PALU-voorzitter Hok: 'Soms weten we niet eens hoe erg we als volk gekoloniseerd zijn'- 'Het TRIS kwam alleen in actie tegen ons Surinamers om hier de rust te bewaren'
Hok manifesteert zich als subjectieve ongenuanceerde anti-koloniaal anno 2018....
PALU-voorzitter Jim Hok stelt, dat het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) eerst als instituut zelf gedekoloniseerd worden, alvorens het kan bijdragen aan dekolonisatie van het Surinaamse onderwijs.
Het beste bewijs voor deze stelling is gelegen in de recente misgreep om Belgische experts aan te trekken voor deze job boven Surinaamse deskundigen. Dit komt bovenop een debacle van niet eens zo lang terug waarbij een poging is gedaan tot vernieuwing van het onderwijs middels de introductie van wel erg 'Hollandse' schoolboeken, zegt Hok, zo is vandaag, donderdag 25 januari 2018, te lezen o Starnieuws
'Niemand hoeft over deze uitspraak hard feelings te hebben. De PALU zal de eerste zijn om te erkennen dat dekolonisatie geen eenvoudig proces is. Het koloniale denken is hard en diep in ons volk geslagen. Om dat denken er weer uit te halen is een heel proces.'
'Het verdient zelfs een pluimpje dat bij het ministerie kennelijk het bewustzijn leeft dat ons onderwijs gedekoloniseerd moet worden. Soms weten we niet eens hoe erg we als volk gekoloniseerd zijn. Ga maar na dat er politieke partijen bestaan die de hele dag bezig zijn te bedenken hoe zij met behulp van Nederland hier in Suriname de politieke zeggenschap kunnen veroveren, dat wil zeggen in de regering komen. En dan staan we er niet bij stil hoeveel steun zij ook nog krijgen van delen van ons volk. Noch die partijen, noch de stemmers zijn zich voldoende ervan bewust dat vanaf onze onafhankelijkheid alle Surinaamse regeringen zijn tegengewerkt door politiek Den Haag. Ook de regeringen die zich erg loyaal opstelden naar Nederland. Zij vragen zich bovendien te weinig af, indien ze daadwerkelijk regeermacht zouden krijgen met de ondersteuning van Nederland, hoe vrij zij wel zouden zijn om hier een beleid te voeren waarin de belangen van de Surinamers zelf op de eerste plaats komen.'
'Want daar gaat het toch om in dit staatkundig onafhankelijk land? Dat er bij het ministerie van Onderwijs het bewustzijn leeft dat wij moeten dekoloniseren is dus wel degelijk een goede zaak. Wij hoeven er ook niet aan te twijfelen dat de aangetrokken Belgische experts er alles aan zullen doen om Nederland uit de boeken te schrappen. Daar zullen zij zo hun eigen redenen voor hebben, gegeven hun huidige en vroegere relatie met Nederland. Maar onze dekolonisatie, dat wil zeggen onze samenleving vrij maken van de hebi’s die in de koloniale tijd in de hersenen van het volk en in de structuren van het land zijn verankerd, is niet een zaak van het ministerie van Onderwijs alleen, en zeker niet een zaak van Belgen. Onze dekolonisatie is een collectieve zaak, het is iets van ons allen en we moeten het dan ook samen doen. Bovendien moeten we elkaar daarbij helpen.'
'Neem nou de kwestie van het monument dat we bij Fort Zeelandia hebben geplaatst voor de Nederlandse Troepenmacht in Suriname, afgekort TRIS. Met alle respect voor de Surinamers die bij de TRIS hebben gediend, moeten wij ons realiseren dat dit leger toen een onderdrukkingsleger was van Nederland. Dit leger kwam alleen in actie tegen ons Surinamers om hier de rust te bewaren. Toen Guyanese militairen in 1969 post Tigri aan de grens innamen en het werkelijk nodig was om het Surinaams grondgebied te verdedigen, heeft Nederland de opdracht gegeven om in de kazerne te blijven, omdat het Nederlandse belang van toen niet gediend was bij militaire actie tegen Guyana. Een monument is een eerbetoon. Een eerbetoon geef je als volk in de eerste plaats aan je eigen helden. Wanneer we aangeven dat de TRIS het Nederlandse onderdrukkingsleger in Suriname was, dan moeten we ons toch afvragen welke eer we daaraan willen betonen. Het is verder tekenend voor de verhoudingen, dat de Surinamers die in de TRIS hebben gediend nooit dezelfde erkenning en voorzieningen hebben gehad als hun Nederlandse collega’s. Het mag dan ook duidelijk zijn, dat niet alleen het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur als instituut gedekoloniseerd moet worden. Bovenal geldt dat dekolonisatie een collectief proces is en het wordt tijd om dat eindelijk eens bewust in ons nationaal beleid mee te nemen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten