeld om de drie dagen gedood in Colombia - vaak door hun echtgenoot, vriend of familie - en 55 gevallen van seksueel geweld worden dagelijks gemeld, volgens het National Institute of Legal Medicine en Forensic Sciences. Ponce zegt, dat het aantal zuuraanvallen tegen vrouwen groeide in Colombia, dat volgens de in Londen gevestigde liefdadigheidsinstelling Acid Survivors Trust International (ASTI) een van de hoogste percentages van zuuraanvallen per hoofd van de bevolking heeft.
Natalia Ponce de León, atacada con ácido, pide ayuda para otras víctimas https://t.co/qkSy6Fb1TZ pic.twitter.com/acWF0bzsT5— Noticias RCN (@NoticiasRCN) November 16, 2018
Ze zei, dat 53 gevallen werden gemeld in 2017, een stijging van 33 in vergelijking met 2016, met de meeste tegen vrouwen, ondanks haar campagne die leidde tot een nieuwe wet in 2016 - vernoemd naar haar - die de maximale gevangenisstraf voor zuuraanvallen tot 50 jaar verhoogde.
'Zuur wordt naar ons gegooid en we worden verbrand vanwege het feit dat we vrouw zijn. Wat mij is overkomen, kan iedereen overkomen ', zei Ponce, spreekster op de jaarlijkse Trustconferentie van de Thomson Reuters Foundation over slavernij en mensenrechten donderdag 15 november 2018.
'De aanvaller denkt - als je niet de mijne bent, dan kun je niet bij iemand anders zijn, ze proberen je niet te doden, maar bezorgen je een levend doodvonnis.'
Ponce, 38, zegt dat de pijn van de aanval altijd bij haar zal zijn, maar dat ze vastberaden is dat ze 'het negatieve in een positief kan veranderen' en andere slachtoffers kan helpen hetzelfde te doen.
ASTI zei. dat elk jaar ongeveer 1.500 zuuraanvallen wereldwijd worden gemeld, meestal tegen vrouwen, hoewel het werkelijke aantal waarschijnlijk veel hoger is, met de meeste slachtoffers te bang om zich uit te spreken. Hoewel het meest gebruikelijk in Zuid-Azië, vinden zuuraanvallen ook plaats in het Midden-Oosten en in Europa, waarbij Groot-Brittannië en Italië de laatste jaren een toename van de aanvallen melden, volgens ASTI. Eerder deze maand stierf een Oekraïense anti-corruptieactiviste, de 33-jarige Kateryna Handzyuk, drie maanden nadat ze werd aangevallen met zuur dat meer dan 40 procent van haar lichaam verbrandde.
Ponce richtte in 2015 een stichting op ter ondersteuning van zuurslachtoffers en daagde Colombia uit om een wet in te voeren met zwaardere straffen voor overtreders en gratis medische zorg door de staat voor slachtoffers.
'Veel overlevenden van zuuraanvallen kennen hun rechten nog steeds niet', zegt Ponce, die ook campagne voert om ervoor te zorgen, dat meer openbare ziekenhuizen gespecialiseerde verbrandingseenheden hebben.
De aanvaller van Ponce bevindt zich achter de tralies en zit een gevangenisstraf van 20 jaar uit, maar gerechtigheid blijft ongrijpbaar voor veel overlevenden van de zuuraanval, omdat de meeste misdaden van geweld tegen vrouwen ongestraft blijven en veel vrouwen weigeren naar voren te komen en aanvallen te melden, zegt Ponce.
Vaak hebben zuuraanvallen in Colombia betrekking op vrouwen met een geschiedenis van huiselijk geweld en worden gepleegd door jaloerse of wraakzuchtige vriendjes, echtgenoten, ex-partners en afgewezen vrijers. 'Het gerechtelijk apparaat en rechters in Colombia ... geven vrouwen nog steeds de schuld voor het geweld dat ze hebben gepleegd - waarom een vrouw op een bepaald moment buiten was, wat ze droeg', zegt ze.
Ponce zegt, dat ze gefocust is op het meer veerkrachtig worden en het 'omarmen van tegenslagen' - niet de man die haar identiteit vernietigde. 'We kunnen niet als slachtoffers blijven, we kunnen niet in een gevangenis leven, haat en woede is een gevangenis, ik heb veel boosheid gehad, ik heb geleerd de boosheid kwijt te raken zodat ik weer kan ademen.'
(Suriname Mirror/Reuters/Sight Magazine/YouTube/Twitter)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten