Den Blauwvinger: Suriname ontbeert een krachtige huurdersvereniging

COLUMN: Verhuurders maken op grove asociale wijze misbruik van huurders en woningzoekenden

Huurprijzen worden gevraagd in extreem hoge buitenlandse valuta en dat wordt gedoogd 

Laat de twee consumentenorganisaties aanzet geven om te komen tot een huurdersvereniging

21-12-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Afgelopen week werd weer eens in De Nationale Assemblee gedebatteerd over de verhuur van woningen in Euro's in plaats van gewoon in Surinaamse dollars ofwel Srd's. Dat is bij wet verboden en alleen een bedrijf als de SLM (Surinaamse Luchtvaart Maatschappij) mag producten aanbieden in buitenlandse valuta.

In de hele discussie over woningverhuur in extreem hoge buitenlandse valuta mist het aspect van een huurdersvereniging. In Suriname bestaat geen enkele organisatie die zich inzet en hard maakt voor de rechteloze huurder. Consumentenorganisaties (Consumentenkring en Consumentenbond) lijken zich daar ook niet echt druk om te maken, zich voor in te zetten.
Waarom niet?
Waarom is men in Suriname zo passief en laat men alles maar gedwee over zich heen komen? Wanneer wordt die vuist eens op tafel geslagen?
Surinamers kunnen luid en grof praten. Schelden en met vuil smijten is aan de orde van de dag, maar opkomen voor hun persoonlijke belangen en rechten is er nauwelijks bij. Gedwee wordt alles maar, welhaast slaafs, geaccepteerd.

Een loopje genomen en gesold

Met huurders wordt in Suriname een loopje genomen, er wordt met ze gesold. Verhuurders maken misbruik van hun huurders door extreme hoge huren en borgsommen (soms twee tot drie maanden huur vooruitbetalen als borgsom is normaal) te vragen, een positieve uitzondering daargelaten.

Maar, feit is, er worden exorbitante huurprijzen voor woningen (waar soms van alles aan mankeert) gevraagd en niemand maakt zich druk. Ook Assembleeleden niet, want ja, je kunt wel iets roepen in een openbare vergadering van het parlement, maar bij roepen mag het niet blijven. Je hebt als politicus weer even je punt gemaakt, geschoord en wat publiciteit gehaald, maar uiteindelijk zijn de huurder en de woningzoekende daar niet mee gediend.

Paraplutarieven uit de koker van de NDP

Zo stelde de fractievoorzitter van de NDP (Nationale Democratische Partij), André Misiekaba, 17 december, tijdens de begrotingsbehandeling in De Nationale Assemblee (DNA) nog voor om zogenoemde paraplutarieven voor huurwoningen in te stellen. Hij zei, dat bij huurders het idee leeft dat de verhuurder de koers bepaalt en dat op die manier de huurder automatisch is overgeleverd aan de grillen van de woningeigenaren. De NDP'er wil dat tarieven per woonomgeving en op basis van de grootte van een woning, per vierkante meter, vastgesteld worden. Eerder had president Desi Bouterse bij het beantwoorden van vragen gezegd, dat de huurder absoluut niet verplicht is de huur in buitenlands geld te betalen. Bouterse zei ook, dat de verhuurder de huurprijs wel in een vreemde munt mag vragen, maar dat niet moet eisen. De verhuurder mag kiezen het bedrag in Surinaamse dollar te betalen tegen de officiële wisselkoers van de Centrale Bank van Suriname en niet tegen een zwarte markt- of cambiokoers. De president lijkt zijn 'eigen' wet- en regelgeving niet te kennen.

Misiekaba: 'Het is goed als gezegd wordt, dat niet in vreemde valuta betaald hoeft te worden, maar ik had graag gezien, dat ook het vragen ervan door de verhuurder wordt verboden.'

Gebreken en ongemakken, daar betaalt de huurder veelal duur voor

De politicus had een punt. Huurprijzen voor woningen in buitenlandse valuta zouden verboden moeten worden. Verhuurders maken er op een ongelooflijke misbruik van en van de heersende woningnood, waardoor soms woningzoekenden gedwongen worden om in te dure huurwoningen te gaan wonen. Negen van de tien huurwoningen worden aangeboden in euro's. Huurprijzen vanaf zo'n 400 euro per maand zijn normaal, maar omgerekend in Srd's (Srd 1.686 op 19 december) voor velen niet op te brengen. Vaak zijn het ook nog eens woningen met de nodige gebreken en ongemakken. Schrijnend.

De meeste verhuurders zijn niets meer en niets minder dan ordinaire geldwolven, die weten dat huurders nauwelijks tot geen rechten hebben, maar die wel de huur netjes op tijd moeten betalen, want anders worden ze zo door hun huurbaas op straat gezet, zonder pardon.

Het wordt tijd dat de regering hier eens serieus werk van gaat maken en verhuurders aanpakt die woningen verhuren in buitenlandse valuta. Verhuurders die de fout in gaan zijn eenvoudig en snel te traceren en dus aan te pakken. Maar, de wil om tegen ze op te treden lijkt niet aanwezig te zijn. Waarom huurders dwingen – terwijl de wet het niet toestaat – de huur te voldoen in euro's? We leven toch in Suriname? Het is te gek voor woorden. Overigens geldt dat ook voor andere sectoren, zoals de autohandel. De meeste auto's in Suriname worden door garages en anderen te koop aangeboden in Amerikaanse dollars. Ook dat wordt gedoogd.

Consumentenorganisaties zouden met initiatief voor huurdersvereniging moeten komen

Wat de woningverhuur betreft zou het aan te bevelen zijn om bijvoorbeeld vanuit de consumentenorganisaties – zij zijn het toch die de belangen van de consument moeten beschermen? – met een initiatief te komen voor het oprichten van een huurdersvereniging, waardoor de druk kan worden opgevoerd op de regering en op asociale verhuurders om onder andere definitief een einde te maken aan de praktijk van het vragen van euro's om de maandelijkse woninghuur te voldoen. We leven en wonen toch in Suriname en niet in Europa?
Maak een einde aan de huidige absurde situatie in de woningverhuursector. Consumentenkring en Consumentenbond Suriname neem het initiatief en werk in gezamenlijkheid aan de oprichting van een huurdersvereniging. Toon eens, dat jullie werkelijk opkomen voor de consument.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger,

21 december 2015

Amsterdam-Paramaribo