Ook wordt niet geschroomd grote stukken dik plastic te verbranden
14-09-2014 Door: Paul Kraaijer
Paramaribo – Het lijkt wel of mensen het in Suriname nooit leren. Nog steeds worden overal en nergens allerlei soorten afval verbrand. Soms voor een perceel, langs de straat, en soms op het achtererf van een perceel. Afval verbranden mag niet, afval verbranden is tegen de wet, maar het lijkt wel of niemand er tegen durft op te treden. Zelden wordt de politie of brandweer gealarmeerd. Zelden wordt een asociale vuilverbrander beboet.
Het is zaterdag 13 september.
Een mooie zonnige, hete, dag.
Totdat een paar asocialen opduiken op het achtererf van een naastgelegen perceel. Een muur scheidt beide percelen.
(Onlangs werd op dat erf een grote hoeveelheid onkruid en hout gekapt. Al het gekapte groen en hout werd op een paar grote hopen geharkt, pal achter de muur en op nog geen twee meter verwijderd van je mooie balkon waar je zo heerlijk kunt genieten van het weer, de vele vogelsoorten, vlinders en nu en dan een mooie grote groene leguaan. De onkruid- en houtkappers waren te lui om de bergen gekapt groen en hout even te harken naar een andere muur die dat achtererf scheidt van een ander perceel, waar geen woning direct naast staat.)
Die asocialen beginnen al dat afval in brand te steken.
(Onlangs werd op dat erf een grote hoeveelheid onkruid en hout gekapt. Al het gekapte groen en hout werd op een paar grote hopen geharkt, pal achter de muur en op nog geen twee meter verwijderd van je mooie balkon waar je zo heerlijk kunt genieten van het weer, de vele vogelsoorten, vlinders en nu en dan een mooie grote groene leguaan. De onkruid- en houtkappers waren te lui om de bergen gekapt groen en hout even te harken naar een andere muur die dat achtererf scheidt van een ander perceel, waar geen woning direct naast staat.)
Die asocialen beginnen al dat afval in brand te steken.
Vuurkolommen stijgen boven de muur uit.
Grijze rookpluimen vervuilen de lucht.
Je bent en wordt gedwongen, door een paar onnadenkende types, om de deur en alle ramen van je woning dicht te doen.
Je bent en wordt gedwongen om op je jaardag binnen te gaan zitten.
Je bent en wordt gedwongen om was van de waslijn te halen.
Opgesloten in je eigen huis, om te ontkomen aan de verstikkende rook, op je vrije zaterdag.
Waarom?
Waarom?
Waarom, konden die types al dat afval desnoods niet even naar die andere muur harken en daar in brand steken?
Maar, wat erger is: ze verbranden niet alleen onkruid en hout, maar ook petflessen en zelfs een groot stuk, rood, dik plastic! Hoe halen ze in het hun hoofd.
Zo veel plastic verbranden. Daar komt het kankerverwekkende dioxine bij vrij. Lees dit artikel.
Er iets van zeggen? En dan ruzie krijgen met je weet niet wat voor gevolgen? Surinamers kunnen nogal eens opgewonden standjes zijn. Kranten en nieuwswebsites staan welhaast dagelijks vol met voorbeelden daarvan en die voorbeelden lopen niet vaak goed af. Maar, van binnen kook je van woede. Hoe halen die asocialen het in hun hoofd? Hebben ze geen hersens? Kunnen ze niet nadenken? Zien ze niet wat de gevolgen zijn van hun afvalverbranding? Zien en ruiken ze niet wat voor overlast ze veroorzaken.
Het is zondag 14 september.
Er iets van zeggen? En dan ruzie krijgen met je weet niet wat voor gevolgen? Surinamers kunnen nogal eens opgewonden standjes zijn. Kranten en nieuwswebsites staan welhaast dagelijks vol met voorbeelden daarvan en die voorbeelden lopen niet vaak goed af. Maar, van binnen kook je van woede. Hoe halen die asocialen het in hun hoofd? Hebben ze geen hersens? Kunnen ze niet nadenken? Zien ze niet wat de gevolgen zijn van hun afvalverbranding? Zien en ruiken ze niet wat voor overlast ze veroorzaken.
Het is zondag 14 september.
De zon schijnt.
Het meeste onkruit- en houtafval is verbrand. Het smeulde en rookte gisteren nog lang na.
Resteren een groot zwart geblakerd stuk op het achtererf van de buren, het wijkkantoor van een verzekeringsmaatschappij.....
Zou die maatschappij ook niet kunnen nadenken?
Zou die maatschappij ook niet kunnen nadenken?
Het grote stuk rood plastic staat nog grotendeels, letterlijk, overeind, waarschijnlijk wachtend tot de asocialen de rest in brand komen steken.
De temperatuur deze dagen schommelt zo rond de 33 a 34 graden Celsius. Het is geen pretje om gedwongen binnen te moeten zitten, omdat een paar idioten het leuk vinden om met vuur te spelen en jij daardoor niet op je balkon kunt zitten, waar steeds een verfrissende wind waait. En door die wind, kwamen gisteren de rook, vuursnippertjes en andere rotzooi op je erf terecht, op je plantjes, op alles.
Benieuwd of die asocialen vandaag weer komen om hun criminele gedrag voort te zetten en verder te gaan met vuurtje steken. Je zult dan weer met ingetogen woede en ongeloof binnen moeten blijven, terwijl de zon brandt......
UPDATE: De volgende dag, maandag 15 september, blijkt het restant aan plastic te zijn verwijderd. Kennelijk is er toch iemand in de omgeving geweest die aan de bel heeft getrokken.
De temperatuur deze dagen schommelt zo rond de 33 a 34 graden Celsius. Het is geen pretje om gedwongen binnen te moeten zitten, omdat een paar idioten het leuk vinden om met vuur te spelen en jij daardoor niet op je balkon kunt zitten, waar steeds een verfrissende wind waait. En door die wind, kwamen gisteren de rook, vuursnippertjes en andere rotzooi op je erf terecht, op je plantjes, op alles.
Benieuwd of die asocialen vandaag weer komen om hun criminele gedrag voort te zetten en verder te gaan met vuurtje steken. Je zult dan weer met ingetogen woede en ongeloof binnen moeten blijven, terwijl de zon brandt......
UPDATE: De volgende dag, maandag 15 september, blijkt het restant aan plastic te zijn verwijderd. Kennelijk is er toch iemand in de omgeving geweest die aan de bel heeft getrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten