Onderzoeksjournalistiek in Suriname bestaat niet

Het zijn 'opstelschrijvers op groep 8 niveau'

Het wachten is op echte School voor de Journalistiek

05-05-2016  Door: Paul Kraaijer

 
Onderzoeksjournalistiek in Suriname bestaat niet. Het journaille geeft hiervoor vaak als argument, dat zij daar niet voor wordt betaald. En dat is nou het probleem met de zogenoemde journalisten in Suriname. Bij kranten en nieuwswebsites in Suriname werken geen journalisten. Het zijn 'opstelschrijvers op groep 8 niveau'.

Immers, een echte journalist moet zijn/haar werk leuk vinden en met passie doen. Dat ontbreek echter.

Een echte journalist is dat 24 uur per dag, 7 dagen in de week en moet het leuk vinden om ook buiten kantooruren te werken aan artikelen en onderzoek te doen, ongeacht de hoogte van zijn/haar salaris. Een echte journalist creëert zijn eigen energie en tijd om zich te storten op onderzoek voor een artikel.

De eerste echte Surinaamse journalist en zeker onderzoeksjournalist moet nog geboren worden.

Overigens, zijn kritische, doorvragende, journalisten ook niet in Suriname te vinden. Ze zijn en schrijven oppervlakkig en ongeïnteresseerd, dat stralen negen van de tien artikelen uit.

Rechtbankverslaggevers? Ook die zijn in geen velden of wegen te bekennen. Rechtbankverslagen zijn erbarmelijk qua inhoud, de schrijvers hebben werkelijk geen kaas gegeten van Justitie, straf- en civielrecht, juridische terminologieën, enzovoorts.

Het wachten is nog steeds op een echte School voor de Journalistiek, desnoods en het liefst 'getrokken' door Nederlandse (oud-)journalisten. Wat er is aan versnipperde zogenoemde journalistieke opleidingen is amateuristisch van aard en inhoud, laat staan dat lessen worden verzorgd door echte, ervaren journalisten.

Journalistiek in Suriname? Bestaat niet. Nog niet. Op een positieve uitzondering na....