donderdag 30 juli 2015

Den Blauwvinger: Suriname en selectieve woede na seksueel misbruik minderjarigen

COLUMN: Land zwijgt als minderjarige door lokale Surinamer is misbruikt, maar staat op achterste benen als verdachte een buitenlander is 

30-07-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Soms laten bepaalde zaken je niet los. Ze houden je bezig. Je stelt vragen, maar krijgt geen antwoorden. Je vraagt je af hoe iets mogelijk is. Je vraagt je of waarom mensen op bepaalde manieren reageren of juist helemaal niet. 
Een van dergelijke zaken is bijvoorbeeld het bericht – maar vooral hetgeen vervolgens (niet) gebeurde – van dinsdag 21 juli in het Dagblad Suriname over de arrestatie van twee mannen die jonge, minderjarige, meisjes seksueel hadden misbruikt. Het gaat om een man van 43 die door de politie van Wageningen werd gearresteerd voor misbruik van zijn 11-jarige nichtje en en om 36-jarige man die wordt verdacht van seksueel misbruik van zijn nichtje van 15 in Nieuw Nickerie. Gewoon een nieuwsbericht, tussen zovele anderen. Suriname zweeg. De deskundige kinderpsychologe zweeg. Op social media bleef het angstvallig. Geen ophef. Geen beroering in de samenleving. Opmerkelijk. Is het dan normaal? Geaccepteerd? Seksueel misbruik van minderjarige meisjes en jongens? 

Opmerkelijk. Immers, wanneer een buitenlander zich aan een dergelijk vergrijp schuldig maakt dan is Suriname te klein, dan staat Suriname op zijn achterste benen en vliegen de meest verschrikkelijke verwensingen dwars door alle social media en de gewone media heen om die pedofiel (want dat woord wordt dan snel in de mond genomen) – nog voordat die ook maar door een rechter schuldig is verklaard en veroordeeld – aan de hoogste schandpaal te nagelen.
Het is selectieve, hypocriete, woede.
Maar, als een lokale bewoner, een Surinamer, zich aan een minderjarig kind vergrijpt wordt over het algemeen gezwegen. Het lijkt normaal en geaccepteerd te zijn binnen de Surinaamse samenleving, seksueel misbruik van minderjarige kinderen, verkrachting van een jong meisje. En het gebeurt bijna maandelijks wel een keer. Maar, Suriname zwijgt. De deskundigen zwijgen. Het lijkt normaal, het lijkt geaccepteerd. Met verborgen schaamrood op de kaken wordt gewoon een andere kant op gekeken.

Opmerkelijk is het overigens ook, dat vooral het Dagblad Suriname lijkt te berichten over Surinamers die zich aan minderjarige kinderen vergrijpen of daarvan verdacht worden. Onderstaande zaken zijn allen in 2015 door die krant bekendgemaakt. Zelfs de meeste media zwijgen dus, kennelijk. Maar, niet als de verdachte pedofiel een buitenlander is.

Eind januari werd een 13-jarig meisje door de vriend (33) van haar moeder misbruikt. De man had eerst het meisje een slaapmiddel toegediend. De moeder woonde op dat moment drie jaren samen met die man en haar drie kinderen, twee meisjes en een jongen.

Een 12-jarig meisje werd 6 maart misbruikt door een buurman (23). Het meisje was bij de man in zijn auto gestapt om ergens te gaan wandelen. Maar, de rit ging naar de Wijdenboschbrug in Paramaribo waar hij het meisje onder bedreiging seksueel misbruikte. Daarna werd het meisje dicht bij haar woning door de man afgezet.

Eind april werd door de politie van Brokopondo een jongen van 12 opgepakt die een 6-jarig meisje had misbruikt.

Het Dagblad Suriname berichtte maandag 29 juni dat in Nickerie een 16-jarige jongen was gearresteerd voor het seksueel misbruiken van zijn neefje van 3 jaar.

Verder berichtte alleen Starnieuws, op gezag van het zogenoemde Algemeen Surinaams Persbureau (dat inmiddels een stille dood lijkt te zijn gestorven) op 11 maart vorig jaar dat een 51-jarige inwoner van het dorp Apoera, in het westen van het land, was gearresteerd op verdenking van seksueel misbruik van drie meisjes van 6, 8 en 10 jaar en vervolgens bleef het stil rond deze zaak.....

Al deze zaken hebben op geen enkele wijze geleid tot welke reacties dan. Let wel, in twee aangehaalde zaken waren de slachtoffertjes slechts 6 en 3 jaar jong..... Maar, Suriname zweeg. Geen ophef. Niets. Misschien was er sprake van algemene schaamte, terecht. Maar, er is kennelijk wel iets goed mis in het land als het gaat om seksuele normen. Alle seksueel misbruik zaken hebben voor zover bekend niet geleid tot welk deskundig onderzoek dan ook naar achtergronden, oorzaken, et cetera. Neen, Suriname zweeg, was stil.
Maar, dat was ter opfrissing van het collectief geheugen, bijvoorbeeld in maart 2011 wel even wat anders toen Starnieuws een hetze begon, en eigen rechter trachtte te spelen, tegen een Nederlandse leerkracht in het dorp Bofokoele, in het Boven Surinamegebied. De man werd door de nieuwswebsite, zonder dat er welk wettig bewijs dan ook nog was, op walgelijke en niet-journalistieke wijze neergezet en beschuldigd en zelfs veroordeeld als pedofiel. De zaak belandde zelfs in de politieke arena van De Nationale Assemblee. De man heeft altijd alle beschuldigingen ontkend en voor zover bekend is hij ook nimmer veroordeeld.

Overigens werd in dezelfde periode ook een andere Nederlander, directeur van een kindertehuis in het district Commewijne, aangehouden op verdenking van seksueel molest en mishandeling en ook die zaak leidde tot veel beroering. Deze man werd uiteindelijk schuldig bevonden en op 17 oktober 2012 veroordeeld tot zes jaar cel, tot verbijstering van zijn Nederlandse advocaat . Volgens de advocaat waren de beschuldigingen in deze zaak zo overduidelijk flauwekul, dat het in Nederland niet eens tot een rechtszaak was gekomen. De Nederlandse rechtspsycholoog Peter van Koppen had zelfs 'een vernietigend rapport opgesteld over de betrouwbaarheid van de getuigen. Maar, een van de Surinaamse rechters vond dat te mooi om waar te zijn en veroordeelde De G.', zo sprak de advocaat na de uitspraak.

Deze week werd nog een Surinamer veroordeeld voor seksueel misbruik van de 15-jarige vriendin van zijn dochter. De man kreeg slechts een jaar gevangenisstraf waarvan zes maanden voorwaardelijk met aftrek van de tijd die hij in voorarrest had doorgebracht. Hij had spijt betuigd in het beklaagdenbankje en dat was voor de rechter kennelijk voldoende aanleiding om hem in feite maar een paar maanden in een cel te laten doorbrengen. Tegen de man was door het Openbaar Ministerie twee jaar onvoorwaardelijke cel geëist......

Natuurlijk is geen enkel seksueel misbruik van een minderjarige door wie dan ook, Surinamer of niet-Surinamer, op welke wijze dan ook goed te praten. Maar, niet ontkend mag worden, dat wanneer de verdachte een lokale Surinamer is er nauwelijks tot geen aandacht aan wordt besteed, terwijl dat in zaken waarin een buitenlander verdachte is er juist zeer veel aandacht voor is in media en op social media, in welke vorm dan ook.

Dat roept gevoelsmatig de vraag op of seksueel misbruik van een minderjarige door een Surinamer wellicht minder erg is dan seksueel misbruik van een minderjarige in Suriname door een buitenlander. Laten we hopen van niet, maar de praktijk lijkt toch overduidelijk het antwoord te geven....en we gaan over tot de orde van de dag, alsof er niets aan de hand is.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
30 juli 2015 
Amsterdam-Paramaribo

zondag 26 juli 2015

Den Blauwvinger: Rukwindjes veroorzaken geen schade aan woningen, maar de mens...

COLUMN: Bij het minste of geringste rukwindje vliegen de dakplaten weer in het rond

Veel gejammer om eigen falen te verhullen

26-07-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het was niet voor het eerst, dat Suriname afgelopen week door een paar rukwindjes werd getroffen. Deze windjes lijken steeds vaker plotseling op te duiken. Maar, iedere keer lijkt het land weer van slag als het geconfronteerd is met de kracht van de natuur, de wind, de rukwind. Vooral de wijk Zorg en Hoop in Paramaribo werd dinsdag, 21 juli, het slachtoffer van de wind. Een omroep durfde zelfs te spreken van een 'oorlogsgebied'. Overdrijven is een kunst, maar niet voor bepaalde media die van de gevolgen van een stevige rukwind een natuurramp weten te maken veroorzaakt door, jawel, klimaatverandering, want klimaatverandering krijgt tegenwoordig overal ongefundeerd de schuld van.

Maar, de rukwindjes afgelopen week hebben weer eens duidelijk gemaakt, dat in Suriname het lijkt alsof op vele woningen zinken/golfplaten dakplaten met punaises aan de dakconstructie zijn vastgemaakt. Bij iedere rukwind vliegen ze weer in flinke aantallen in 't rond...., de dakplaten en het zijn vooral die zinken platen die her en der in straten liggen na een rukwindje en schade veroorzaken, ook aan geparkeerde auto's. Elektriciteitsmasten van de NV Energiebedrijven Suriname blijken ook een stevig windje niet te kunnen weerstaan en knappen als luciferhoutjes af. Het zijn dan ook veelal oude houten en mogelijk in slechte staat verkerende palen.

Veel, heel veel schade – veroorzaakt door de natuur, de wind – kan simpelweg voorkomen worden wanneer mensen (aannemers) eindelijk eens daken goed zouden leren bevestigen aan gebouwen..... Het zijn dan ook feitelijk niet de stevige rukwinden die schade veroorzaken, maar het is de mens. De mens, die door de jaren heen kennelijk met hamer en spijker dakplaten op amateuristische wijze op huizen heeft bevestigd. En het is de mens die na ieder rukwindje staat te jammeren, de schade aan zijn woning in ogenschouw nemende, en met een volkomen onterechte beschuldigende hypocriete vinger wijst in de richting van het fenomeen klimaatverandering om zijn eigen falen te verhullen: de met punaises, tape, spijkertjes, stenen en andere materialen bevestigde oude roestige dakplaten.

Als je bijvoorbeeld de daken op sommige woningen ziet...., een samengeraapt zooitje derdehands roestige zinken dakplaten, schots en scheef, half over elkaar heen en hier en daar zelfs gewoon 'vastgezet' met een paar grote stenen..... Het moest zo snel en goedkoop mogelijk, maar daar houdt de rukwind geen rekening mee.

En toch lijkt het land iedere keer in rep en roer te zijn als daken door de lucht vliegen bij het minste of geringste rukwindje en doen getroffen bewoners, media en anderen alsof er sprake is van een heuse ramp.
Zelfs Jörgen Raymann in Nederland jammert, want zijn oude school en kerk in Zorg en Hoop zijn ook getroffen. Hij wil actie, hij wil helpen en stapt al een dag later in het vliegtuig richting Zanderij. Een speciale Facebookpagina is in het leven geroepen: Zorgen voor Hoop.
Waarom bleef overigens een dergelijke actie uit na zondag 6 juli 2014, toen het district Nickerie en delen van Paramaribo plotseling onaangenaam werden verrast door stevige rukwinden? Zo'n 150 woningen en andere panden raakten toen door de rukwinden beschadigd. Afgelopen dinsdag waren dat er niet meer dan 70.

Actie? Ja, een bewustwordingsactie, om mensen duidelijk te maken dat veel leed voorkomen kan worden door dakplaten op een juiste wijze te bevestigen aan de dakconstructie.
Ramp? Welnee. De meeste schade wordt veroorzaakt door die weggewaaide dakplaten die op hun beurt tijdens hun vlucht en vrije val ook weer schade veroorzaken. De enige ramp is de woningbouw en de kennelijk ontbrekende controle op die bouw door het ministerie van Openbare Werken....

Kortom, geef niet dat ene stevige rukwindje de schuld, maar zoek de schuld bij de mens en zijn punaises.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
26 juli 2015
Amsterdam-Paramaribo

donderdag 23 juli 2015

Den Blauwvinger: Edwin 'Solo' Gefferie van alle markten thuis...

COLUMN: Voor het beroep marktmeester zijn geen speciale diploma's vereist

Circuspromotor, schrijver theaterstukken, acteur, radiopresentator, militair en....marktmeester

23-07-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Wie ooit in Suriname is geweest zal ongetwijfeld een of meerdere keren een bezoek hebben gebracht aan die ene grote, overdekte, markt in Paramaribo. De Centrale Markt aan de Waterkant, pal aan de Surinamerivier, in het centrum van de stad. Een toeristische trekpleister ook. Op de begane grond vooral verkoop van groente, vlees, vis en kruiden en op de eerste verdieping vooral verkoop van allerlei kleding. Kleurrijk, bont boven en de lucht van vis , kruiden en vlees beneden.

Maar, de Centrale Markt is aan het verloederen, verpauperen. Het is een grote onhygiënische bende beneden geworden, nauwelijks nog aantrekkelijk. Vis en vlees worden nauwelijks gekoeld bewaard voor verkoop aangeboden. Kip wordt ter plekke in stukken gekapt met houwers op vieze stenen 'tafels'. De vloer van de grote markt vertoont een smerig beeld. Tijdens een recent bezoek aan de markt van de minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, Soeresh Algoe, liet die weten dat als het aan hem lag de markt meteen zou worden gesloten.....

Gelukkig lijkt er eindelijk in positieve zin verandering te komen. De komst van districtscommissaris Jerry Miranda van Paramaribo Noordoost leidt tot actie en heeft inmiddels geleid tot het vertrek van de leiding van de markt, marktmeester Stephanus Korendam. Hij werd, zoals dat heet, eind juni ter beschikking gesteld van de directeur van het ministerie van Regionale Ontwikkeling. Miranda was niet tevreden met de werkzaamheden van Korendam. Standhouders klaagden al lange tijd over de situatie onder het lekkende dak van de markt, over het ontbreken van sanitaire voorzieningen en water, over de hitte en de slechte verlichting. Een passief handelende Korendam beweerde telkenmale die zaken bij zijn superieuren te hebben gemeld, maar hij liet ook weten dat de standhouders volgens hem overdrijven met hun klachtenreeks.

(Bron foto: YouTube)
En toen was daar plotseling, medio juli, Edwin 'Solo' Gefferie. Aangesteld als nieuwe marktmeester. Verrassend en toch ook wel een tikje ongeloofwaardig. Een van zijn eerste publieke verklaringen als marktmeester deed hij 17 juli tegenover Starnieuws: 'Er heerst een onoverzichtelijke, chaotische situatie op de Centrale Markt, die getransformeerd en geherstructureerd moet worden.' Inmiddels is begonnen met het renoveren van de achterzijde van de markt, waar groenten worden verkocht. Daarnaast is er al een speciale vishal gebouwd.
Gefferie liet ook meteen weten geconstateerd te hebben, dat mensen producten verkopen zonder toestemming en dat er een wildgroei onder taxichauffeurs voor de hal is die zonder toestemming ritten rijden van en naar de markt.

Marktverkopers reageren natuurlijk positief op de veranderingen en lijken blij te zijn met de komst van Gefferie. Zij hebben jarenlang geklaagd over de situatie, maar er gebeurde welhaast niets. renovatie. Nu, met Gefferie aan het roer, verwachten zij allerlei positieve veranderingen.

Maar, die Gefferie heeft totaal geen markt-'achtergrond' of –ervaring. De man is beroepsmilitair, majoor, schrijft nu en dan theaterstukken voor onder andere toneelvereniging Wan Denki, presenteert programma's op de staatszender SRS (Stichting Radio-omroep Suriname), waaronder het populaire spelletje 'Geen ja, geen nee', is acteur en circuspromotor onder de naam Solo Promotions (onder andere van het Circus Havana Cuba) en was een van de drijvende motoren achter protesten tegen de auteursrechtenorganisatie stichting Auteursrechten Suriname, SASur.

Hoe is deze veelzijdige man marktmeester kunnen worden van de grootste markt in Suriname, de Centrale Markt in Paramaribo? Het heeft er alle schijn van dat dit een van de zoveelste 'vriendjespolitiek'-aanstellingen is geweest. Immers, wat is de connectie van Gefferie met het marktwezen? Voor zover bekend, geen enkele.

Maar, wie weet blijkt hij met zijn charisma en werklust de juiste man te zijn op de juiste plek. Wil 'Solo' Gefferie echter van 'zijn' markt een succesverhaal maken, een wederopleving, dan zal hij zijn nieuwe job niet als een bijbaantje moeten zien, maar als een zware fulltime baan die dus veel tijd en energie zal vragen.
Het enige voordeel van de man is dat hij kennelijk van alle markten thuis is en dus nu ook van de Centrale Markt.....en hij heeft alle standhouders, zo het zich laat aanzien, in ieder geval achter zich staan en, niet onbelangrijk, Jerry Miranda.
Suriname kan binnenkort weer genieten van een welriekende, schone en overzichtelijke hygiënische Centrale Markt waar bezoekers weer met plezier naar toe kunnen gaan.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
23 juli 2015
Amsterdam-Paramaribo

zaterdag 18 juli 2015

Den Blauwvinger: Bouterse gaat op constructieve overlegtoer

COLUMN: Overlegcultuur voor de bühne doet zijn intrede in regering Bouterse-II

Formatiegesprekken NDP-top om in samenspraak met maatschappelijk veld vele problemen aan te pakken en 
om financieel falend beleid regering Bouterse-Ameerali te verdoezelen

18-07-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Herkozen president en NDP-voorzitter Desi Bouterse lijkt met zijn nog te vormen regering Bouterse-II ofwel Bouterse-Adhin een voor hem nieuwe weg in zijn geslagen. De weg van overleg, de weg van constructieve samenspraak met uiteenlopende zogenoemde maatschappelijke organisaties, de weg van luisteren naar het veld. Natuurlijk, gedwongen door omstandigheden. Gedwongen door de nijpende financiële situatie van de staatskas. Gedwongen door zijn eigen falende financieel-monetair beleid tussen 2010 en 2015.

Natuurlijk, hij kan niet blijven volhouden dat die slechte situatie enkel en alleen is en wordt veroorzaakt door een dalende goud- en olieprijs op de wereldmarkt. Dat is te gemakkelijk gezegd. Zijn regering heeft gewoon de afgelopen jaren te veel geleend her en der zonder oog te houden voor de dalende inkomsten.

Hij moet wel. Hij zal moeten luisteren naar de echte deskundigen in het maatschappelijk veld en zich eens keer niet laten leiden door zijn eigen ondeskundige adviseurs en log en daardoor veel te traag ambtelijk apparaat.

Verwachtingen niet waargemaakt
De afgelopen regeerperiode heeft Bouterse teveel verwachtingen geschept. Diverse groots aangekondigde projecten kwamen niet van de grond vanwege financiële tekorten. Wat te denken van het project om de Surinamerivier uit te baggeren bij Paramaribo, waardoor grotere schepen met een grotere diepgang bijvoorbeeld naar Paranam kunnen varen? Een voor Suriname economisch zeer essentieel project, maar bestuurlijk en politiek falen heeft dat plan ergens in een lade doen belanden. Wat te denken van het mooie glimmende paradepaardje van de president, het spoorproject, de aanleg van een spoorlijn van Paramaribo naar Onverwacht? Veel bekritiseerd, vooral door mensen die aan de Indira Gandhiweg – de grote verbindingsweg tussen Paramaribo en de internationale luchthaven Johan Adolf Pengel – wonen en die volledig zijn gepasseerd in de besluitvorming rond het project.

Regering werkt achterstevoren
Het is teveel gebeurd onder de regering Bouterse-Ameerali: eerst projecten met veel bombarie aankondigen, dan tot de ontdekking komen dat er toch wel de nodige weerstand is, dat er grondenproblemen opduiken, dat er juridische problemen blijken te zijn en vervolgens de projecten geheel afblazen of uitstellen om juridische- en grondenzaken recht te trekken en om financiering rond te krijgen. Het is de omgekeerde wereld. In Suriname begint de regering aan projecten aan het verkeerde eind. Achterstevoren projecten starten, daar is het land goed in.

Ordinaire wanbetaler
Laten we ook niet uit het oog verliezen dat de regering gewoon een ordinaire wanbetaler is.
Hoeveel aannemers wachten nog op vele duizenden Surinaamse dollars voor geleverde diensten?
Zijn alle leerkrachten werkzaam in het project Naschoolse Opvang inmiddels volledig betaald?
Zijn de stembureaumedewerkers, die op de verkiezingsdag 25 mei en de volgende ochtend hebben gewerkt, al uitbetaald?
Bus- en boothouders en vele anderen die diensten leveren voor de overheid moeten vaak te lang wachten op hun gelden. Vele toezeggingen worden gedaan en vervolgens genegeerd en niet nagekomen. En wie antwoorden wil van de regering, krijgt simpelweg geen antwoord, geen reactie. Want, ook fatsoensnormen in het normale intermenselijke verkeer zijn ver te zoeken bij de diverse ministeries. Maar, een burger die een rekening niet op tijd betaalt – veroorzaakt door het falende overheidsbeleid – krijgt binnen de kortste keren een deurwaarder aan de deur en voelt zich behandeld als een crimineel. Een regering die rekeningen niet voldoet lijkt vrij spel te hebben, krijgt geen deurwaarder of incassobureau op de stoep. Natuurlijk niet. De regering doet of juist niet wat die wil. De regering lapt eigen regels en wetgeving aan de laars. Zou er dan werkelijk sprake zijn van corruptie? Een veel gehoord woord tijdens de verkiezingscampagne van diverse oppositionele politieke partijen, zonder overigens dat woord te begeleiden met concrete voorbeelden.

Het sprookje van Bouterse: Wereldcrisis gaat Suriname raken
Door vervolgens als president aan te komen met een verhaal over een precaire financiële situatie, vervolgens met sprookje over een Suriname naderende wereldcrisis en met een verhaal dat burgers de broekriem strakker moeten gaan aantrekken, om slechts je eigen falende financieel beleid te verbergen, maakt je als herkozen president niet geloofwaardig en belooft een slechte start van een nieuwe regeerperiode. Daarenboven kondigde hij ook nog eens minder ministeries aan – van 17 naar ongeveer 14 –, om ook wat dit betreft later op zijn schreden terug te komen en stamelend te erkennen dat het samenvoegen en/of opheffen van ministeries toch wel een lastige zaak is en veel tijd zal gaan vergen. Eerst schreeuwen en dan pas nadenken, ook dat gebeurd net iets teveel in parlement en regering...

De gesprekken die Bouterse de afgelopen twee weken heeft gevoerd met allerlei maatschappelijke organisaties – van ondernemers en het bedrijfsleven tot rijstboeren en de landbouw-, visserij en veeteeltsector, van geestelijken tot het onderwijsveld, van de vakbeweging tot gepensioneerden en niet te vergeten de verschillende politieke partijen – waren slechts bedoeld om hoegenaamd een breed constructief overleg op gang te brengen om uiteindelijk te kunnen komen tot een breed gedragen en geaccepteerd regeringsbeleid, vast te leggen in een document. De inbreng van alle gesprekspartners van de NDP moet deels terug te vinden zijn in het komende regeringsbeleid.
Daarenboven lijkt het niet uitgesloten, dat ministeries mogelijk geleid gaan worden door a-politieke personen uit het maatschappelijk veld. Dat zou toe te juichen zijn: echte deskundige ministers op de diverse ministeries en niet langer politiek gestuurde figuren die slechts uit zijn op het maken van een snelle carrière maken om vooral de eigen zakken te vullen en niet echt denken aan de bevolking, aan de gewone burger die iedere dag de financiële problemen in zijn of haar portemonnee voelt. Een portemonnee die aan het einde van de maand even gevuld is, maar de bodem al laat ziet halverwege de volgende maand.

Financieel-monetaire lesje 
Als klap op de vuurpijl werd ook nog een presentatieronde georganiseerd, waarbij de governor van de Centrale Bank van Suriname, Gillmore Hoefdraad, en de minister van Financiën, Andy Rusland, de eerdere gesprekspartners van Bouterse en de NDP uiteenzetten hoe nu feitelijk die precaire financiële situatie eruit ziet. Dat leidde weer tot het opzetten van een platform dat met oplossingen moet komen voor de financiële problemen. Allemaal leuk en aardig, maar de burger weet nog steeds niet waar hij of zij aan toe is. Deelnemers aan alle gesprekken en presentaties reageren slechts in wollige, politiek correcte clichétermen en niemand laat het achterste van zijn of haar tong zien. Het lijkt allemaal op pappen en nathouden, op luisteren, op ja en vooral amen knikken, informatie opzuigen en vervolgens zwijgen en op de oude voet verder gaan.

Het wachten is nu op de vraag wie welk ministerie gaat leiden?
Heeft Bouterse echt en serieus naar het maatschappelijk veld geluisterd en blijft hij luisteren? Komen er werkelijk deskundige bewindslieden?
Of valt Bouterse snel terug op het beleid dat door zijn team Bouterse-Ameerali vijf jaren lang werd uitgevoerd en tot de huidige problemen heeft geleid?

Kom niet aan met verhalen om eigen falend financieel beleid te verdoezelen
De door Bouterse ingezette koers van constructief overleg met het maatschappelijk veld lijkt op het eerste gezicht goed (bedoeld), vernieuwend, verfrissend, positief. Hoeveel uit dat overleg uiteindelijk zal terug te zien zijn in het nieuwe regeringsbeleid, zal de nabije toekomst moeten uitwijzen.
Maar, kom niet aan met allerlei verhalen om het eigen falende beleid de afgelopen vijf jaren te verdoezelen. Want, tja, de huidige zogenoemde precaire financieel-monetaire situatie is door Bouterse en zijn oude ploeg zelf veroorzaakt en dat mag en moet gezegd worden om de ogen geopend te houden en om de burger niet in te laten dutten met al die waarheid verdoezelende sprookjes.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
18 juli 2015
Amsterdam-Paramaribo

donderdag 16 juli 2015

Stembureaupersoneel wacht al bijna twee maanden op geld

Overheid toont weer aan wanbetaler te zijn

Ministerie van Binnenlandse Zaken weigert te reageren op vragen over uitblijven betaling

16-07-2015 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Diverse medewerk(st)ers die voor en tijdens verkiezingsdag 25 mei hun diensten hebben verleend, blijken nog steeds niet door de overheid te zijn betaald. Meer en meer zijn vooral via media en social media kritische geluiden 'te horen' van mensen die voor, tijdens en na de verkiezingsdag hebben gewerkt en nog steeds wachten op de hun toegezegde vergoeding.
 
Onder die medewerk(st)ers waren andere colporteurs (die stemkaarten uitreikten) en is personeel van de diverse stembureaus. Inmiddels zijn colporteurs opgeroepen om hun vergoeding op diverse locaties per kas op te halen.

Onvrede
Maar, vooral onder het stembureaupersoneel heerst nu onvrede. Er zijn stembureaumedewerk(st)ers die 25 mei bijvoorbeeld al rond half vijf 's morgens in hun stembureau aanwezig waren en pas de volgende ochtend, 26 mei, tegen drie uur huiswaarts konden gaan. Gedurende die periode hadden zij nauwelijks een pauze. De pauze die er formeel was, rond het middaguur, werd gebruikt om zelf een stem uit te gaan brengen. Ook tijdens een uur 'rust' aan het begin van de avond, 25 mei, werd over het algemeen doorgewerkt.

Stembureaupersoneel had vernomen, dat zij binnen twee weken na de verkiezingen zouden worden betaald. Dat werd later 'bijgesteld' naar de laatste week van juni en inmiddels gaat het verhaal de ronde, dat de overheid pas tot betaling overgaat voor 15 juli. Maar, we leven 16 juli en het stembureaupersoneel heeft nog geen Surinaamse dollarcent gezien, terwijl herkozen en gekozen parlementsleden inmiddels al zijn geïnstalleerd en beëdigd. President Desi Bouterse is ook al formeel herkozen en de nieuwe vicepresident, Ashwin Adhin, is gekozen. Maar, stembureaupersoneel wacht al sinds 25 mei op geld.

Is betaling niet opgenomen in begroting?
Het is opmerkelijk, dat de overheid nog niet alle medewerk(st)ers van de verkiezingen heeft uitbetaald. Het ministerie van Binnenlandse Zaken had immers een door De Nationale Assemblee goedgekeurde begroting voor de verkiezingen (rond de Srd 85 miljoen) en men mag toch aannemen, dat in die begroting een post is opgenomen inzake uitbetaling vergoedingen aan medewerk(st)ers.

Het herkozen NDP-Assembleelid Amzad Abdoel zei woensdagochtend 8 juli 2015 voor de microfoon van Apintie Radio ook informatie te hebben gehoord over onder andere colporteurs die toen nog niet waren uitbetaald. 'Dat moet niet het probleem zijn en uitbetaling moet direct verricht worden. Maar, soms ligt het niet aan het ministerie van Financiën, maar aan administratieve zaken. We moeten rekening houden met alle uitgaven.'

Tweede Carifesta-'affaire' in aantocht? 
Velen vrezen nu een soort tweede 'Carifesta-affaire'. Medewerksters van dit internationale culturele festival in 2013 in Suriname hebben maanden moeten wachten op uitbetaling van hun vergoeding.
En nog steeds blijkt niet iedereen te zijn betaald, zo bleek 9 juli toen de in Amsterdam gevestigde IKO Foundation op haar Facebookpagina meldde dat zij op uitnodiging aan het Caribisch Festival Carifesta XI 2013 in Suriname voor het onderdeel ‘Arts & Culture in DIASPORA’ een heus diaspora-orkest had geformeerd. Een unieke samenstelling van een aantal van de meest toonaangevende lokale en internationale in Nederland wonende musici met een Caribische herkomst. Hiermee werd een belangwekkend beeld geschetst van de ‘state of the art’ waar het betreft de ontwikkeling van Caribische muziek in diaspora.
Het Diaspora Orchestra verzorgde concerten, workshops op het conservatorium en CCS (Cultureel Centrum Suriname) en participeerde in jam-sessions.

'Nu, na twee jaar elke maand herinneringen e-mailen, wachten de artiesten nog  steeds op de restbetaling. De verantwoordelijken in Suriname laten het afweten en hebben ronduit schijt aan de artiesten en geen waardering voor kunst en cultuur. Shame, shame, shame on you',aldus de stichting op haar Facebookpagina. 'Een dure les is geleerd in de samenwerking met Suriname.'

Op herhaalde verzoeken aan het ministerie van Binnenlandse Zaken, ook via haar Facebookpagina, om een reactie op het uitblijven van betaling aan stembureaumedewerk(st)ers werd niet gereageerd.

Dagblad Suriname kopieert artikel De Surinaamse Krant zonder bronvermelding
Tot slot:
Het vorengaande artikel is een iets gewijzigde versie van het artikel dat 9 juli werd gepubliceerd door De Surinaamse Krant.

Het Dagblad Suriname berichtte zaterdag 11 juli 2015 dat colporteurs vanaf maandag 13 juli uitbetaald zullen worden. Vervolgens schreef die krant:
'Vooral onder het stembureaupersoneel heerst er onvrede. Er zijn stembureaumedewerkers die 25 mei vroeg ‘s morgens op het stembureau aanwezig waren en pas de volgende ochtend, huiswaarts konden gaan. Gedurende die periode hadden zij nauwelijks een pauze.' Het dagblad gebruikte hiervoor, zonder de bron te vermelden (niet wetende wie de schrijver van dat artikel is.....), tekstdelen uit het artikel van 9 juli in De Surinaamse Krant.


'De pauze die er formeel was, rond het middaguur, werd gebruikt om zelf te gaan stemmen. Het stembureaupersoneel had vernomen dat zij binnen twee weken na de verkiezingen zouden worden betaald. Dat werd later ‘bijgesteld’ naar de laatste week van juni en op zijn laatst 15 juli', aldus het Dagblad Suriname met de tekst letterlijk overgenomen van De Surinaamse Krant, inclusief het tussen aanhalingstekens geplaatste 'bijgesteld'.

woensdag 15 juli 2015

De Ware Tijd maakt van Venezolaanse bewindsvrouwe een bewindsman

Deze dame is toch echt geen bewindsman....
Staaltje van zeer onzorgvuldige verzinsel berichtgeving 

Hoe betrouwbaar en geloofwaardig is de Ware Tijd... ?

15-07-2015 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Hoe slordig de redactie van de Ware Tijd werkt is vandaag weer eens duidelijk geworden. Immers, in dit artikel op de website van die krant, geschreven door vermeend sterreporter Ivan Cairo die niet voor het eerst in de fout gaat, wordt consequent geschreven over de Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken in de hij-vorm, terwijl het toch echt mevrouw Delcy Rodriguez is.


Zelfs in een quote van minister Lackin wordt de hij-vorm voor Rodriguez gebruikt, terwijl Lackin natuurlijk heel goed weet dat Delcy een vrouw is. Die Cairo lijkt gewoon zaken te verzinnen. De naam van de bewindsvrouwe wordt niet eens vermeld. Te lui om die even op te zoeken....

Zoiets roept weer de vraag op: hoe betrouwbaar en geloofwaardig is de Ware Tijd en hoe gemakzuchtig is het daar werkzame journaille? 

Iwan Brave, die nieuwe hoofdredacteur, heeft veel werk te doen: opschonen de redactie en echte redacteuren en journalisten in dienst nemen.

maandag 6 juli 2015

Iwan Brave nieuwe hoofdredacteur de Ware Tijd

(Bron foto: de Ware Tijd)
Eigenzinnige Brave staat garant voor inhoudelijke journalistieke kwaliteit

Journalisten en vakbond bij dWT doofstom voor journalistieke kwaliteit: enkele journalisten zouden niet blij zijn met Brave en overwegen ontslag

06-07-2015 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Iwan Brave is de nieuwe hoofdredacteur van de Ware Tijd. Een goede zet, alhoewel kennelijk journalisten bij die krant niet zo blij zijn met hem en zijn, volgens hun en de vakbond, 'dictatoriaal beleid'. Enkele journalisten zouden overwegen ontslag te nemen. 

Het lijkt wel of de zogenoemde journalisten bij die krant niet blij zijn om kwaliteit in huis te hebben. Immers, dat heeft die Brave wel, journalistieke kwaliteiten en kennis in tegenstelling tot vertrekkend hoofdredactrice Meredith Helstone – zij was sinds 2009 in dienst – , die nauwelijks kaas heeft gegeten van journalistiek en mediabeleid - kijkend naar de medewerk(st)ers die zij in dienst heeft genomen de afgelopen jaren, daar zit geen enkele echte, serieuze journalist bij. Veel geproduceerde artikelen staan ver af van enige vorm van journalistiek en vrijwel niemand lijkt de Nederlandse taal te beheersen of ooit gehoord te hebben van 'Google search'. Opstelschrijvers, dat zijn het vooral.

Komst Brave staat garant voor journalistiek kwalitatief inhoudelijke verbetering
Met de komst van Brave aan het leidinggevende journalistieke roer zal de krant kwalitatief inhoudelijk sterk verbeteren. Hij doet er goed aan een 'clean sweep' en 'ordening' op de redactie te organiseren en vervolgens kwaliteit aan te trekken. En die kwaliteit ligt voor hem voor het grijpen en dat weet hij.

De huidige redactiemedewerk(st)ers en hun vakbond zien kennelijk het nut van kwaliteit niet in. Ook lijken zij zich af te keren van werkelijk goede journalistieke kwaliteiten bij de hoofdredactie. Natuurlijk, Brave is eigenzinnig, Brave heeft een verleden. Maar, wie heeft dat niet? Feit is, dat de man journalistieke kwaliteiten in huis heeft en de krant en het lokaal journaille – voor zover dat er echt is – door en door kent. Dergelijke kwaliteiten heeft de krant nodig om weer een serieuze krant te kunnen worden genoemd.

De vakbond lijkt het volgens haar 'dictatoriaal beleid' van Brave te vrezen. De bond en de medewerk(st)ers zouden niet blij zijn met de houding van Brave, die lid is van de Raad van Commissarissen. Al geruime tijd is de bond verwikkeld in stroef verlopende CAO-onderhandelingen. De directie zou onder andere weigeren overuren uit te betalen.

De directie van de Ware Tijd heeft afgelopen zaterdag 4 juli 2015, in een ingezonden stuk in de krant haar visie geventileerd over het oordeel van de ingeschakelde zogenoemde Bemiddelingsraad voor Geheel Suriname, dat volgens de directie toch en vooral in haar voordeel is uitgevallen. In het artikel uit de directie zich bijzonder negatief over de wijze waarop door de vakbond onlangs actie is gevoerd om haar wensen in de CAO-onderhandelingen kracht bij te zetten. De directie lijkt echter met een dergelijk ingezonden stuk de sfeer binnen het bedrijf niet echt in positieve zin te bevorderen en laat het oordeel over aan de lezer:



Doofstomme bond en redactie verwerpen op verachtelijke wijze journalistieke kwaliteiten
Alles lijkt erop te duiden dat de komende tijd er nog geen sprake zal zijn van enige rust op de werkvloer van de krant. De vakbond lijkt zich al – op vooringenomen wijze – te hebben uitgesproken tegen Iwan Brave als nieuwe hoofdredacteur. Het is stuitend om te moeten constateren, dat de redactie en de bond journalistieke kwaliteit lijken te verwerpen en ervoor te kiezen om het uitgezette a-journalistieke aanmodder-beleid van Helstone te willen continueren.

Zowel de vakbond als de redactie lijkt doofstom te zijn. Overigens geldt dat ook voor de Surinaamse Vereniging van Journalisten, SVJ. De SVJ heeft zich niet geroerd in de perikelen binnen de Ware Tijd. Het zou goed zijn als deze vereniging in een verklaring zich zou uitspreken voor steun aan Brave. Immers, je mag toch verwachten van de SVJ, dat zij inhoudelijk kwalitatieve journalistiek hoog in haar vaandel heeft staan en die kwalitatieve journalistiek is verzekerd met de eigenzinnige Brave aan het roer van het zinkende schip de Ware Tijd. Dat zinken wordt voorkomen met de komst van kapitein Brave.

zondag 5 juli 2015

Den Blauwvinger: Doekhie (NDP) gaat vliegen...

COLUMN: Suriname krijgt een vliegende minister

05-07-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


Het herkozen NDP-Assembleelid (hij kreeg bij de verkiezingen van 25 mei 2.602 stemmen) en hoofdbestuurslid van de partij Rashied Doekhie zal definitief zijn zetel in De Nationale Assemblee (DNA) afstaan aan zijn partijgenote Hanisha Jairam. De politicus met de grote mond die er niet voor terugdeinst om collega's publiekelijk af te branden of te beschuldigen krijgt een nieuwe functie binnen het Kabinet van de President.

Doekhie wordt de eerste Surinaamse vliegende minister.... Daar hoef je dus kennelijk als politieke brokkenpiloot, die de afgelopen jaren nogal wat crashes heeft gemaakt zowel binnen als buiten het parlement, geen vliegbrevet voor te hebben, maar slechts een staat van dienst als uitmuntend schreeuwer en hoogvlieger.

'Het is min of meer hetzelfde werk, alleen gaan de resultaten van al die vergaderingen duidelijker te zien zijn. Ik word een soort vliegende minister', zo liet hij het lokaal journaille weten. Het zou gaan om een 'heel voorname taak'. Hij zou erop moeten gaan toezien dat besluiten van de regering echt worden uitgevoerd. Hoe dat er in de praktijk uit moet gaan zien is onduidelijk. Het klinkt allemaal heel duidelijk, maar hoe Doekhie moet gaan controleren of besluiten van de regering werkelijk worden uitgevoerd blijft natuurlijk vooralsnog vaag.

Het is immers een nieuwe functie, een nieuwe baan, vliegende minister. Uniek in de wereld. Maar, Doekhie is dan ook uniek in de wereld.

Het zou dus gaan om een 'heel voorname taak', maar Doekhie moet het rustiger aan gaan doen van zijn dokter – hij kampt al langere tijd met gezondheidsproblemen en was daarom ook diverse maken niet aanwezig bij openbare vergadering in het parlement – en, dus, kun je je afvragen of zijn nieuwe baan wel zo'n goede, maar vooral verstandige, keuze is gelet op zijn gezondheid. De politicus heeft overigens beweerd, dat de stap naar het Kabinet van de President niets te maken heeft met zijn gezondheid. Hij zou zich nu juist nu prima voelen.

Doekhie moet als vliegende minister een eind maken aan de praktijk van stagnerende projecten uitgevoerd door de overheid. Er moet meer coördinatie komen tussen ministeries. 'Ik zal ondersteuning geven bij de uitvoering van het beleid', aldus Doekhie. Ook die uitleg is te algemeen, te vaag.

Vliegende minister, een wazige nieuwe functie, wellicht als cadeautje van president en NDP-voorzitter Bouterse voor bewezen diensten, voor een altijd scherpe, tikkeltje vooringenomen,arrogante, maar oh zo duidelijke Doekhie. Zij zullen hand in hand moeten gaan en het is de taak van Doekhie om de vliegende minister vorm te gaan geven en om het nut en de zin van de vliegende minister aan te gaan tonen. Laat de hoogvlieger zijn kunsten maar gaan vertonen.

Hoogachtend,
Den Blauwvinger
05 juli 2015
Amsterdam-Paramaribo

woensdag 1 juli 2015

Zogenoemde anti-Zwarte Piet activisten misbruiken landelijke slavernijherdenking Amsterdam om op te roepen tot protest

'Activisten' willen Zwarte Piet van culturele kaart vegen

Klein groepje geobsedeerde figuren zijn wil aan meerderheid bevolking opleggen

01-07-2015 Door: Paul Kraaijer


Paramaribo - Een groepje zichzelf anti-Zwarte Piet-activist noemende demonstranten heeft vandaag in het Amsterdamse Oosterpark de landelijke slavernijherdenking aangegrepen om hun eigen 'zaak' te promoten. De herdenking werd door de halsstarrige activisten gewoon misbruikt dus. Ze lijken niet op te geven en riepen nota bene tijdens de herdenkingsplechtigheid op om bij de intocht van Sinterklaas eind dit jaar in Meppel te komen demonstreren.

Bij het nationaal slavernijmonument werd herdacht dat de slavernij 152 jaar geleden is afgeschaft in de Nederlandse koloniën in de West. Ook vicepremier Lodewijk Asscher en de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan waren hierbij aanwezig. Van der Laan riep op niet een-op-een verbinding te leggen tussen de slavernij en Zwarte Piet. 'Daarvoor is de slavernij een té grote mensenrechtenschending geweest.'

'Iedereen heeft het recht om de discussie over Zwarte Piet te verbinden aan de slavernij. En dat zal het gewicht van de discussie inderdaad doen toenemen. Maar, wees je bewust van het risico van het risico dat er ook een omgekeerd effect kan zijn en dat een een op een verbinding van deze twee discussies kan leiden tot een inflatie van die afgrijselijke slavenhandel', stelde de burgemeester. 'Ik hoop dat u dit ziet als een teken dat ik u serieus neem'.



'We hebben het over kille feiten, waarvan elk redelijk mens het vreselijk vind dat ze deel uitmaken van onze geschiedenis. Ik wil geen licht op deze zwarte bladzij, ik wil deze bladzij herdenken. Elke dag. Een herdenking als deze verklaart waarom wij als overheid zo fanatiek bezig zijn met het bestrijden van mensenhandel. Want dit komt nog elke dag voor', sprak Van der Laan.

De vermeende activisten beginnen meer en meer irritatie op te wekken - en niet alleen bij mij overigens, voor alle duidelijkheid - met hun zinloze acties gericht om Zwarte Piet van de culturele kaart te vegen, ondanks diverse in hun nadeel uitgevallen rechtszaken.

Deze gasten, die ver af staan van slavernij, zijn fascistisch bezig door hun wil dwingend op te willen laten leggen aan een meerderheid van de Nederlandse bevolking. Dat ze daarvoor zelfs een herdenkingsplechtigheid van de afschaffing (!) van de slavernij misbruiken, zegt veel over het historisch on-besef van dit kleine groepje 'activisten'. Het zijn niets meer en niets minder dan beroeps-activisten die geobsedeerd zijn geraakt door de onverzettelijkheid van Zwarte Piet en dat zit ze dwars.

Het is simpelweg een al vele jaren terugkerend - geen zoden aan de dijk zettend - protest van een handjevol personen tegen de goed betaalde ver van welke vorm van slavernij dan ook afstaande hulpjes van Sinterklaas.

De Nationale Assemblee is even het Theater van de Lach

Clown Ronald steelt de show

01-07-2015 COLUMN Door: Paul Kraaijer


Paramaribo – Het circus is gisteren, dinsdag 30 juni 2015, weer begonnen. De piste is gereed.De artiesten zijn geïnstalleerd en bereiden zich op hun nieuwe show.

Nieuw in het programma is de bejaarde clown Ronald. Die maakte vandaag zijn debuut in de piste, toe- en uitgelachen door zijn collega's. Zijn vele fouten maakten geen deel uit van zijn act, die waren echt en treurig.

Enkele brullende leeuwen zijn weer opgenomen in het programma, zoals Rashied en Andreetje. Gadegeslagen met angst en beven door het kleine olifantje, dat veel van haar kudde is verloren.
Enkele nieuw aangetrokken jonge vrouwelijke hindes die zich op hun mooist hadden opgedoft, keken tijdens de eerste voorstelling wat gespannen om zich heen. Zenuwachtig ook en benieuwd naar wat het publiek van hun voorstelling en optreden zal gaan vinden.

De gewaardeerde ceremoniemeesteres nam weer plaats op haar oude vertrouwde zetel, kroop met al haar allure in haar vrouwelijke leiderschapskwaliteiten en sprak het publiek toe dat aandachtig en ingetogen toehoorde.

De directeur van het circus had overigens inmiddels zichtbaar vermoeid de piste verlaten. Hij kon tevreden zijn, vooral nu het hem was gelukt om een opstandige zebra in bedwang te houden. Immers, even had de nieuwe voorstelling op losse schroeven gestaan door die ene koppige vooringenomen zebra. Die had de eerste show nog twee weken willen uitstellen en moest door de directeur tot de orde worden geroepen. Daarnaast had hij ook nog eens tevergeefs getracht om twee tigri's in zijn kudde uit de piste te weren.

De baas van de hele show zal gedacht hebben: 'the show goes happily on' en iedereen kon genieten van of heeft zich zitten ergeren aan het eerste publieke optreden van de stuntelige clown Ronald, die zelf het hardst moest lachen om zijn flauwe grappen en grollen - die niet echt pasten in de voorstelling, maar daar leek hij lak aan te hebben - en daardoor buiten zijn rol viel.

En dit alles voor een constructieve opbouw en ontwikkeling van het oh zo geliefde switi Sranan, dat overigens al sinds 1975 wordt opgebouwd en ontwikkeld. Ja, ook het circus wil daaraan met een nieuwe show haar steentjes aan gaan bijdragen.... Of het circus met haar huidige artiesten daarin zal slagen zal de toekomst moeten uitwijzen. Het is een bont gezelschap met artiesten die overal vandaan lijken te zijn getrokken. Velen hadden ook al acte de présence gegeven in de vorige voorstelling. Zij kennen de klappen van de zweep in de piste.

Het wachten is op de volgende show in de piste van het circus ofwel - voor een eenzame enkeling - het theater van de lach.