Den Blauwvinger: Surinamers lijken gewoon Bouterse als hun president te willen...

COLUMN: Kritiek op- en protest tegen regeringsbeleid ontberen slagkracht en wil om 'te winnen'

Verdeelde vakbeweging weet geen vuist te maken en 'leden' niet te mobiliseren – Volk schreeuwt en jammert, maar echte actie blijft achterwege

12-06-2016  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De macht van de Surinaamse president Desi Bouterse lijkt niet te breken. Ondanks het door zijn regering Bouterse-I van 2010 tot en met medio 2015 gevoerde wanbeleid, dat de eerste maanden van zijn regering Bouterse-II gewoon is gecontinueerd, waardoor hij als een geslagen hond noodgedwongen en schaamteloos voor financiële steun heeft moeten aankloppen – met succes – bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in Washington, VS, kan hij verder gaan met zijn ondoorgrondelijke wanbeleid. Beleid dat het land aan de afgrond van een faillissement heeft gebracht en het lamgeslagen en vermurwde volk welhaast – net als de regering – aan de bedelstaf.

Onder het strakke regiem van het IMF worden – als overeengekomen voorwaarden - allerlei prijsverhogingen doorgevoerd, waaronder van de stroom- en watertarieven, en in sneltreinvaart gaan belastingwetten de komende maanden door De Nationale Assemblee (DNA) gejaagd en voor zeker aangenomen worden.

Met paar protestborden stuur je een regering niet naar huis

De afgelopen weken klonk overal kritiek op de verhoging van stroom- en watertarieven, op de steeds verder ongebreidelde en ongecontroleerde stijgende prijzen van producten in onder andere de supermarkt om de hoek, de op hol geslagen wisselkoers, de dienstreizen van ministers en delegaties, en op de overeenkomst met het IMF. Zoetjesaan zwol de kritiek aan en de demonstrerende aanhang van protestgroep 'We Zijn Moe' bij DNA en op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo nam wekelijks met tientallen toe. Teksten geschreven met zwarte stift en verf op de provisorisch in elkaar gedraaide kartonnen protestborden werden wekelijks harder van toon. Maar, daarmee verander je geen beleid en daarmee laat je geen regering vallen. Daarmee maak je geen vuist.

Vakbeweging eist, tegen beter weten in

Ondertussen kwamen de vakbeweging en delen van het bedrijfsleven eindelijk in beweging, gestimuleerd, gemotiveerd uiteraard door 'We Zijn Moe', door niemand anders. Twee protestmanifestaties wist de verdeelde vakbeweging te organiseren. Maar, niet meer dan een paar duizend mensen kwam daar op af en eiste het afschaffen van de verhogingen van de stroomtarieven en het vertrek feitelijk van het IMF. Eisen tegen beter weten in, immers vakbondsleiders hadden moeten weten, dat Bouterse en zijn clan niet naar een 'handjevol' demonstranten luisteren, zoals zij de afgelopen weken in allerlei overlegstructuren ook niet hebben gedaan. Er was dialoog, maar een partij zat niet met serieuze intenties aan tafel van overleg en dialoog en dat was de regering. Praten bijvoorbeeld als vakbeweging en bedrijfsleven over het niet door laten gaan van de verhoging van de stroomtarieven, terwijl je opponent, Bouterse, wist dat die verhoging gewoon door zou gaan, maar zijn mond hield. Iedereen werd aan een lijntje van de president gehouden en de president hield Jan en Alleman in toom.

Inmiddels heeft de vakbeweging in het weekeinde van 11 en 12 juni laten weten voorlopig geen protestmanifestaties meer te houden. 'Straatacties zijn nimmer ons doel. Een straatactie is een middel. En zo zijn er meerdere middelen om ons doel te bereiken', zo werd beweerd. Feit is echter, dat de Surinaamse vakbeweging slagkracht mist en de samenleving de wil om werkelijk in actie te komen.

Versplinterde vakbeweging bereikt met slechts twee protestmanifestaties niets

De vakbeweging is te versplinterd, te verdeeld - een vakbondsleider tevens Assembleelid namens regeringspartij NDP schept er plezier in om met vuil naar andere vakbondsleiders te gooien via de media - en te verstrengeld met de politiek. De vakbeweging weet niet goed hoe ze moet omgaan met de slechte financieel-economische situatie van het land. Met twee keren de straat op gaan, met het houden van een paar schreeuwerige toespraakjes en met niet realistische eisen aan het adres van de regering bereik je niets. Het enige dat bereikt wordt is meer macht en kracht bij Bouterse, ook in de vorm van fysieke versterking met pepperspray, rubberkogels en traangaas van de Mobiele Eenheid, zijn eigen beveiliging en andere gevechtseenheden. Bouterse luistert niet naar een zwakke vakbeweging en ongeorganiseerde burgers die nu en dan hun stem verheffen met schreeuwerige clichés als 'Bouta ga weg'. Bouterse zit niet aan tafel met ze, neen, hij ontwijkt ze, de vermeend volkspresident.

Verzet is te gering en te zwak, daadkracht ontbreekt

Het verzet is te gering, te zwak. Ook oppositionele partijen in het parlement zijn nauwelijks hoorbaar. Iedereen is te vriendelijk tegen een regeringsleider die op 30 juni waarschijnlijk ook nog wordt verblijd met een door de Krijgsraad tegen hem uit te spreken strafeis als hoofdverdachte in de lang voortslepende 8 decemberstrafzaak. Bouterse kan fluiten naar de in april 2012 gewijzigde Amnestiewet, die door de Krijgsraad niet rechtsgeldig is verklaard, maar dat terzijde.....

Terwijl in omliggende landen de bevolking massaal in verzet komt tegen corruptieve leiders, is de Surinaamse bevolking zo mak als een lammetje. Daadkracht is ver te zoeken, onvindbaar zelfs. Wel veel schreeuwen. Jammeren vooral en nu en dan even het gezicht laten zien bij een protestje van 'We Zijn Moe', dat is het. Echt, goed, breed georganiseerd verzet en actie, blijven uit. En zolang iedereen slechts schreeuwt en jammert en niet daadwerkelijk in actie komt, gaan Bouterse en zijn regering de regeerrit kunnen uitzingen. Maar, het begint er op te lijken dat Suriname dat wil....., immers die werkelijke actie, dat werkelijke verzet blijft uit.

In de leer bij buurlanden

De tijd is rijp dat vakbeweging en oppositie de handen openlijk ineen slaan en hun oppositie gaan verharden – wellicht kunnen ze eens hun licht gaan opsteken bij collega's in onder andere Brazilië en Venezuela – , zoals Bouterse zijn directe omgeving letterlijk aan het verharden is.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

12 juni 2016

Amsterdam-Paramaribo