Vakbondsman en vers politicus karikatuur reincarnatie van een vrijgevochten slaaf

'Koloniaal' en 'kapitalisme' op puntje van de tong

05-05-2014 COLUMN Door: Paul Kraaijer

Paramaribo – De bekende vakbondsman Ronald Hooghart, voorzitter van de Centrale van Landsdienaren Organisaties (CLO) en sinds kort ook de voorzitter van zijn eigen politieke partij PBO (Partij voor Belangen behartiging en Ontwikkeling), heeft er een irritante gewoonte van gemaakt om in interviews of verklaringen de woorden 'koloniaal' en 'kapitalisme' - of woorden van gelijke strekking – regelmatig in de mond te nemen. Of hij nu bij wijze van spreken praat over de hond van de buren, porknokkers in Nieuw Koffiekamp, de maaltijd bij 't Vat, het inmiddels verholpen huisvestingsprobleen van het Bureau Familierechtelijke Zaken (BuFaZ) of over FISO (Functie Informatie Systeem van de Overheid), genoemde woorden komen regelmatig uit de mond van de man rollen. Daarnaast schept het driftkikkertje er ook nog voldoening in door te zeggen, dat anderen 'hun bek' moeten houden, terwijl hij zelf veelal de grootste 'bek' heeft en opentrekt.

De man heeft vaak over arbeids- en andere zaken die actueel zijn een uitgesproken mening. Een mening die ik overigens vaak deel. Hij is altijd scherp en duidelijk in zijn bewoordingen. Prima, je kunt in dit land niet duidelijk en scherp genoeg zijn, om te voorkomen dat mensen je woorden op hun eigen wijze gaan interpreteren en daardoor bewust of onbewust misverstanden in de hand werken. Iets dat hier vaak gebeurt.

Hooghart komt arrogant over. Zijn wil lijkt wet. Zijn mening is de juiste. Maar, het lijkt een door hemzelf opgeworpen karakterscherm. Of hij in mei 2015 bij de verkiezingen hoge ogen gaat gooien met zijn politieke partij? Daar kan sterk aan getwijfeld worden. Het landschap aan politieke partijen is op dit moment te groot geworden. Het veld is gegroeid met een aantal nieuwe spelers. Partijvoorzitters lijken vooral zichzelf op de voorgrond te willen plaatsen, terwijl hun partijen allen feitelijk niets nieuws aan de bevolking te bieden hebben. Het is vooral retoriek, het uiten van standaard clichés. En iedereen heeft het beste voor voor het land: helpen en bijdragen aan de opbouw van 'ons geliefd Suriname'.

Limburgsch Dagblad, 25 november 1975.

Ronald Hooghart is echter een vakbondsman in hart en nieren en geen politicus in den dop. Jammer en onbegrijpelijk is, dat hij te vaak in gesprekken en dergelijke het koloniale verleden van Suriname er aan de haren bijsleept en ook, zij het in mindere mate, het kapitalisme. Dat begint te storen, te irriteren, vooral omdat het zo zinloos en nutteloos is. Immers, waarom zo vaak dat koloniale verleden erbij slepen? Iedereen in het land kent het verleden en weet dat Nederland kolonisator is geweest. Iedereen weet, dat veel huidige wetgeving stamt uit die periode. Iedereen weet ook, dat de regering en het parlement laks zijn om die koloniale wetten aan te passen aan de huidige tijd of geheel te vervangen.

Maar, om een of andere reden zit dat verleden Ronald Hooghart nog steeds dwars en kan hij dat verleden niet vergeten en uit zijn vocabulaire schrappen. Weet hij niet dat het land al sinds 25 november 1975 onafhankelijk is? Door te sterk en te duidelijk vast te houden aan dat koloniale verleden, door het in interviews en dergelijke te benoemen, kun je op een moment niet meer echt serieus genomen worden en gaan mensen je zien als een karikatuur van dat verleden. Hooghart verwordt tot een trieste, meelijwekkende karikatuur van een gereïncarneerde vrijgevochten slaaf.

Een paar tekstvoorbeelden uit het recente verleden:

In een artikel in de Ware Tijd van 30 april dit jaar gaat Hooghart in op de wijze waarop het ministerie van Justitie en Politie de ambtenaren van het Bureau Familierechtelijke Zaken behandelt en dat zij geen vakcentralebijeenkomsten mogen bijwonen:

Hooghart: 'Deze vorm van discriminatie van de ene burger naar de andere toe is tekenend voor de wijze waarop omgegaan wordt met Surinamers, een situatie die we kennen vanuit het koloniale tijdperk. We tekenen protest aan tegen deze verdeel- en heershouding van het ministerie en vragen ons in gemoede af waartoe het leidt.'

De nieuwswebsite Suriname Herald citeert op 19 april 2013 de vakbondsman in het artikel 'Hooghart vraagt Pensioenfonds aandacht voor concubines': 'We leven in een wereld van veranderingsprocessen, een factor waar we als samenleving verplicht zijn rekening mee te houden. In de dagelijkse ontwikkelingen praten we er vaak over, echter blijven we zitten met koloniale regels en wetten, die in feite tot het rijk der fossielen behoren. Het ergste van deze achterstanden is dat ze de wenselijkheid tot humanere levensverhoudingen in alle lagen van de samenleving verstoren.'

‘Wij komen uit een koloniale verhouding en dan groeit jou strijdvaardigheid’, aldus Hooghart in de Ware Tijd van 28 februari 2013. Hij zei dit in een artikel waarin hij stelde, dat vakbondsleiders tegenwoordig minder strijdvaardig zijn in vergelijking met hun voorgangers tientallen jaren geleden. Natuurlijk, hij heeft het gelijk aan zijn zijde. Maar, om dan weer dat koloniale verleden te benoemen......

In het artikel 'Veiling gebouw Moederbond schaadt vertrouwen' van 3 oktober 2012 op de website van GFC Nieuws, zegt Hooghart onder andere dat het bekend is, dat vakcentrales schulden hebben. 'Hij geeft ook de schuld aan kapitalisten die geen vertrouwen in de vakbeweging hebben', schreef GFC Nieuws. 'Kapitalisten zijn altijd tegen de vakbeweging en zelfs binnen het ambtelijk apparaat worden werknemers aangezet om geen lid te worden van een vakorganisatie. Dat een kapitalist De Moederbond op de veiling heeft gegooid, heeft Hooghart niet verrast', aldus de nieuwswebsite.

'De eenheid binnen de vakbeweging staat onder enorme druk en die wordt voor een belangrijk deel gevoed door dreigende kapitalistische scenario's van externe krachten', sprak Hooghart in november 2011, zo berichtte nospang.com op 25 november dat jaar. 'Het kapitalisme en de politiek hebben in zekere mate delen van de vakbeweging aangetast', aldus Hooghart.

Tegenover de Times of Suriname van 22 augustus 2011 zei Hooghart, dat politiek Suriname van houding moet veranderen. 'Politieke leiders doen er goed aan af te stappen van de rancuneuze houding, die een koloniale is.' 'Alsof er sinds de periode van Nederlands bewind niets veranderd is. Uiteindelijk wordt het land ermee opgezadeld en blijft de nationale ontwikkeling sukkelen. Het is precies deze verandering die nodig is bij onder meer de NPS', aldus de vakbondsleider.

In september 2010 reageert Hooghart op de opmerking van vicepresident Robert Ameerali, dat de vakbeweging niet thuishoort in een Raad van Commissarissen van een bedrijf.  'De vakbondsleider vindt dat de vicepresident een kapitalistische visie uitdraagt als hij stelt dat de vakbeweging niet thuis hoort in de RvC's van de bedrijven', aldus berichtte Starnieuws de 19e september 2010.

Tot slot een tekstvoorbeeld uit het verre verleden, 1999. Het Nederlandse NRC Handelsblad berichtte 29 juli van dat jaar: 'Voorzitter Ronald Hooghart van de ambtenarenbond CLO en adjunct-secretaris Gilbert Tjon Atoe zijn gisteren in Paramaribo gearresteerd en drie uur ondervraagd omdat ze zonder vergunning betoogden. (...)'

'(...) Dinsdag verbood minister van Justitie Kertoidjojo betogingen als daar geen vergunning voor was aangevraagd, een wettelijke vereiste die de afgelopen jaren in onbruik was geraakt. Dit kennelijk naar aanleiding van de straatprotesten die de ambtenarenbond CLO heeft aangekondigd. Hooghart verklaarde gisteren te blijven weigeren vergunningen aan te vragen. Hij bracht ertegen in dat de wet uit de koloniale tijd dateert. 'De straat is van ons, niet van Wijdenbosch, niet van de regering. De boodschap die wij voor de regering hebben is dat ze zorgen dat de criminelen onder hen worden opgeruimd', aldus Hooghart.

Het is slechts een willekeurige selectie tekstvoorbeelden. Mocht het crescendo gaat met Hooghart's politieke partij en met zijn functie als partijvoorzitter, dan is hij zelf in een positie gekomen om het zo door hem verfoeide koloniale verleden in ieder geval 'te laten verwijderen' uit de 'Surinaamse' wetgeving. Immers, als politicus kan hij druk gaan uitoefenen op de regering om bepaalde wetten aan te laten passen of zelfs helemaal te schrappen. Wie weet komt er na 25 mei 2015 een moment, dat ook Hooghart het koloniale verleden kan laten rusten en in ieder geval niet meer benoemt. Hij zal zichzelf moeten bevrijden van het kennelijk bij hem ergens aanwezige koloniale juk.

De grote bek van Hooghart: