Blijft Suriname Japan steunen in Internationale Walvis Commissie?

Standpunt Suriname in internationale walvisvangst
Geruchten omkoping door Japan nog niet verdwenen

13-04-2007 door: Paul Kraaijer

ZWOLLE, Nederland, 13-04-2007 - Sinds de aanvang van het lidmaatschap van Suriname op 14 juli 2004 van de International Whaling Commission, is het stemgedrag van de Surinaamse vertegenwoordiger tijdens de jaarlijkse bijeenkomsten van de commissie omgeven door insinuaties en verdachtmakingen. Immers, Suriname bleek Japan te steunen in het streven naar opheffing van het tijdelijke verbod op de commerciële walvisvangst. Dat verbod werd in 1986 van kracht. Wat gaat Suriname bij de 59e vergadering van de IWC doen, die in mei wordt gehouden in Alaska?

De steun aan Japan is opvallend: wat is het belang van Suriname als het vangstverbod wordt opgeheven? Komt er na opheffing van het verbod een hoeveelheid walvisvlees in de Surinaamse keuken? Of zit er toch ergens geldelijk gewin in voor de Surinaamse overheid...

Vanwaar die steun aan Japan?
Vanuit organisaties als Greenpeace en het Wereldnatuur Fonds werd gesuggereerd dat Suriname zich had laten omkopen door Japan. Dit zou gebeurd zijn tijdens de 56e vergadering van de IWC in Italië, juli 2004. Japan benaderde de vertegenwoordigers van een aantal kleinere lidstaten om hun steun te verwerven.

Maar in alle redelijkheid kun je je afvragen wat de toegevoegde waarde is van het lidmaatschap van landen als Marokko, San Marino, Mongolië, Benin, Luxemburg, Oman en Suriname.

Binnenkort vindt de 59e vergadering plaats in het Amerikaanse Anchorage (Alaska). Welk standpunt gaat Jaswant Sahtoe, beleidsadviseur bij het Ministerie van Landbouw, Visserij en Veeteelt, dan namens Suriname innemen?

Tijdens de vergadering van de Internationale Walvis Commissie in 2004 bleek Sahtoe Japan te steunen. Zo zei de Surinaamse vertegenwoordiger onder andere, dat het mogelijk moet worden om weer te starten met de commerciële walvisvangst in een tijd dat op plekken in de wereld mensen moeite hebben om voedsel te vinden. Dit argument werd door milieuorganisaties van tafel geveegd. Walvissen voeden zich immers vooral in gebieden waar geen mensen aanwezig zijn en met organismen waarop door de mens niet wordt gevist. Toch blijkt de afgelopen jaren dat het aantal landen dat Japan steunt geleidelijk aan het stijgen is: 9 landen in 2000, 15 in 2001 en 21 in 2003.

In het voorjaar van 2005 trok de Argentijnse afdeling van Greenpeace aan de bel, in aanloop naar de 57e vergadering van de IWC in Zuid-Korea. Via een ingezonden brief in het Surinaamse dagblad de Ware Tijd toonde Milko Schvartzmann van Greenpeace zijn bezorgdheid over het standpunt van Suriname inzake de commerciële walvisvangst. ‘Wij merken op dat het Surinaamse stemgedrag bij de IWC precies hetzelfde geweest is als dat van Japan.

Regeringsleden van sommige Caribische en Centraal-Amerikaanse landen hebben wel erkend dat hun stem beïnvloed was door de financiële hulp die Japan hen gaf. Daardoor staat Suriname bekend als één van de ‘gekochte stem-landen’.’, aldus Schvartzmann op 19 februari 2005 in de Ware Tijd. Het stemgedrag van Suriname is des te opmerkelijk, omdat het met een stem tegen het beschermen van walvissen ook stemt tegen een duurzame en milieuvriendelijke manier van leven voor vele leefgemeenschappen aan de kusten van Latijns Amerika. Juist activiteiten als ‘whale watching’ levert vele kustdorpen de broodnodige inkomsten op.

De zware kritiek en beschuldigingen van Greenpeace kwamen hard aan bij de Surinaamse vertegenwoordiger in de IWC, de heer Sahtoe. Hij verwierp de omkoping verdachtmakingen. Zijn stemgedrag was gebaseerd op het beleid van zijn ministerie van LVV: het stimuleren van duurzame visserij en duurzame benutting van maritieme hulpbronnen. Suriname is dan ook alleen voor een verbod op walvissen die daadwerkelijk met uitsterven worden bedreigd, zoals de blauwe vinvis. Voor andere soorten zou, volgens Sahtoe, de vangst in banen moeten worden geleid. Hij kan het echter ook niet laten om in publicaties te wijzen naar landen als Australië, Amerika en Nederland die nu tegenstanders zijn van de walvisvangst, maar in het verleden aan de basis hebben gestaan van de bijna uitroeiing van enkele walvissoorten.

Tijdens de 57e jaarlijkse bijeenkomst in Ulsan, Zuid-Korea, van de IWC lukte het Japan weer niet om steun te krijgen voor de zo door het land gewenste hervatting van de commerciële walvisvangst. Ook tijdens deze vergadering stond Suriname achter Japan. Overigens wordt dit Surinaamse standvastige standpunt onderschreven door twaalf andere CARICOM-landen. Volgens Suriname blijft het land zich inzetten voor het beschermen van bedreigde walvissen. Maar, aldus de Surinaamse vertegenwoordiger binnen de IWC, van de tachtig soorten walvissen worden er ‘slechts’ rond de twaalf ernstig bedreigd. ‘Van de overigen is de populatie dusdanig groot dat er commercieel op ze gejaagd mag gaan worden.’, aldus visserijbeleidsmedewerker Albert van Dijk van LVV tegenover de Ware Tijd in juni 2005. Hij ergert zich aan de emotie-politiek van organisaties als Greenpeace. De walvisvaart is nu alleen toegestaan voor wetenschappelijke doeleinden. Maar in Noorwegen, op IJsland en in Japan is walvisvlees nog steeds een lekkernij en is het duidelijk dat deze landen niet vanwege wetenschappelijke doeleinden de grote zee zoogdieren op gruwelijke wijze vangen en doden.

Voorspelbaar was natuurlijk het stemgedrag van Suriname tijdens de 58e bijeenkomst van het IWC op 16 en 17 juni 2006 op St. Kitts. Ook tijdens de derde vergadering waar Suriname aan deel nam, steunde de heer Jaswant Sahtoe Japan. Het lukte Japan echter ook nu weer niet om een meerderheid in de IWC te krijgen voor het opheffen van het vangstverbod. Maar, slechts twee stemmen kwam de Japanse vertegenwoordiger tekort.

Boven het stemgedrag van Suriname blijft echter een waas van omkoping hangen

Geruchten hierover sluimeren voort en soms zijn er momenten dat zij worden versterkt. Zoals begin dit jaar. Bekend werd dat Japan een tweede visserijcentrum aan Suriname schenkt. Dit moderne centrum in Bethesda wordt door Japan voor maar liefst 7 miljoen US Dollar gefinancierd. De bouw start in juni dit jaar en verwacht wordt dat in augustus 2008 het centrum gereed is. Volgens minister Lygia Kraag-Keteldijk van Buitenlandse Zaken heeft het stemgedrag van Suriname binnen de IWC geen enkele invloed gehad op de Japanse financiële steun. Het ministerie van LVV haastte zich te verklaren dat Japan al ruim dertig haar de visserijsector in Suriname ondersteunt.
De Surinaamse overheid tracht iedere verdenking in de richting van omkoping door Japan tijdens vergaderingen van de International Whaling Commission naar het rijk der fabelen te verwijzen.
Van 28 tot 31 mei dit jaar wordt de 59e jaarlijkse IWC-vergadering gehouden in Alaska.

Gaat Suriname weer Japan steunen?

Het ligt voor de hand. Vooral nu Suriname onlangs enkele miljoenen van Japan heeft ontvangen voor de bouw van een tweede visserijcentrum, zal de heer Sahtoe het niet in zijn hoofd halen om Japan binnen de International Whaling Commission af te vallen….dit is nu eenmaal een Surinaamse wijze van ‘politiek’ bedrijven die erg hardleers is.