'Ontwikkelingsideologie NDP-regering gestoeld op bevoordelen kleine groep partijloyalisten' 'Openlijke vriendjespolitiek lijkt een regel in het beleid van de regering te worden'
Het lijkt er steeds meer op, dat de ontwikkelingsideologie van de NDP regering gestoeld is op het bevoordelen van een kleine groep van partijloyalisten, terwijl het volk verarmt. Zo bleek bij de opening van de nieuwe rijstpelmolen te Wageningen, dat ook weer een NDP-topper achter de investering zit. De 'succesvolle' ondernemer is dezelfde NDP-topper die president-commissaris is bij SML Wageningen en nog overige functies bekleed binnen andere overheidsinstituten. Het is bijna voorspelbaar in wiens voordeel de 'huurovereenkomst' met SML Wageningen is gesloten.
Investeringen in de agrarische productie zouden het resultaat moeten zijn van een samenhangend regeerbeleid gericht op het verhogen van de productie en de leefomstandigheden van de landbouwers. Dit samenhangend agrarisch beleid in het algemeen belang ontbreekt tot op heden. Openlijke vriendjespolitiek lijkt een regel in het beleid van de regering te worden. Het lijkt erop alsof wij weer het wiel aan het uitvinden zijn en weinig leren uit de jaren van de oude politiek.
Bij de 1 oktober rede van de president in DNA (De Nationale Assemblee) werden succesvolle ondernemers genoemd, van wie de meesten hun succes alleen maar te danken hebben aan schaamteloze bevoordeling vanuit de regeringspartij. Zelfs het uitdelen van de voedselpakketten gaat volgens de regel van het bevoordelen van slechts enkelen. Het volk en daarbij ook de NDP-achterban verarmt ondertussen en kijkt lijdzaam en gefrustreerd toe.
Een heleboel mensen hadden op z’n minst een voortzetting verwacht van het beleid van 2010-2015 dat samen met andere politieke partijen was neergezet. Een beleid waarin er daadwerkelijk vernieuwingen nog mogelijk waren, zoals bijvoorbeeld in de wetgeving voor de energievoorziening, water wetgeving, contracten met multinationale goudbedrijven en oplossingsgerichte benaderingen in DNA over de financiële huishouding van de Staat, het stabilisatiefonds en de gezondheidszorg. Maar, een beleid ook waarin er werkelijk oog was voor een sociaal beleid.
Nu de NDP met de meerderheid van 26 zetels in DNA het helemaal alleen voor het zeggen heeft, lijkt alles gericht op het bevoordelen van een kleine groep vrienden binnen de leiding. De hoop op vernieuwend beleid wordt steeds minder, alhoewel sommige NDP'ers nog de hoop hebben dat hen wat kruimels zullen worden toebedeeld.
Openlijke vriendjespolitiek is een uiting van arrogantie van degenen die aan de macht zijn, dat ook een kenmerk was van de oude politiek. Wat voor invloed deze oude politieke cultuur van patronage en vriendjespolitiek heeft gehad op de nationale ontwikkeling is inmiddels bekend uit het verleden: verarming en grote verdeeldheid onder het volk, politieke en economische tegenstellingen in de samenleving, valse 'etnische' scheidslijnen, verrijking van een kleine groep partijloyalisten, verzwakken van de zelforganisaties van maatschappelijke groepen waaronder religieuze organisaties, vakbeweging en coöperaties en uiteindelijk het uit frustratie wegtrekken uit het land van hoger opgeleide mensen.
Dan hebben we nog niet genoemd het slechte voorbeeld dat aan jongeren wordt gegeven over hoe zij vooruit moeten komen in het leven.
We hebben nog niet genoemd het feit dat Surinaamse jongeren vandaag de dag niet meer gemotiveerd kunnen worden om zich vrijwillig in te zetten voor het algemeen belang. Of het gevolg van deze politieke cultuur dat jongeren zelfs zo moeilijk gemotiveerd kunnen worden om naar school te gaan en verder te studeren. Dat deze politieke cultuur uiteindelijk geen blijvende economische groei voor grote groepen in de samenleving zal brengen is nu wel duidelijk, 43 jaren na onze onafhankelijkheid.
Deze oude politieke cultuur die wij uit ons verleden kennen is inmiddels achterhaald en we zullen ermee moeten afrekenen. Voortgaan op dit pad betekent dat we over 100 jaren nog steeds geen manier hebben gevonden om de problemen in ons onderwijs op te lossen, om huisvesting en werkgelegenheid voor grote groepen in de samenleving te garanderen, om het financieringsvraagstuk van de gezondheidszorg aan te pakken, om geweld in relaties terug te dringen, om op een modernere manier onze vuilverwerking aan te pakken en de ontwatering van Paramaribo moeten bewerkstelligen. Het zal betekenen dat de regering het volk zal blijven zoet houden met mondkappen als er weer bij een vuilbrand giftige rookwolken over Paramaribo en omstreken zullen worden gewaaid.
De PALU pleit voor duurzame ontwikkeling. Deze zal slechts op gang komen indien onze regeringen een ontwikkelingsbeleid voeren in het algemeen belang met de zo een groot mogelijke betrokkenheid van het volk bij het beleid, ongeacht politieke kleur, etnische afkomst, seksuele voorkeur of hoe dicht en hoe ver je bij de partijtop staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten