Varkenshouderij in Suriname zoekt Nederlandse varkenshouders

Geboren Surinamer zoekt vanuit zijn kantoor in Amsterdam naar Nederlandse varkensboeren


De varkenshouderij in Suriname staat nog in de kinderschoenen, maar het land wil graag ‘de voedselschuur van de regio’ worden. Het land zoekt daarom Nederlandse varkenshouders - zowel zeugen- als vleesvarkenshouders - die er een bedrijf willen beginnen. Dat zegt consultant Helmer Cruden van het bedrijf European Sur. De geboren Surinamer zoekt vanuit zijn kantoor in Amsterdam naar Nederlandse boeren die in Suriname een bedrijf op willen starten, aldus pigbusiness.nl vandaag, zondag 30 september 2018.

'Suriname is op zoek naar Nederlandse varkenshouders. Ze kunnen met hun kennis en jarenlange ervaring de Surinaamse varkenssector vooruit helpen.'

Suriname kent ongeveer 155 varkenshouders. Het gemiddelde Surinaamse bedrijf telt 340 zeugen. Een zeug in Suriname krijgt gemiddeld 26 biggen per jaar. 3.500 euro per hectare. 'Suriname kent veel voordelen. In Suriname spreken de mensen ook Nederlands. De taal is dus geen struikelblok. Bovendien is de grond veel goedkoper. Een hectare grond is vanaf 3.500 euro te koop in gebieden waar weinig of geen nutsvoorzieningen zijn. In de gebieden rond de steden, waar die nutsvoorzieningen wel aanwezig zijn, is de grondprijs hoger.'

'Ook kun je in het land direct beginnen met bouwen van een varkensstal. Daarnaast ligt het uurloon van een medewerker in het Zuid-Amerikaanse land veel lager dan in Nederland.'

Het overgrote deel van Suriname, zo’n 90 procent, is met oerwoud bedekt; het Amazoneregenwoud. Voor er kan worden begonnen met bouwen, moet er dus een stuk ontbost worden. 'De Surinaamse overheid steunt de landbouw, zodat dit geen problemen oplevert', vertelt Cruden. Nederlandse ondernemers die een varkensbedrijf op willen starten in Suriname kunnen niet rekenen op een subsidie. 'De Surinaamse overheid heet Nederlandse varkenshouders van harte welkom, maar verstrekt hen geen subsidie, omdat de overheid daar geen geld voor heeft.' 

De energievoorzieningen zijn minder goed geregeld dan in Nederland. De Surinaamse overheid regelt de levering van gas, water en elektra. 'Een storing is niet zoals in Nederland binnen drie uur opgelost. Af en toe duurt het drie of vier dagen voordat een elektriciteitsstoring is opgelost. Installeer daarom zonnepanelen op de daken van de nieuwe stallen. De zon schijnt dagelijks. Regel een stroomaggregaat en watervoorziening zodat je niet afhankelijk bent van de Surinaamse overheid voor de levering van elektriciteit en water', adviseert Cruden.

Suriname heeft een tropisch regenwoudklimaat met een grote en kleine regentijd, alsook twee droge tijden. De temperatuur schommelt tussen 24 en 36 graden Celsius. Gedurende de regentijd is de gemiddelde temperatuur 27,3 graden, terwijl die tijdens de droge tijd oploopt naar 32 graden Celsius. ‘s Morgens loopt de temperatuur geleidelijk op van circa 24 graden naar 32 tot 34 graden (tussen 14.00 en 16.00 uur) om daarna geleidelijk aan weer te dalen naar 24 graden (tussen 04.00 en 06.00 uur). 'In Suriname is het gemiddeld genomen warmer dan in Nederland. Het voordeel is dat je geen stookkosten hebt bij de jonge biggen.'

Varkens-, pluimvee-, rundveehouders, akkerbouwers en andere agrarisch ondernemers die geïnteresseerd zijn om een varkens- of ander agrarisch bedrijf op te starten in Suriname kunnen per mail contact opnemen met Helmer Cruden; via Europeansur08@gmail.com of via Facebook Europeansur.

'Naast varkens wil de regering ook dat de akkerbouw in het land groeit. Voor Nederlandse agrarisch ondernemers biedt het land heel veel mogelijkheden. Suriname kan en zal de voedselschuur worden van de regio, zei de Surinaamse president bij zijn aantreden in 2010. Land, water en zon zijn in voldoende mate aanwezig; slechts de investeerders ontbreken nog. Waarom niet met een schuinoog richting Nederland kijken als de boeren de kennis in huis hebben? In Suriname wordt Nederlands gesproken, de taal zal in ieder geval geen struikelblok zijn.'

Om in te haken op de uitspraken van de president destijds, hoopt Cruden middels een particulier initiatief een steentje te kunnen bijdragen aan het verwezenlijken van deze droom. Het initiatief zal meer het karakter hebben van een proef om te kijken of de Nederlandse boer daar voet aan de grond kan krijgen.