Den Blauwvinger: Het volk kiest blind voor charisma, demagogie en populisme en laat duister verleden voor wat het is

COLUMN: Wachten op eerste motie van wantrouwen nieuwe oppositie in Assemblee...

29-05-2015  Den Blauwvinger/De Surinaamse Krant


De verkiezingen zijn achter de rug. Grote winnaars zijn de Nationale Democratische Partij (NDP) en haar voorzitter en president Desi Bouterse. Het volk heeft gekozen, het volk heeft beslist. Uit de uitslag van de verkiezingen zou geconcludeerd kunnen worden, dat de NDP (met 26 tot 27 zetels) alleen kan gaan regeren. Het is nu nog onduidelijk of de NDP dat werkelijk gaat doen. De kans is reëler, dat de partij een paar coalitiegenootjes gaat zoeken om verzekerd te zijn van een aanzienlijke meerderheid in De Nationale Assemblee, het parlement.

Blindstaren op regeermacht en aanzien
Tijdens de verkiezingscampagne hebben politici en kandidaten elkaar voor rotte vis uitgemaakt, op de politieke podia werd ongegeneerd met vuil gesmeten, propagandamaterialen (billboards, vlaggen) werden al dan niet door politieke opponenten of gewoon door baldadige figuren vernield, de ethische gedragscode, waar zo mee werd gezwaaid, bleek van tafel te zijn geveegd. Bij het formeren van de regering zullen politici zich waarschijnlijk blindstaren op slechts regeermacht en aanzien en wordt vermeende vijandschap even in een kast gezet. Dat is politiek, een onbetrouwbaar spel met vooral macht en aanzien als inzet en nauwelijks oog voor de dagelijkse problemen van vele burgers.

Jongeren negeren duister verleden Bouterse en NDP
Niemand, nationaal en internationaal, lijkt verrast te zijn door de uitslag. De winst zou vooral het gevolg zijn van het stemgedrag van jongeren. Jongeren voor wie een duister Surinaams verleden in dit tijdsgewricht totaal oninteressant is. Zij leven nu en in het onderwijs wordt nauwelijks aandacht besteed aan het militaire verleden van Bouterse, laat staan aan zijn drugsveroordeling in 1991 van elf jaar gevangenisstraf in Nederland en zijn directe betrokkenheid bij de ernstige mishandeling van- en moord op vijftien onschuldige vermeende opponenten op 8 december 1982. Het was bij de verkiezingen geen issue. Niemand lijkt er wakker van te liggen dat het land de komende jaren weer geregeerd gaat worden door Bouterse, die vooral door buitenlandse media en niet door de lokale pers constant herinnerd wordt aan zijn 'criminele' verleden.

Nabestaanden van de vijftien 8 decemberslachtoffers zullen hier compleet anders over denken. Zij blijven volharden in een correcte afwikkeling van het strafproces. Zij leven dagelijks met een trauma en met verdachten en daders die nog steeds in vrijheid mogen leven. De jeugd staat daar niet bij stil. De jeugd denkt niet na, maar staart zich vooral blind op Iphone, Damaru, Facebook en Bryan B. De jeugd, voor wie De Nationale Assemblee, onbekend terrein is, leeft in een bekrompen koker.

De verfoeide issues.....
Volgens Bouterse had zijn grootste concurrentie tijdens de verkiezingscampagne, het politieke samenwerkingsverband V7 (VHP, NPS, SPA, DA91, PL en BEP), geen issues. Het enige waar de oppositie tijdens de verkiezingscampagne toe in staat bleek te zijn, was het ophemelen van de regering Venetiaan-Sardjoe. Zo zouden diverse projecten waar de regering Bouterse-Ameerali mooie sier mee heeft lopen maken, feitelijk uit de koker zijn gekomen van de vorige regering. Het was een zwakke verkiezingscampagne, ondanks de vele door de VHP gedomineerde V7-verkiezingsspotjes op televisie, en dat gold zeker voor partijen als de NPS, DA91 en de SPA. De Surinaamse Partij van de Arbeid en het Democratisch Alternatief '91 keren zelfs niet terug in het parlement en de NPS heeft een zetel verloren. Dramatisch en grotendeels te wijten aan hun wijze van campagnevoeren.

Regering van ad-hoc beleid en van projecten achterstevoren uitvoeren
Maar, ook de NDP had een inhoudelijk zwakke campagne. De partij leek het vooral te moeten hebben van vlaggen, vlaggetjes, petjes, T-shirts, auto's, motoren en scooters in paarse kleuren gespoten en voorzien van afbeeldingen van Bouterse en van het eenzijdige staatsvoorlichtingsprogramma InfoAct met gelikte filmpjes om het gevoerde beleid van de regering Bouterse-Ameerali maar zo zonnig mogelijk in de huiskamers te brengen.
Tijdens de diverse zogenoemde massameetings van de NDP kon Bouterse niets meer doen, dan alleen maar tot vervelends toe opsommen wat zijn regering de afgelopen vijf jaren zou hebben bereikt. Natuurlijk, de gebruikelijke verkiezingsretoriek, vooral maar constant blijven hameren op de drie tot stand gekomen sociale weten (met nog vele niet uitgewerkte en opgeloste haken en ogen), op de overeenkomsten met de Canadese goudmijnmultinational IAmGold en het Amerikaanse Newmont (die veel milieuschade veroorzaken en afhankelijk zijn van de prijs van goud op een onzekere wereldmarkt), de Chinese prefabwoningbouwfabriek te Smalkalden aan de Surinamerivier in het district Para, de nieuwe Staatsolie raffinaderij, op de verhoging van de Kinderbijslag en de Algemene Oudedagsvoorziening, op de bouw van een dijkje hier en een dijkje daar en de asfaltering en rehabilitatie van een wegje hier en een wegje daar. Van enig gestructureerd beleid op lange termijn is nauwelijks sprake geweest de afgelopen vijf jaren.

De regering Bouterse-Ameerali was een ad hoc-regering, waarin eerst plannen werden ontwikkeld en met veel tamtam werden aangekondigd waarna vervolgens bleek, dat er allerlei problemen rond bijvoorbeeld grondrechten waren. De regering werkte van achteren naar voren. De regering plande eerste en dacht vervolgens pas na over de haalbaarheid en realiteitszin van haar plannen. De spoorlijn bestaat nog slechts op papier en de Surinamerivier bij Paramaribo moet nog steeds worden uitgebaggerd en een groots ontwateringsplan voor de stad moet ook nog steeds op de rails worden gezet.

Natuurlijk er zijn issues bereikt, maar niet vergeten mag worden, dat ook diverse projecten nog niet zijn afgerond en zelfs, vanwege financiële redenen, zijn uitgesteld, zoals het beruchte spoorlijnproject (de aanleg van een spoorlijn van Paramaribo naar het dorp Onverwacht in het district Para, een paar kilometer voor de nationale luchthaven Johan Adolf Pengel). Gezwegen werd, uiteraard, over het wegsturen en reshuffelen van diverse ministers, ook eigen ministers, over de aanzienlijke schulden van de regering, over de geringe inhoud van de staatskas, over het niet uitbetalen van bedrijven, aannemers en burgers die diensten voor de overheid hebben geleverd, over het disfunctioneren van de presidentiële Commissie Ordening Goudsector, over de steeds aanwezige goudpontons op het stuwmeer die vernietigend zijn voor de biodiversiteit en de gezondheid van lokale bewoners, de inheemsen en marrons, over de wanprestaties van de NV Elektriciteitsbedrijven Suriname (EBS), over de problemen in de rijstsector in het district Nickerie, enzovoorts, enzovoorts.

Kiezer ziet slechts charisma Bouterse en hoort slechts het geschreeuw van Misiekaba
Dit interesseert de doorsnee kiezer echter niet. Die ziet alleen het charisma van Bouterse, die hoort het hysterisch geschreeuw van het Assembleelid en pastor en volksmenner/demagoog André Misiekaba (amusant om te zien en te horen, maar weinig inhoudelijk), die ziet een paar geasfalteerde wegen, die ziet dat er iets wordt gedaan aan dijkenbouw her en der, die ziet een paar sociale wetten aangenomen worden in parlement, die ziet her en der wat nieuwe woningen verrijzen, die ziet dat het project Naschoolse Opvang functioneert, die ziet dat Bouterse, met zijn diverse bezoeken aan dorpjes in het binnenland, het binnenland niet vergeet, en ziet niet dat het nog steeds schort aan de uitbetaling van leerkrachten, die ziet dat her en der wat kanalen en trenzen worden opgeschoond, dat her en der wat extra schooltjes en klaslokalen zijn gebouwd, maar het merendeel van de binnenlandbewoners zit nog steeds grote delen van de dag zonder elektriciteit en zonder schoon drinkwater en bij zware regenval stromen overal nog steeds percelen onder water.

Het wachten is op de eerste oppositionele motie van wantrouwen
Bouterse wordt nu de mogelijkheid geboden om de komende vijf jaren onder andere zijn projecten af te ronden, de staatskas aan te zuiveren, de schuldenlast te verlagen, belangrijke wetten aangenomen te krijgen in het parlement, schulden aan bedrijven, burgers en aannemers te voldoen, de goudsector in het binnenland eindelijk eens goed te ordenen en om het 8 decemberstrafproces niet langer te traineren. De vraag is of de aanstaande oppositie hem de gelegenheid gaat geven om zijn plannen te realiseren. Het wachten is op de eerste motie van wantrouwen vanuit de oppositie tegen de regering.

Hoogachtend,

Den Blauwvinger

29 mei 2015

Amsterdam-Paramaribo